ἐρημαῖος: Difference between revisions
Γυναικὶ κόσμος ὁ τρόπος, οὐ τὰ χρυσία → Non ornat aurum feminam at mores probi → Die Art schmückt eine Frau, nicht güldenes Geschmeid
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=erimaios | |Transliteration C=erimaios | ||
|Beta Code=e)rhmai=os | |Beta Code=e)rhmai=os | ||
|Definition=η, ον, poet. for [[ἐρῆμος]], [[desolate]], [[solitary]], | |Definition=η, ον, ''poet.'' for [[ἐρῆμος]], [[desolate]], [[solitary]], Mosch.3.21, A.R.2.672, etc.; [[silent]], νύξ Emp.49; [[deserted]], νεοσσοί A.R.4.1298: c. gen., [[reft of]], AP9.439 (Crin.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br /><b>1</b> désert, solitaire;<br /><b>2</b> privé de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἔρημος]]. | |btext=α, ον :<br /><b>1</b> [[désert]], [[solitaire]];<br /><b>2</b> privé de, gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἔρημος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐρημαῖος:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''ἐρημαῖος:'''<br /><b class="num">1</b> [[безлюдный]], [[пустынный]], [[безмолвный]] ([[νύξ]] Emped.; αἰπόλια Anth.);<br /><b class="num">2</b> [[лишенный]] (τινος Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 10:58, 25 August 2023
English (LSJ)
η, ον, poet. for ἐρῆμος, desolate, solitary, Mosch.3.21, A.R.2.672, etc.; silent, νύξ Emp.49; deserted, νεοσσοί A.R.4.1298: c. gen., reft of, AP9.439 (Crin.).
German (Pape)
[Seite 1026] p. = ἔρημος, νύξ, Emped. 185 u. öfter sp. D., wie Hosch. 3, 21. 63; αἰπόλια, Anton. ep. (IX, 102); ξύλοχος, Coluth. 42; Ap. Rh. öfter; τινός, beraubt, Crinag. 35 (IX, 439).
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 désert, solitaire;
2 privé de, gén..
Étymologie: ἔρημος.
Russian (Dvoretsky)
ἐρημαῖος:
1 безлюдный, пустынный, безмолвный (νύξ Emped.; αἰπόλια Anth.);
2 лишенный (τινος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐρημαῖος: -α, -ον, ποιητ. ἀντὶ ἐρῆμος, ἔρημος, κοινῶς «ἔρμος», «ὁλομόναχος», Μόσχ. 3. 21, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 672, κτλ.· σιωπηλός νὺξ Ἐμπεδ. 252· ἐγκαταλελειμμένος, νεοσσοὶ Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1298: μετὰ γεν., ἐστερημένος τινός, Ἀνθ. Π. 9. 439.
Greek Monolingual
ἐρημαῖος, -η, -ον, ποιητ. τ. του ἐρῆμος (AM) έρημος
1. έρημος, ολομόναχος, μοναχικός («ἐρημαίη νῆσος», Απολλ. Ρόδ.)
2. εγκαταλελειμμένος
3. στερημένος από κάτι
4. αυτός που προκαλεί το αίσθημα της ερημιάς, της μοναξιάς, σιωπηλός («ἐρημαίη νύξ», Εμπ.).
Greek Monotonic
ἐρημαῖος: -α, -ον, ποιητ. αντί ἐρῆμος, απομακρυσμένος, ολομόναχος, ερημωμένος, ακατοίκητος, παραμελημένος, ερημίτης, σε Μόσχ.· με γεν., στερημένος από, σε Ανθ.
Middle Liddell
ἐρημαῖος, η, ον poet. for ἐρῆμος
desolate, solitary, Mosch.: c. gen. bereft of, Anth.
