ἐπικέλομαι: Difference between revisions
τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars
(5) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epikelomai | |Transliteration C=epikelomai | ||
|Beta Code=e)pike/lomai | |Beta Code=e)pike/lomai | ||
|Definition=< | |Definition=[[call upon]], <b class="b3">στυγερὰς δ' ἐπεκέκλετ' Ἐρινῦς</b> (redupl. aor. 2) Il.9.454; ἐπικεκλομένα Δῖον πόρτιν A.''Supp.''40 (lyr.): c. dat., παιδί A.R.3.85. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0948.png Seite 948]] (s. [[κέλομαι]]), nur aor. II. ἐπικέκλετο, noch dazu herbeirufen; Ἐρινῦς Il. 9, 434; Aesch. Suppl. 40 u. sp. D., wie Leon. Al. 12 (VI, 221); τινί, Einem zurufen, Ap. Rh. 3, 85; Qu. Sm. 12, 437. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>ao.2 avec redoubl. poét. 3ᵉ sg.</i> [[ἐπεκέκλετο]], <i>part.</i> ἐπικεκλόμενος;<br />appeler à soi, invoquer, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[κέλομαι]]. | |||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=aor. [[ἐπεκέκλετο]]: [[invoke]]; Ἐρῖνῦς, Il. 9.454†. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπικέλομαι]] (<b>ποιητ. τ.</b>) (Α)<br /><b>(αποθ.)</b><br /><b>1.</b> επικαλούμαι («[[πολλά]] κατηρᾶτο, [[στυγερός]] δ’ ἐπεκέκλετ’ Ἑρινῡς», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> (με δοτ. και απρμφ.) [[συμβουλεύω]], [[ενθαρρύνω]] («τεῷ ἐπικέκλεο [[παιδί]]», Απολλ. Ρόδ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[κέλομαι]] «[[προτρέπω]], [[φωνάζω]]»]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπικέλομαι:''' Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ [[ἐπικέκλετο]]· αποθ., επικαλούμαι, <i>τινα</i>, σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπικέλομαι:''' (aor. 2 ἐπεκεκλόμην) (при чем-л. или по поводу чего-л.) призывать (στυγερὰς Ἐρινῦς Hom.; [[Δῖον]] πόρτιν τιμάορα Aesch.; σωτῆρα Ζῆνα Anth.). | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=epic 3rd sg. aor2 [[ἐπικέκλετο]]<br />Dep. to [[call]] [[upon]], τινα Il. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:04, 25 August 2023
English (LSJ)
call upon, στυγερὰς δ' ἐπεκέκλετ' Ἐρινῦς (redupl. aor. 2) Il.9.454; ἐπικεκλομένα Δῖον πόρτιν A.Supp.40 (lyr.): c. dat., παιδί A.R.3.85.
German (Pape)
[Seite 948] (s. κέλομαι), nur aor. II. ἐπικέκλετο, noch dazu herbeirufen; Ἐρινῦς Il. 9, 434; Aesch. Suppl. 40 u. sp. D., wie Leon. Al. 12 (VI, 221); τινί, Einem zurufen, Ap. Rh. 3, 85; Qu. Sm. 12, 437.
French (Bailly abrégé)
ao.2 avec redoubl. poét. 3ᵉ sg. ἐπεκέκλετο, part. ἐπικεκλόμενος;
appeler à soi, invoquer, acc..
Étymologie: ἐπί, κέλομαι.
English (Autenrieth)
aor. ἐπεκέκλετο: invoke; Ἐρῖνῦς, Il. 9.454†.
Greek Monolingual
ἐπικέλομαι (ποιητ. τ.) (Α)
(αποθ.)
1. επικαλούμαι («πολλά κατηρᾶτο, στυγερός δ’ ἐπεκέκλετ’ Ἑρινῡς», Ομ. Ιλ.)
2. (με δοτ. και απρμφ.) συμβουλεύω, ενθαρρύνω («τεῷ ἐπικέκλεο παιδί», Απολλ. Ρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κέλομαι «προτρέπω, φωνάζω»].
Greek Monotonic
ἐπικέλομαι: Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ ἐπικέκλετο· αποθ., επικαλούμαι, τινα, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπικέλομαι: (aor. 2 ἐπεκεκλόμην) (при чем-л. или по поводу чего-л.) призывать (στυγερὰς Ἐρινῦς Hom.; Δῖον πόρτιν τιμάορα Aesch.; σωτῆρα Ζῆνα Anth.).
Middle Liddell
epic 3rd sg. aor2 ἐπικέκλετο
Dep. to call upon, τινα Il.
