τρυσίβιος: Difference between revisions

From LSJ

μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου κακῶς· πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας μήτηρ, γυνὴ Σωτῆρος· ὦδ᾽ ἔχει λόγος → When you invoke the gods, do not be ill-advised. For Obedience is the mother of Success, wife of Salvation—as the saying goes.

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\]" to "πρβλ. $2$4]")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=trysivios
|Transliteration C=trysivios
|Beta Code=trusi/bios
|Beta Code=trusi/bios
|Definition=[<b class="b3">σῐ], ον, (tru/w)</b> = [[τετρυμένον βίον ἔχουσα]], [[γαστήρ]] <span class="bibl">Ar. <span class="title">Nu.</span>421</span>.
|Definition=[σῐ], ον, ([[τρύω]]) = [[τετρυμένος|τετρυμένον]] βίον ἔχουσα, [[γαστήρ]] Ar. ''Nu.''421.
}}
}}
{{bailly
{{bailly

Latest revision as of 11:35, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τρῡσίβῐος Medium diacritics: τρυσίβιος Low diacritics: τρυσίβιος Capitals: ΤΡΥΣΙΒΙΟΣ
Transliteration A: trysíbios Transliteration B: trysibios Transliteration C: trysivios Beta Code: trusi/bios

English (LSJ)

[σῐ], ον, (τρύω) = τετρυμένον βίον ἔχουσα, γαστήρ Ar. Nu.421.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui rend sa vie pénible.
Étymologie: τρύω, βίος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

τρυσίβιος -ον [τρύω, βίος] die het leven moeilijk maakt:. τρυσίβιος γαστήρ slecht gevulde maag Aristoph. Nub. 421.

German (Pape)

[ῡ], das Leben aufreibend, erschöpfend, es kärglich und mühselig machend, Ar. Nub. 420 γαστήρ; – bei Poll. 6.27 Gegensatz von ἁβροδίαιτος, kärglich lebend.

Russian (Dvoretsky)

τρῡσίβιος: (σῐ) делающий жизнь мучительной, причиняющий страдания (γαστήρ Arph.).

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που κάνει τη ζωή κουραστική και δύσκολη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος < τρυσι- (< τρύω «καταπονώ, βασανίζω») + -βιος (< βίος), πρβλ. σωσίβιος].

Greek Monotonic

τρῡσίβῐος: -ον (τρύω), αυτός που καταστρέφει την ζωή, σε Αριστοφ.

Greek (Liddell-Scott)

τρῡσίβιος: -ον, (τρύω) ὁ καταπονῶν, κατατρύχων τὸν βίον, φειδωλοῦ καὶ τρυσιβίου γαστρός, «κεκολασμένης καὶ καταπονούσης τὸν βίον» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Νεφ. 421.

Middle Liddell

τρῡσί-βιος, ον, τρύω
wearing out life, Ar.