ὀζόστομος: Difference between revisions
From LSJ
Γράμματα μαθεῖν δεῖ καὶ μαθόντα νοῦν ἔχειν → Prudentia opus est, ubi didiceris litteras → Das Lesen lerne, Schreiben, und dann aufgepasst
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ozostomos | |Transliteration C=ozostomos | ||
|Beta Code=o)zo/stomos | |Beta Code=o)zo/stomos | ||
|Definition= | |Definition=ὀζόστομον, [[with foul breath]], AP11.427 (Lucill.), M.Ant.5.28, Orib.''Fr.''24. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[dont la bouche sent mauvais]].<br />'''Étymologie:''' [[ὄζω]], [[στόμα]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>übel aus dem Munde [[riechend]]</i>, Luc. 13 (IX.427). | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀζόστομος:''' [[с дурным запахом изо рта]], [[со зловонным дыханием]] Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀζόστομος''': -ον, ὁ κακὸν ὄζων τοῦ στόματος, ὁ ἔχων δυσώδη [[ἀναπνοή]], Ἀνθ. Π. 11. 427, Μ. Ἀντων. 5. 28. | |lstext='''ὀζόστομος''': -ον, ὁ κακὸν ὄζων τοῦ στόματος, ὁ ἔχων δυσώδη [[ἀναπνοή]], Ἀνθ. Π. 11. 427, Μ. Ἀντων. 5. 28. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀζόστομος:''' -ον ([[ὄζω]], [[στόμα]]), αυτός που έχει δυσάρεστη [[αναπνοή]], σε Ανθ. | |lsmtext='''ὀζόστομος:''' -ον ([[ὄζω]], [[στόμα]]), αυτός που έχει δυσάρεστη [[αναπνοή]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὀζό-στομος, ον, [ὄζω, [[στόμα]]<br />with bad [[breath]], Anth. | |mdlsjtxt=ὀζό-στομος, ον, [ὄζω, [[στόμα]]<br />with bad [[breath]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:42, 25 August 2023
English (LSJ)
ὀζόστομον, with foul breath, AP11.427 (Lucill.), M.Ant.5.28, Orib.Fr.24.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont la bouche sent mauvais.
Étymologie: ὄζω, στόμα.
German (Pape)
übel aus dem Munde riechend, Luc. 13 (IX.427).
Russian (Dvoretsky)
ὀζόστομος: с дурным запахом изо рта, со зловонным дыханием Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ὀζόστομος: -ον, ὁ κακὸν ὄζων τοῦ στόματος, ὁ ἔχων δυσώδη ἀναπνοή, Ἀνθ. Π. 11. 427, Μ. Ἀντων. 5. 28.
Greek Monolingual
ὀζόστομος, -ον (Α)
αυτός που έχει δυσώδη αναπνοή, που αποπνέει κακοσμία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄζω «αναδίδω δυσάρεστη οσμή» + -στόμος (< στόμα)].
Greek Monotonic
ὀζόστομος: -ον (ὄζω, στόμα), αυτός που έχει δυσάρεστη αναπνοή, σε Ανθ.
