ἑπτάμιτος: Difference between revisions
From LSJ
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eptamitos | |Transliteration C=eptamitos | ||
|Beta Code=e(pta/mitos | |Beta Code=e(pta/mitos | ||
|Definition= | |Definition=ἑπτάμιτον, [[seven-stringed]], Luc.''Astr.''10; κιθάρη ''AP''9.250 (Honest.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 11:44, 25 August 2023
English (LSJ)
ἑπτάμιτον, seven-stringed, Luc.Astr.10; κιθάρη AP9.250 (Honest.).
German (Pape)
[Seite 1012] κιθάρα, siebenfädig, -faitig, Onest. 6 (IX, 250); λύρα, Luc. astrol. 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
de sept fils ou cordes.
Étymologie: ἑπτά, μίτος.
Russian (Dvoretsky)
ἑπτάμῐτος: семиструнный (λύρα Luc.; κιθάρα Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἑπτάμῐτος: -ον, ἑπτάχορδος, ἡ δὲ λύρη ἑπτάμιτος ἐοῦσα κτλ. Λουκ. περὶ τῆς Ἀστρολ. 17, Ἀνθ. Π. 9. 250.
Greek Monolingual
ἑπτάμιτος, -ον (Α)
1. με επτά μίτους, κλωστές
2. με επτά χορδές.
Greek Monotonic
ἑπτάμῐτος: -ον, αυτός που αποτελείται από εφτά χορδές, επτάχορδος, σε Λουκ., Ανθ.