τελειωτής: Difference between revisions
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
(T22) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=teleiotis | |Transliteration C=teleiotis | ||
|Beta Code=teleiwth/s | |Beta Code=teleiwth/s | ||
|Definition= | |Definition=τελειωτοῦ, ὁ, [[accomplisher]], [[finisher]], τῆς πίστεως ''Ep.Hebr.''12.2. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1085.png Seite 1085]] ό, der Vollender, Vollbringer, Beendiger, Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1085.png Seite 1085]] ό, der Vollender, Vollbringer, Beendiger, Sp. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />celui qui achève <i>ou</i> accomplit.<br />'''Étymologie:''' [[τελειόω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''τελειωτής:''' οῦ ὁ [[свершитель]], [[осуществитель]] NT. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τελειωτής''': -οῦ, ὁ, ὁ τελειῶν, τελειοποιῶν, Ἐπιστ. πρ. Ἑβρ. ιβ΄, 2. | |lstext='''τελειωτής''': -οῦ, ὁ, ὁ τελειῶν, τελειοποιῶν, Ἐπιστ. πρ. Ἑβρ. ιβ΄, 2. | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{Thayer | {{Thayer | ||
|txtha=τελειωτου, ὁ ([[τελειόω]]) (Vulg. consummator), a perfecter: τῆς πίστεως, [[one]] [[who]] has in his [[own]] [[person]] [[raised]] [[faith]] to its [[perfection]] and so [[set]] [[before]] us the [[highest]] [[example]] of [[faith]], Hebrews 12:2. The [[word]] occurs [[nowhere]] [[else]]. | |txtha=τελειωτου, ὁ ([[τελειόω]]) (Vulg. consummator), a perfecter: τῆς πίστεως, [[one]] [[who]] has in his [[own]] [[person]] [[raised]] [[faith]] to its [[perfection]] and so [[set]] [[before]] us the [[highest]] [[example]] of [[faith]], Hebrews 12:2. The [[word]] occurs [[nowhere]] [[else]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, Α [[τελειῶ]]<br />αυτός που τελειοποιεί, που ολοκληρώνει («τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν», ΚΔ). | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''τελειωτής:''' -οῦ, ὁ, αυτός που τελειοποιεί, που συμπληρώνει, σε Καινή Διαθήκη | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[τελειωτής]], οῦ, ὁ,<br />an accomplisher, finisher, NTest. | |||
}} | |||
{{Chinese | |||
|sngr='''原文音譯'''：teleiwt»j 帖累哦帖士<br />'''詞類次數'''：名詞（1）<br />'''原文字根'''：完成（者）<br />'''字義溯源'''：完成者，成終者；源自（[[τελειόω]]）=作成），而 （[[τελειόω]]）出自（[[τέλειος]]）=完全的）， （[[τέλειος]]）出自（[[τέλος]]）=界限，結局）。 （[[τέλος]]）出自（[[τελέω]]）X*=有目標的計劃）<br />'''出現次數'''：總共（1）；來（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 成終者（1） 來12:2 | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:46, 25 August 2023
English (LSJ)
τελειωτοῦ, ὁ, accomplisher, finisher, τῆς πίστεως Ep.Hebr.12.2.
German (Pape)
[Seite 1085] ό, der Vollender, Vollbringer, Beendiger, Sp.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
celui qui achève ou accomplit.
Étymologie: τελειόω.
Russian (Dvoretsky)
τελειωτής: οῦ ὁ свершитель, осуществитель NT.
Greek (Liddell-Scott)
τελειωτής: -οῦ, ὁ, ὁ τελειῶν, τελειοποιῶν, Ἐπιστ. πρ. Ἑβρ. ιβ΄, 2.
English (Strong)
from τελειόω; a completer, i.e. consummater: finisher.
English (Thayer)
τελειωτου, ὁ (τελειόω) (Vulg. consummator), a perfecter: τῆς πίστεως, one who has in his own person raised faith to its perfection and so set before us the highest example of faith, Hebrews 12:2. The word occurs nowhere else.
Greek Monolingual
ὁ, Α τελειῶ
αυτός που τελειοποιεί, που ολοκληρώνει («τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν», ΚΔ).
Greek Monotonic
τελειωτής: -οῦ, ὁ, αυτός που τελειοποιεί, που συμπληρώνει, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
τελειωτής, οῦ, ὁ,
an accomplisher, finisher, NTest.
Chinese
原文音譯：teleiwt»j 帖累哦帖士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：完成（者）
字義溯源：完成者，成終者；源自（τελειόω）=作成），而 （τελειόω）出自（τέλειος）=完全的）， （τέλειος）出自（τέλος）=界限，結局）。 （τέλος）出自（τελέω）X*=有目標的計劃）
出現次數：總共（1）；來（1）
譯字彙編：
1） 成終者（1） 來12:2
