ἀμάθητος: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=amathitos | |Transliteration C=amathitos | ||
|Beta Code=a)ma/qhtos | |Beta Code=a)ma/qhtos | ||
|Definition= | |Definition=ἀμάθητον, = [[ἀμαθής]], Phryn.Com.8; ἀ. γραμμάτων Procop.''Arc.''6. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Latest revision as of 11:56, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀμάθητον, = ἀμαθής, Phryn.Com.8; ἀ. γραμμάτων Procop.Arc.6.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
ignorante Phryn.Com.8, γραμμάτων ἁπάντων analfabeto Procop.Arc.6.11.
German (Pape)
[Seite 114] Sp., dasselbe, Phryn. com. B. A. 79; γραμμάτων Suid.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμάθητος: -ον, = ἀμαθής, Φρυν. Κωμ. ἐν «Κόννῳ» 3.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀμάθητος, -ον)
αυτός που αγνοεί κάτι, αμαθής, αδαής
νεοελλ.
1. αυτός που δεν μελετήθηκε, που δεν τον μελέτησε κανείς
2. αυτός που δεν εξασκήθηκε σε κάτι, ασυνήθιστος, άπειρος
3. απονήρευτος, αγνός
4. αυτός που δεν έγινε γνωστός, δεν διαδόθηκε, ακοινολόγητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + μαθητός < ἔμαθον, μανθάνω.