σέρφος

English (LSJ)

ὁ, a small winged insect, prob. a kind of gnat or winged ant, Ar.V.352 (ubi v. Sch.), Av.82, 569, Nicopho 1, dub. in Phld. Mort.34: prov., ἔνεστι κἀν μύρμηκι κἀν σέρφῳ χολή 'even the gnat has its sting', Sch.Ar.Av.82, V.352, cf. AP10.49 (Pall.):—written συρφός in Hsch.

German (Pape)

[Seite 872] ὁ, ein kleines geflügeltes Insekt, wahrscheinlich eine Mückenart, Ar. Av. 82. 572 Vesp. 351, wo die Scholl. zu vergleichen; auch σέριφος, Nicopho bei Schol. Ar. Av. 582; auch eine geflügelte Ameise, sonst νύμφη, Didym. bei Phot. Aber γραῦς σερίφη ist eine Heuschreckenart, die sonst μάντις heißt, dah. γραῦς σέριφος, eine altgewordene Jungfer, gleichsam eine alte Grille, Zenob. 2, 94. – Ar. nannte Lacedämon σέριφον, διὰ τὸ σκληρῶς ζῆν, VLL. – Sprichwörtlich ἔστι κἀν σερίφῳ χολή, auch im kleinsten Wurm ist Galle, d. i. auch der Wurm krümmt sich, wenn er getreten wird, Pallad. en. paralipp. 112 (X, 49).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
petit insecte ailé, pê moucheron ou cousin.
Étymologie: DELG étym. ignorée.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σέρφος -ου, ὁ mug.

Russian (Dvoretsky)

σέρφος: ὁ предполож. москит Arph.: χολὴν καὶ σέρφῳ φασὶν ἐνεῖναι погов. Anth. говорят, что и у москита есть желчь, т. е. чувство самосохранения.

Greek (Liddell-Scott)

σέρφος: ὁ, μικρὸν ἔντομον πτερωτόν, πιθανῶς εἶδος ἐμπίδος ἢ πτερυγοφόρου μύρμηκος, Ἀριστοφ. Σφ. 352 (ἔνθα ἴδε Σχολ.) Ὄρν. 82, 570· -παροιμ., ἔστι κἀν μύρμηκι κἀν σέρφῳ χολή, καὶ ἡ ἐμπὶς ἔτι ἔχει τὸ κέντρον της, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ὄρν. 82, Σφ. 362, πρβλ. Ἀνθ. Π. 10. 49· -φέρεται συρφὸς παρ’ Ἡσύχ.

Greek Monolingual

και, κατά τον Ησύχ., σύρφος, ὁ, Α
1. μικρό πτερωτό έντομο, πιθανώς είδος πτερωτού μυρμηγκιού
2. παροιμ. φρ. «ἔνεστι κἀν μύρμηκι κἀν σέρφῳ χολή» — ακόμη και ο μικρός και ασήμαντος άνθρωπος μπορεί να βλάψει κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικός τ. άγνωστης ετυμολ. Οι τ. σέρφος / σύρφος εμφανίζουν επίθημα -φος (πρβλ. ἔλαφος), ενώ ο τ. σέριφος «είδος ακρίδας» επίθημα -ιφος (πρβλ. ἔριφος)].

Greek Monotonic

σέρφος: ὁ, είδος σκνίπας ή φτερωτού μυρμηγκιού, σε Αριστοφ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m.
Meaning: des. of a small winged insect, gnat, winged ant (Ar. a.o.);
Other forms: also σύρφος θηρίδιον μικρόν, ὁποῖον ἐμπίς H. (υ-vow. onomatop. as in surren, Lat. susurrus a. o.?); σέριφος m., -ίφη f. kind of locust (Zen., Suid.), -ιφον n. = ἀψίνθιον θαλάσσιον (Dsc., Gal.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: To the animal-names in -φος, -ιφος (ἔλαφος, ἔριφος a. o.) Schwyzer 495, Chantraine Form. 263, Specht Ursprung 266. Unexplained. Wrong v. Bradke ZDMG 40, 352 a. o. (also Güntert Kalypso 235ff. with new arguments), s. Bq; not better Venmans Mnem. 58, 71 (s. Specht l.c. n. 8, Kretschmer Glotta 21, 181). On the island-name Σέριφος s. Bürcher P. -W. 2, 2, 1729. -- The variation points to a Pre-Greek word, Furnée 384. One would assume for σέρφος/σέριφος a form *serybh-os (and even *sarybh-os); but σύρφος seems hard to combine with this: one expects here rather *sarʷbh-os; must two words be separated?

Middle Liddell

σέρφος, ὁ,
a kind of gnat or winged ant, Ar.

Frisk Etymology German

σέρφος: {sérphos}
Forms: auch σύρφος· θηρίδιον μικρόν, ὁποῖον ἐμπίς H. (υ-Vok. lautnachahmend wie in surren, lat. susurrus u. a.?); σέριφος m., -ίφη f. Art Heuschrecke (Zen., Suid.), -ιφον n. = ἀψίνθιον θαλάσσιον (Dsk., Gal.).
Grammar: m.
Meaning: Bez. eines kleinen geflügelten Insekts, Mücke, geflügelte Ameise (Ar. u.a.);
Etymology: Zu den Tiernamen auf -φος, -ιφος (ἔλαφος, ἔριφος u. a.) Schwyzer 495, Chantraine Form. 263, Specht Ursprung 266. Unerklärt. Verfehlt v. Bradke ZDMG 40, 352 u. a. (auch Güntert Kalypso 235ff. mit neuen Argumenten), s. Bq; nicht besser Venmans Mnem. 58, 71 (s. Specht a. O. A. 8, Kretschmer Glotta 21, 181). Zum Inselnamen Σέριφος s. Bürcher P. -W. 2, 2, 1729.
Page 2,693