κακολόγος: Difference between revisions
στάζει γὰρ αὖ μοι φοίνιον τόδ᾽ἐκ βυθοῦ κηκῖον αἷμα → blood oozing from the deep wound, bloody gore drops oozing from the depths of my wound
(2b) |
mNo edit summary |
||
| (20 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakologos | |Transliteration C=kakologos | ||
|Beta Code=kakolo/gos | |Beta Code=kakolo/gos | ||
|Definition=(parox.), ον, | |Definition=(parox.), ον, [[evil-speaking]], [[slanderous]], Pi.''P.''11.28, Men.256, Arist.''Rh.''1381b7; τινος of one, Id.''EN'' 1125a8. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1301.png Seite 1301]] übel redend, schmähend od. verläumdend; Pind. P. 11, 28; Com. in B. A. 353; | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1301.png Seite 1301]] [[übel redend]], [[schmähend]] od. [[verläumdend]]; Pind. P. 11, 28; Com. in B. A. 353; <span class="ggns">Gegensatz</span> von [[ἐπαινετικός]], Arist. Eth. 4, 3. – Adv., Poll. 8, 81. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=ος, ον :<br />[[qui dit du mal de]], [[qui injurie]], [[détracteur]] ; <i>en parl. de choses</i> [[injurieux]].<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[λέγω]]³. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κακολόγος -ον [[[κακός]], [[λέγω]]] [[kwaadsprekend]]. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{elru | ||
| | |elrutext='''κᾰκολόγος:''' [[клевещущий]], [[злословящий]], [[порицающий]] (κ. καὶ [[βλάσφημος]] [[ἄνθρωπος]] Plut.): κ. τῶν ἐχθρῶν Arst. дурно отзывающийся о (своих) врагах. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>κᾰκολόγος | |sltr=<b>κᾰκολόγος</b> [[speaking]] [[ill]], [[slanderous]] κακολόγοι δὲ πολῖται (P. 11.28) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και κακόλογος, -ο (AM [[κακολόγος]], -ον)<br />αυτός που του αρέσει να κακολογεί, [[κακόγλωσσος]], [[φιλοκατήγορος]], [[συκοφάντης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>λογος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λόγος]]), | |mltxt=και κακόλογος, -ο (AM [[κακολόγος]], -ον)<br />αυτός που του αρέσει να κακολογεί, [[κακόγλωσσος]], [[φιλοκατήγορος]], [[συκοφάντης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>λογος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[λόγος]]), [[πρβλ]]. [[καινολόγος]], [[σεμνολόγος]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κᾰκολόγος:''' -ον ([[λέγω]]), [[κακολόγος]], [[υβριστικός]], σε Πίνδ., Αττ. | |lsmtext='''κᾰκολόγος:''' -ον ([[λέγω]]), [[κακολόγος]], [[υβριστικός]], σε Πίνδ., Αττ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κακολόγος''': -ον, ὁ κακολογῶν, [[ὑβριστικός]], Πινδ. Π. 11. 44· [[γραῦς]] τις [[κακολόγος]] Μένανδρ. ἐν «Κανηφόρῳ» 5, Ἀριστ. Ρητ. 2. 4, 18· [[κακολόγος]] οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Ν. 4. 3, 31. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=κᾰκο-[[λόγος]], ον [[λέγω]]<br />[[evil]]-[[speaking]], Pind., Attic | |||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=[[βριστικός]]). Ἀπό τό [[κακός]] + [[λόγος]] τοῦ [[λέγω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα. Ἀπό τό [[κακολόγος]]: [[κακολογία]], κακολογῶ, [[κακολογικός]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 20:18, 26 November 2023
English (LSJ)
(parox.), ον, evil-speaking, slanderous, Pi.P.11.28, Men.256, Arist.Rh.1381b7; τινος of one, Id.EN 1125a8.
German (Pape)
[Seite 1301] übel redend, schmähend od. verläumdend; Pind. P. 11, 28; Com. in B. A. 353; Gegensatz von ἐπαινετικός, Arist. Eth. 4, 3. – Adv., Poll. 8, 81.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui dit du mal de, qui injurie, détracteur ; en parl. de choses injurieux.
Étymologie: κακός, λέγω³.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακολόγος -ον [κακός, λέγω] kwaadsprekend.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκολόγος: клевещущий, злословящий, порицающий (κ. καὶ βλάσφημος ἄνθρωπος Plut.): κ. τῶν ἐχθρῶν Arst. дурно отзывающийся о (своих) врагах.
English (Slater)
κᾰκολόγος speaking ill, slanderous κακολόγοι δὲ πολῖται (P. 11.28)
Greek Monolingual
και κακόλογος, -ο (AM κακολόγος, -ον)
αυτός που του αρέσει να κακολογεί, κακόγλωσσος, φιλοκατήγορος, συκοφάντης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -λογος (< λόγος), πρβλ. καινολόγος, σεμνολόγος.
Greek Monotonic
κᾰκολόγος: -ον (λέγω), κακολόγος, υβριστικός, σε Πίνδ., Αττ.
Greek (Liddell-Scott)
κακολόγος: -ον, ὁ κακολογῶν, ὑβριστικός, Πινδ. Π. 11. 44· γραῦς τις κακολόγος Μένανδρ. ἐν «Κανηφόρῳ» 5, Ἀριστ. Ρητ. 2. 4, 18· κακολόγος οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Ν. 4. 3, 31.
Middle Liddell
κᾰκο-λόγος, ον λέγω
evil-speaking, Pind., Attic
Mantoulidis Etymological
(=βριστικός). Ἀπό τό κακός + λόγος τοῦ λέγω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα. Ἀπό τό κακολόγος: κακολογία, κακολογῶ, κακολογικός.
