κατοικώ: Difference between revisions
Μεγάλη τυραννὶς ἀνδρὶ πλουσία (τέκνα καὶ) γυνή → Duxisse ditem, servitus magna est viro → Gar sehr tyrannisiert die reiche Frau den Mann
m (Text replacement - " τοῑς " to " τοῖς ") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(ΑΜ κατοικῶ, | |mltxt=(ΑΜ [[κατοικῶ]], [[κατοικέω]]) [[κάτοικος]]<br /><b>1.</b> [[είμαι]] [[κάτοικος]] ενός τόπου, [[διαμένω]], [[οικώ]] (α. «κατοικεί μονίμως στην Αυστραλία» β. «γνωστὸν ἐγένετο πᾱσι τοῖς κατοικοῦσιν [[Ἱερουσαλήμ]]», ΚΔ<br />γ. «ἁνήρ κατοικεῖ τούσδε τοὺς τόπους», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> [[διαμένω]] σε μια [[οικία]], [[είμαι]] [[ένοικος]], έχω το [[σπίτι]] μου (α. «κατοικούν στον δεύτερο όροφο» β. «ἐν σκηναῖς κατοικήσας», ΚΔ)<br /><b>3.</b> βρίσκομαι [[κάπου]], [[υπάρχω]] [[κάπου]] (α. «σ' ανθρώπους χαμηλούς χάρες δεν κατοικούσι», <b>Ερωτόκρ.</b><br />β. «τὰς πόλεις τὰς τὴν Ἀσίαν κατοικούσας», Ισοκρ.)<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> [[εγκαθιστώ]], [[βάζω]] κάποιον να κατοικήσει<br /><b>2.</b> [[ανήκω]]<br /><b>3.</b> [[στρατοπεδεύω]]<br /><b>4.</b> (η μτχ. μέσ. ενεστ. ως επίθ.) <i>κατοικούμενος</i>, -<i>ένη</i>, -<i>ον</i><br />[[κάτοικος]]<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> «κατοικῶ ἐν σκότει» — κρύβομαι<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> εγκαθίσταμαι σε κάποιο [[τόπο]], [[καταλαμβάνω]] [[τόπο]] για να κατοικήσω<br /><b>2.</b> [[ιδρύω]] [[αποικία]], [[αποικίζω]] («[[ἔνθα]] [[μετὰ]] Σαμίων ἔσχε τε καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br />[[διοικώ]], [[διευθύνω]], [[κυβερνώ]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:39, 6 February 2024
Greek Monolingual
(ΑΜ κατοικῶ, κατοικέω) κάτοικος
1. είμαι κάτοικος ενός τόπου, διαμένω, οικώ (α. «κατοικεί μονίμως στην Αυστραλία» β. «γνωστὸν ἐγένετο πᾱσι τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήμ», ΚΔ
γ. «ἁνήρ κατοικεῖ τούσδε τοὺς τόπους», Σοφ.)
2. διαμένω σε μια οικία, είμαι ένοικος, έχω το σπίτι μου (α. «κατοικούν στον δεύτερο όροφο» β. «ἐν σκηναῖς κατοικήσας», ΚΔ)
3. βρίσκομαι κάπου, υπάρχω κάπου (α. «σ' ανθρώπους χαμηλούς χάρες δεν κατοικούσι», Ερωτόκρ.
β. «τὰς πόλεις τὰς τὴν Ἀσίαν κατοικούσας», Ισοκρ.)
μσν.
1. εγκαθιστώ, βάζω κάποιον να κατοικήσει
2. ανήκω
3. στρατοπεδεύω
4. (η μτχ. μέσ. ενεστ. ως επίθ.) κατοικούμενος, -ένη, -ον
κάτοικος
5. φρ. «κατοικῶ ἐν σκότει» — κρύβομαι
μσν.-αρχ.
1. εγκαθίσταμαι σε κάποιο τόπο, καταλαμβάνω τόπο για να κατοικήσω
2. ιδρύω αποικία, αποικίζω («ἔνθα μετὰ Σαμίων ἔσχε τε καὶ κατοίκησε πόλιν Ζάγκλην», Ηρόδ.)
αρχ.
διοικώ, διευθύνω, κυβερνώ.
