ἀκερσεκόμης: Difference between revisions
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
(Bailly1_1) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akersekomis | |Transliteration C=akersekomis | ||
|Beta Code=a)kerseko/mhs | |Beta Code=a)kerseko/mhs | ||
|Definition=(<b class="b3">ἀκερσι-</b> in Nonn. Il. cc. infr.), ου, ὁ, (Dor. voc. < | |Definition=(<b class="b3">ἀκερσι-</b> in Nonn. Il. cc. infr.), ου, ὁ, (Dor. voc.<br><span class="bld">A</span> -κόμα Pi.''Pae.''9.45: dat. pl. -κόμοισιν [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 14.232), ([[κείρω]], [[κόμη]]) [[with unshorn hair]], i.e. [[ever-young]] (for Greek youths wore long hair till they reached manhood), of Phoebus, Il.20.39, ''h.Ap.''134, etc.<br><span class="bld">2</span> [[long-haired]], [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 10.29, al.; cf. [[ἀκειρεκόμης]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=v. [[ἀκειρεκόμης]]. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0071.png Seite 71]] ὁ ([[κείρω]], vgl. ἀκειρεκόμας), mit ungeschornem, langem Haupthaar, Zeichen der ewigen Jugend, da die griechischen Jünglinge bis zum Mannesalter ihr Haar wachsen ließen; bes. Apollo; Hom. einmal, Iliad. 20. 39 Φοῖβος [[ἀκερσεκόμης]]; – Col. 40; Ep. ad. 135 (App. 243). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0071.png Seite 71]] ὁ ([[κείρω]], vgl. ἀκειρεκόμας), mit ungeschornem, langem Haupthaar, Zeichen der ewigen Jugend, da die griechischen Jünglinge bis zum Mannesalter ihr Haar wachsen ließen; bes. Apollo; Hom. einmal, Iliad. 20. 39 Φοῖβος [[ἀκερσεκόμης]]; – Col. 40; Ep. ad. 135 (App. 243). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />à la chevelure non tondue, à la longue chevelure, <i>fig.</i> dans la force de la jeunesse.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[κείρω]], [[κόμη]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκερσεκόμης:''' [[с нестриженными кудрями]], [[длинноволосый]] (эпитет Феба-Аполлона) Hom., Pind., Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκερσεκόμης''': -ου, ὁ, ([[κείρω]], [[κόμη]]) ὁ ἔχων τὴν κόμην μὴ κεκαρμένην, ἀεὶ [[νέος]] ([[ἐπειδὴ]] οἱ Ἕλληνες νεανίαι ἔτρεφον μακρὰν κόμην μέχρις ἀνδρικῆς ἡλικίας), ἐπίθ. τοῦ Φοίβου, Ἰλ. Υ. 39, Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 134, Πινδ. Π. 3. 26, καὶ μεταγεν. Ποιητ.: πρβλ [[ἀκειρεκόμης]]: ―ὁ Νόνν. ἔχει δοτ. πληθ. ἀκερσεκόμοισιν, Διον. 14, 232. | |lstext='''ἀκερσεκόμης''': -ου, ὁ, ([[κείρω]], [[κόμη]]) ὁ ἔχων τὴν κόμην μὴ κεκαρμένην, ἀεὶ [[νέος]] ([[ἐπειδὴ]] οἱ Ἕλληνες νεανίαι ἔτρεφον μακρὰν κόμην μέχρις ἀνδρικῆς ἡλικίας), ἐπίθ. τοῦ Φοίβου, Ἰλ. Υ. 39, Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 134, Πινδ. Π. 3. 26, καὶ μεταγεν. Ποιητ.: πρβλ [[ἀκειρεκόμης]]: ―ὁ Νόνν. ἔχει δοτ. πληθ. ἀκερσεκόμοισιν, Διον. 14, 232. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{Autenrieth | ||
| | |auten=([[κείρω]], [[κόμη]]): [[with]] [[unshorn]] [[hair]]; [[Φοῖβος]], Il. 20.39†. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀκερσεκόμης]], ο (Α)<br /><b>1.</b> ο [[ακούρευτος]], αυτός που διατηρεί [[μακριά]], κυματίζουσα [[κόμη]], ο [[πάντα]] [[νέος]] ([[γιατί]] οι νέοι έκοβαν τα μαλλιά τους όταν έφταναν στην αντρική [[ηλικία]])<br />«Φοῖβος [[ἀκερσεκόμης]]» (Όμ. Υ 39, Ύμν. εις Απόλ. 134)<br /><b>2.</b> [[νεανίας]], [[νέος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επίθετο του Απόλλωνος, που απαντά ήδη στον Όμηρο και σημαίνει «αυτόν που δεν κόβει τα μαλλιά του» και κατ' [[επέκταση]] «τον [[πάντα]] νέο». Η λ. σχηματίζεται από <i>ἀ</i>- στερητ., από το θ. του ενσίγμου αορίστου <i>ἔκερσα</i> του ρήματος [[κείρω]] και από το ουσ. [[κόμη]]. Ο [[παράλληλος]] τ. της λέξεως [[ἀκειρεκόμης]], που απαντά στον Πίνδαρο, σχηματίζεται από το ενεστωτικό θ. του ρήματος [[κείρω]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκερσεκόμης:''' -ου, ὁ ([[κείρω]], [[κόμη]]), αυτός που έχει ακούρευτα, [[μακριά]] μαλλιά (οι Έλληνες έφηβοι διατηρούσαν τα μαλλιά τους [[μακριά]] [[μέχρι]] την ανδρική [[ηλικία]]), επίθ. του Φοίβου, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· πρβλ. [[ἀκειρεκόμης]]. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[cf. [[ἀκειρεκόμης]] [[κείρω]], [[κόμη]]<br />with [[unshorn]] [[hair]] (the Greek youths wore [[their]] [[hair]] [[long]] [[till]] they reached [[manhood]]), [[epithet]] of [[Phoebus]], Il., etc. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:53, 6 February 2024
English (LSJ)
(ἀκερσι- in Nonn. Il. cc. infr.), ου, ὁ, (Dor. voc.
A -κόμα Pi.Pae.9.45: dat. pl. -κόμοισιν Nonn. D. 14.232), (κείρω, κόμη) with unshorn hair, i.e. ever-young (for Greek youths wore long hair till they reached manhood), of Phoebus, Il.20.39, h.Ap.134, etc.
2 long-haired, Nonn. D. 10.29, al.; cf. ἀκειρεκόμης.
Spanish (DGE)
v. ἀκειρεκόμης.
German (Pape)
[Seite 71] ὁ (κείρω, vgl. ἀκειρεκόμας), mit ungeschornem, langem Haupthaar, Zeichen der ewigen Jugend, da die griechischen Jünglinge bis zum Mannesalter ihr Haar wachsen ließen; bes. Apollo; Hom. einmal, Iliad. 20. 39 Φοῖβος ἀκερσεκόμης; – Col. 40; Ep. ad. 135 (App. 243).
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
à la chevelure non tondue, à la longue chevelure, fig. dans la force de la jeunesse.
Étymologie: ἀ, κείρω, κόμη.
Russian (Dvoretsky)
ἀκερσεκόμης: с нестриженными кудрями, длинноволосый (эпитет Феба-Аполлона) Hom., Pind., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκερσεκόμης: -ου, ὁ, (κείρω, κόμη) ὁ ἔχων τὴν κόμην μὴ κεκαρμένην, ἀεὶ νέος (ἐπειδὴ οἱ Ἕλληνες νεανίαι ἔτρεφον μακρὰν κόμην μέχρις ἀνδρικῆς ἡλικίας), ἐπίθ. τοῦ Φοίβου, Ἰλ. Υ. 39, Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 134, Πινδ. Π. 3. 26, καὶ μεταγεν. Ποιητ.: πρβλ ἀκειρεκόμης: ―ὁ Νόνν. ἔχει δοτ. πληθ. ἀκερσεκόμοισιν, Διον. 14, 232.
English (Autenrieth)
(κείρω, κόμη): with unshorn hair; Φοῖβος, Il. 20.39†.
Greek Monolingual
ἀκερσεκόμης, ο (Α)
1. ο ακούρευτος, αυτός που διατηρεί μακριά, κυματίζουσα κόμη, ο πάντα νέος (γιατί οι νέοι έκοβαν τα μαλλιά τους όταν έφταναν στην αντρική ηλικία)
«Φοῖβος ἀκερσεκόμης» (Όμ. Υ 39, Ύμν. εις Απόλ. 134)
2. νεανίας, νέος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Επίθετο του Απόλλωνος, που απαντά ήδη στον Όμηρο και σημαίνει «αυτόν που δεν κόβει τα μαλλιά του» και κατ' επέκταση «τον πάντα νέο». Η λ. σχηματίζεται από ἀ- στερητ., από το θ. του ενσίγμου αορίστου ἔκερσα του ρήματος κείρω και από το ουσ. κόμη. Ο παράλληλος τ. της λέξεως ἀκειρεκόμης, που απαντά στον Πίνδαρο, σχηματίζεται από το ενεστωτικό θ. του ρήματος κείρω.
Greek Monotonic
ἀκερσεκόμης: -ου, ὁ (κείρω, κόμη), αυτός που έχει ακούρευτα, μακριά μαλλιά (οι Έλληνες έφηβοι διατηρούσαν τα μαλλιά τους μακριά μέχρι την ανδρική ηλικία), επίθ. του Φοίβου, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· πρβλ. ἀκειρεκόμης.
Middle Liddell
[cf. ἀκειρεκόμης κείρω, κόμη
with unshorn hair (the Greek youths wore their hair long till they reached manhood), epithet of Phoebus, Il., etc.
