καυτήριον: Difference between revisions
λέγεται δὲ καὶ κλῶνας αὐτῆς θύραις ἢ θυρίσι προστεθέντας ἀποκρούειν τὰς τῶν φαρμάκων κακουργίας → its branches attached to doors or windows are said to repel the evil of spells
m (Text replacement - "ὥςπερ" to "ὥσπερ") |
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kaftirion | |Transliteration C=kaftirion | ||
|Beta Code=kauth/rion | |Beta Code=kauth/rion | ||
|Definition=τό, < | |Definition=τό,<br><span class="bld">A</span> [[branding iron]], E.''Fr.''815 (cj.), [[LXX]] ''4 Ma.''15.22, Luc.''Pisc.''52 (vulg. καυστ-), ''Apol.''2, ''Hippiatr.''26: metaph., ὥσπερ καυτήρια ταῖς ψυχαῖς προσάγειν [[Diodorus Siculus|D.S.]]20.54.<br><span class="bld">II</span> [[burnt mark]], [[brand]], Str.5.1.9, ''BGU''469.7 (ii A.D.).<br><span class="bld">III</span> instrument used in encaustic painting, ''Dig.''33.7.17.<br><span class="bld">IV</span> (in form καυστ-) [[kiln]], PLond.2.391.8 (vi A.D.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=καυτήριον -ου, τό [καυτήρ] [[brandijzer]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 07:33, 27 March 2024
English (LSJ)
τό,
A branding iron, E.Fr.815 (cj.), LXX 4 Ma.15.22, Luc.Pisc.52 (vulg. καυστ-), Apol.2, Hippiatr.26: metaph., ὥσπερ καυτήρια ταῖς ψυχαῖς προσάγειν D.S.20.54.
II burnt mark, brand, Str.5.1.9, BGU469.7 (ii A.D.).
III instrument used in encaustic painting, Dig.33.7.17.
IV (in form καυστ-) kiln, PLond.2.391.8 (vi A.D.).
German (Pape)
[Seite 1408] τό, Brenneisen, Eisen zum Brennen, Brandmarken; Luc. Apol. 2 Pisc. 52 u. a. Sp.; übtr., ταῖς ψυχαῖς τῶν ἔνδον ὥσπερ καυτήριά τινα προσῆγεν D. Sic. 20, 54. Bei Strab. V, 215 das eingebrannte Zeichen.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
fer rouge ou brûlant pour cautériser.
Étymologie: καίω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καυτήριον -ου, τό [καυτήρ] brandijzer.
Russian (Dvoretsky)
καυτήριον: τό Luc. = καυτήρ 2.
Greek (Liddell-Scott)
καυτήριον: τό, σίδηρος καίων, καυτηριάζων, Λουκ. Ἁλ. 42 (κοινῶς καυστ-), Ἀπολ. 2· μεταφορ., καυτήρια ταῖς ψυχαῖς προσάγειν Διόδ. 20. 54· - ὡσαύτως καυτηρίδιον, Γαλην., Γλωσσ. ΙΙ. κεκαυμένον σημεῖον, τὸ ἐγκαυθέν, στῖγμα, Στράβ. 5. 215.
Greek Monotonic
καυτήριον: τό (καίω), σίδερο που καυτηριάζει, σε Λουκ., Κ.Δ.
