ἀποκλάζω: Difference between revisions
καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ → and a man's foes shall be they of his own household (Micah 7:6, Matthew 10:36)
m (LSJ1 replacement) |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apoklazo | |Transliteration C=apoklazo | ||
|Beta Code=a)pokla/zw | |Beta Code=a)pokla/zw | ||
|Definition=(A), aor. | |Definition=(A), aor. ἀπέκλαγξα, [[ring]] or [[shout forth]], A.''Ag.''156 (lyr.), ''AP''7.191 (Arch.).<br />(B), [[bend one's knees]]: hence, [[rest]], Ar.''Fr.''109 (but cf. [[ἀποκλάω]] 2). | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀποκλάζω:''' (fut. ἀποκλάγξω) кричать, восклицать Aesch., Anth. | |elrutext='''ἀποκλάζω:''' (fut. ἀποκλάγξω) [[кричать]], [[восклицать]] Aesch., Anth. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=1 | |mdlsjtxt=1. to [[ring]] or [[shout]] [[forth]], Aesch. <br />2. to [[bend]] one's knees. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 15:30, 22 April 2024
English (LSJ)
(A), aor. ἀπέκλαγξα, ring or shout forth, A.Ag.156 (lyr.), AP7.191 (Arch.).
(B), bend one's knees: hence, rest, Ar.Fr.109 (but cf. ἀποκλάω 2).
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. ἀπέκλαγξεν A.A.156]
clamar τοιάδε Κάλχας ... ἀ. μόρσιμ' A.l.c., cf. AP 7.191.
German (Pape)
[Seite 307] (s. κλάζω), einen Ton von sich geben, klingen, ἀπέκλαγξε τοιάδε Aesch. Ag. 151; Sp. D.
French (Bailly abrégé)
1pousser un cri.
Étymologie: ἀπό, κλάζω.
2ployer le genou.
Étymologie: ἀπό, ὀκλάζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀποκλάζω: (fut. ἀποκλάγξω) кричать, восклицать Aesch., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποκλάζω: μέλλ. -άσω, κλίνω τὰ γόνατά μου, καὶ ἐντεῦθεν, ἀναπαύομαι, ὡς τὸ κάμπτειν γόνυ, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 163, πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 196.
μέλλ. -κλάγξω, κράζω μετὰ βροντώδους φωνῆς ἐν εἴδει κλαγγῆς, τοιάδε Κάλχας… ἀπέκλαγξε Αἰσχύλ. Ἀγ. 156, ἀποκλάγξασα νομεῦσι Ἀνθ. Π. 7. 191.
Greek Monolingual
(I)
ἀποκλάζω (Α)
κραυγάζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < απο- + κλάζω «κράζω»].
(II)
ἀποκλάζω (Α)
κάθομαι οκλαδόν.
[ΕΤΥΜΟΛ. < απ(ο)- + οκλάζω «κάθομαι οκλαδόν»].
Greek Monotonic
ἀποκλάζω: μέλ. -κλάγξω, φωνάζω με βροντερή φωνή, όπως η κλαγγή των όπλων, σε Αισχύλ.