διχόμηνος

English (LSJ)

διχόμηνον, (μήν) dividing the month, i.e. at or of the full moon, ἑσπερίη h.Hom.32.11; δ. σελήνη Gp.10.48.2, cf. Plu.Flam.4; διχόμηνος, ἡ, Arat.808, Ph.2.293; διχομήνη, ἡ, Gp.2.14.7, Cat.Cod.Astr.1.173.

Spanish (DGE)

(δῐχόμηνος) -ον
• Morfología: [fem. -η Cat.Cod.Astr.1.173.3, Gp.2.14.7; neutr. sg. lat. dichomanon Ps.Apul.Herb.65.9 (ap. crít.)]
I 1ref. a la luna de mediados del ciclo lunar, de plenilunio, lleno en uso pred. εὐτ' ἂν ... ἐλάσῃ ... ἵππους δ. cuando (la luna) impulsa sus caballos mediado su ciclo, h.Hom.32.11, ἦν δ. (ἡ σελήνη) había luna llena Plu.Flam.4, cf. 2.288b, 658f, ἐν δ. σελήνῃ Gp.10.48.2, cf. Cat.Cod.Astr.l.c.
•subst. ἡ δ. plenilunio, luna llena ἐκ διχομήνου ἐς διχάδα φθιμένην Arat.808.
2 que sucede a mitad de mes τῆς δὲ ἑορτῆς ἀρχὴ δ., ἡ πεντεκαιδεκάτη el inicio de la fiesta tiene lugar a mediados de mes, el día quince Ph.2.293.
3 de media luna op. πανσέληνος: ἐν τῷ διχομήνῳ σχήματι Alex.Aphr.Pr.1.66.
II bot., subst. τὸ διχόμηνον = peonía, Paeonia officinalis L., Ps.Apul.l.c.

German (Pape)

[Seite 646] in der Mitte des Monats, d. h. zum Vollmond gehörig; H. h. 32, 11; σελήνη, der Vollmond, Plut. u. A.; vgl. διχόμην.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
du milieu du mois : σελήνη διχόμηνος lune du milieu du mois, càd pleine lune.
Étymologie: δίχα, μήν².

Russian (Dvoretsky)

διχόμηνος: приходящийся на середину месяца, т. е. полный (σελήνη HH, Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

δῐχόμηνος: -ον, ἐν τῷ μέσῳ τοῦ μηνός, δηλ. κατὰ τὴν πανσέληνον ἢ εἰς τὴν πανσέληνον ἀνήκων, ἑσπερίη Ὕμν. Ὁμ. 32. 11· δ. σελήνη Πλούτ. Φλαμιν. 4· οὕτω διχόμηνος, ἡ, Ἄρατ. 808· ― ὡσαύτως διχομηνία, ἡ, Ἑβδ. (Σειράχ 39. 15)· ἡ σελήνη συρόμενος, συρόμενος κατόπιν τῶν τροχῶν του δίφρου, Ἀνθ. Π. 7. 152.

Greek Monolingual

διχόμηνος, -ον και διχόμην, ο, η (Α)
1. αυτός που ανήκει στο μέσο του μήνα, στην πανσέληνο ή στην περίοδό της
2. το θηλ. ως ουσ. η διχόμηνος
η πανσέληνος.

Greek Monotonic

δῐχόμηνος: -ον (μήν), αυτός που διαχωρίζει το μήνα, δηλ. στην πανσέληνο (κατά τη διάρκειά της), ή αυτός που ανήκει σ' αυτήν, σε Ομηρ. Ύμν., Πλούτ.

Middle Liddell

δῐχό-μηνος, ον adj n [μήν]
dividing the month, i. e. at or of the full moon, Hhymn., Plut.

Translations

peony

Albanian: lulegjake, bozhure; Armenian: քաջվարդ, պիոն; Azerbaijani: pion; Belarusian: півоня; Bulgarian: божур; Catalan: peònia; Chechen: цӏен лерг; Chinese Cantonese: 牡丹; Mandarin: 牡丹; Chuvash: пион; Crimean Tatar: şaqayıq; Czech: pivoňka; Danish: pæon; Dutch: pioen, pioenroos; Estonian: pojeng; Finnish: pioni; French: pivoine; Galician: peonia; Georgian: იორდასალამი; German: Pfingstrose, Päonie; Greek: παιωνία; Ancient Greek: ἀγλαόφαντον, ἀγλαοφῶτις, αἱμαγωγόν, ἀλφαιωνία, ἀλφαωνιά, ἀλφαωνία, γλαβρήνη, γλαοφώτη, γλυκυσίδη, γλυκυσίδιον, γλυκυσῖτις, δάκτυλοι Ἰδαῖοι, διχόμηνος, τὸ διχότομον, διχότομον, Ἑκατεία, ἐφιαλτεία, ἐφιαλτία, ἐφιάλτιον, θεοδόνιον, θεοδώνιον, κυνόσπαστος, μήνιον, ὀροβάδιον, ὀρόβαξ, παιωνία, παιονίη, σελήνιον, σεληνόγονον, σεληνόγονος; Hebrew: אַדְמוֹנִית‎; Hungarian: bazsarózsa; Italian: peonia; Japanese: 牡丹, ボタン; Kashubian: bùjón; Kazakh: таушымылдық, шұғынық, сәлдегүл; Korean: 모란; Kyrgyz: пион; Latin: paeonia; Latvian: peonija; Lithuanian: bijūnas; Macedonian: божур; Mongolian: цээнэ цэцэг; Norman: pâsse-rose; Polish: piwonia, peonia; Portuguese: peônia, peónia; Romanian: bujor; Russian: пион; Serbo-Croatian: божур, božur; Slovene: potonika; Spanish: peonía; Swedish: pion; Tatar: пион, чалма чәчәк, чалмабаш; Thai: โบตั๋น; Turkish: şakayık; Ukrainian: півонія; Uzbek: sallagul; Vietnamese: mẫu đơn