meio: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
(D_5) |
(CSV2 import) |
||
(5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=meio meere, mixi, mictus V :: urinate, make water; ejaculate; (somewhat rude) | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>mēio</b>: ĕre, v. n. for migio, [[kindred]] [[with]] Sanscr. mih, effundere; [[whence]] also [[mingo]]; cf. Gr. [[ὀμιχέω]], [[ὀμίχλη]],<br /><b>I</b> to [[make]] [[water]]: [[sacer]] est [[locus]], [[extra]] Meiite, Pers. 1, 114: HOSPES AD HVNC TVMVLVM NE MEIAS, Inscr. Orell. 4781: [[mala]] meiens, Cat. 97, 8; cf. Juv. 1, 131. —Transf., of a [[vessel]], Mart. 12, 32, 13.—In a [[double]] [[sense]]: ditior aut formae melioris meiat [[eodem]], Hor. S. 2, 7, 52.—Prov.: [[caldum]] meiere et frigidum potare, i. e. to [[give]] [[more]] [[than]] one receives, Petr. 67, 10. | |lshtext=<b>mēio</b>: ĕre, v. n. for migio, [[kindred]] [[with]] Sanscr. mih, effundere; [[whence]] also [[mingo]]; cf. Gr. [[ὀμιχέω]], [[ὀμίχλη]],<br /><b>I</b> to [[make]] [[water]]: [[sacer]] est [[locus]], [[extra]] Meiite, Pers. 1, 114: HOSPES AD HVNC TVMVLVM NE MEIAS, Inscr. Orell. 4781: [[mala]] meiens, Cat. 97, 8; cf. Juv. 1, 131. —Transf., of a [[vessel]], Mart. 12, 32, 13.—In a [[double]] [[sense]]: ditior aut formae melioris meiat [[eodem]], Hor. S. 2, 7, 52.—Prov.: [[caldum]] meiere et frigidum potare, i. e. to [[give]] [[more]] [[than]] one receives, Petr. 67, 10. | ||
}} | }} | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
|gf=<b>meiō</b>,¹⁴ āre, Diom. 369, 11 ; Prisc. Gramm. 10, 1 || et <b>meiō</b>, ĕre, intr., pisser, uriner : Pers. 1, 114 ; Catul. 97, 8 || s’épancher [dans] : Catul. 67, 30 ; Hor. S. 1, 2, 44 ; 2, 7, 52 || [en parl. d’un vase] fuir : Mart. 12, 32, 13. pf. meii Diom. 369, 11. | |gf=<b>meiō</b>,¹⁴ āre, Diom. 369, 11 ; Prisc. Gramm. 10, 1 || et <b>meiō</b>, ĕre, intr., pisser, uriner : Pers. 1, 114 ; Catul. 97, 8 || s’épancher [dans] : Catul. 67, 30 ; Hor. S. 1, 2, 44 ; 2, 7, 52 || [en parl. d’un vase] fuir : Mart. 12, 32, 13. pf. meii Diom. 369, 11.||et <b>meiō</b>, ĕre, intr., pisser, uriner : Pers. 1, 114 ; Catul. 97, 8||s’épancher [dans] : Catul. 67, 30 ; Hor. S. 1, 2, 44 ; 2, 7, 52||[en parl. d’un vase] fuir : Mart. 12, 32, 13. pf. meii Diom. 369, 11. | ||
}} | |||
{{Georges | |||
|georg=mēio, ere (zu [[mingo]]), harnen, pissen, [[mula]] meiens, Catull. 97, 8: [[extra]] meiite, Pers. 1, 114: meiere volentes, Schol. Pers. 1, 113: [[cuius]] ad effigiem [[non]] [[tantum]] meiere [[fas]] est, Iuven. 1, 131: [[hospes]], ad [[hunc]] [[tumulum]] ne meias, Corp. inscr. Lat. 6, 2357 = Carm. epigr. 838 Buecheler. – übtr., vom [[Nachtgeschirr]], [[matella]] [[curto]] rupta [[latere]] meiebat, Mart. 12, 32, 13. – im obszönen Doppelsinne, meiat [[eodem]], entlade [[sich]] ebendahin, Hor. [[sat]]. 2, 7, 52. – Sprichw., [[caldum]] meiere et [[frigidum]] potare, [[mehr]] [[ausgeben]] [[als]] [[einnehmen]], Petron. 67, 10. – / Perf. mēiī angef. v. Diom. 369, 11. – Nbf. mēio, āvī, āre (s. Diom. 369, 11. Prisc. 10, 1), Pelagon. veterin. 8 lemm. u. ö.: [[quisquis]] in eo vico [[stercus]] [[non]] posuerit [[aut]] [[non]] cacaverit [[atque]] [[non]] meiaverit, habeat illas propitias, Corp. inscr. Latin. 3, 1966. | |||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=meio ''vel'' mejo, is, minxi, mictum ''vel'' minctum, meiere. n. act. 3. :: [[小便]]。[[小解]] | |||
}} | }} |
Latest revision as of 20:35, 12 June 2024
Latin > English
meio meere, mixi, mictus V :: urinate, make water; ejaculate; (somewhat rude)
Latin > English (Lewis & Short)
mēio: ĕre, v. n. for migio, kindred with Sanscr. mih, effundere; whence also mingo; cf. Gr. ὀμιχέω, ὀμίχλη,
I to make water: sacer est locus, extra Meiite, Pers. 1, 114: HOSPES AD HVNC TVMVLVM NE MEIAS, Inscr. Orell. 4781: mala meiens, Cat. 97, 8; cf. Juv. 1, 131. —Transf., of a vessel, Mart. 12, 32, 13.—In a double sense: ditior aut formae melioris meiat eodem, Hor. S. 2, 7, 52.—Prov.: caldum meiere et frigidum potare, i. e. to give more than one receives, Petr. 67, 10.
Latin > French (Gaffiot 2016)
meiō,¹⁴ āre, Diom. 369, 11 ; Prisc. Gramm. 10, 1 || et meiō, ĕre, intr., pisser, uriner : Pers. 1, 114 ; Catul. 97, 8 || s’épancher [dans] : Catul. 67, 30 ; Hor. S. 1, 2, 44 ; 2, 7, 52 || [en parl. d’un vase] fuir : Mart. 12, 32, 13. pf. meii Diom. 369, 11.
Latin > German (Georges)
mēio, ere (zu mingo), harnen, pissen, mula meiens, Catull. 97, 8: extra meiite, Pers. 1, 114: meiere volentes, Schol. Pers. 1, 113: cuius ad effigiem non tantum meiere fas est, Iuven. 1, 131: hospes, ad hunc tumulum ne meias, Corp. inscr. Lat. 6, 2357 = Carm. epigr. 838 Buecheler. – übtr., vom Nachtgeschirr, matella curto rupta latere meiebat, Mart. 12, 32, 13. – im obszönen Doppelsinne, meiat eodem, entlade sich ebendahin, Hor. sat. 2, 7, 52. – Sprichw., caldum meiere et frigidum potare, mehr ausgeben als einnehmen, Petron. 67, 10. – / Perf. mēiī angef. v. Diom. 369, 11. – Nbf. mēio, āvī, āre (s. Diom. 369, 11. Prisc. 10, 1), Pelagon. veterin. 8 lemm. u. ö.: quisquis in eo vico stercus non posuerit aut non cacaverit atque non meiaverit, habeat illas propitias, Corp. inscr. Latin. 3, 1966.
Latin > Chinese
meio vel mejo, is, minxi, mictum vel minctum, meiere. n. act. 3. :: 小便。小解