Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

patricius: Difference between revisions

From LSJ

θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.

Epicurus, Letter to Menoeceus
m (Text replacement - "<number opt="n">plur.</number>" to "plur.")
(CSV2 import)
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=patricius patricia, patricium ADJ :: [[patrician]], [[noble]]
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>pā&#774;trĭcĭus</b>: (pā&#774;trĭtĭus, Aug. Mon. Ancyr.), a, um, adj. patres,<br /><b>I</b> of the [[rank]] or [[dignity]] of the patres; belonging to the patricians, [[patrician]], [[noble]] (cf. [[nobilis]]): [[patricii]] pueri, Plaut. Capt. 5, 4, 5: [[familia]], Cic. Leg. 2, 3, 6; Vell. 2, 59, 2: [[gens]], Juv. 10, 332: [[sanguis]], Pers. 1, 61: [[ostrum]], Stat. S. 1, 4, 97: Patricius Vicus Romae [[dictus]] eo, [[quod]] ibi [[patricii]] habitaverunt (the mod. Via Urbana), Fest. p. 221 Müll.—<br /><b>II</b> Subst.: pā&#774;trĭcĭus, i (usu. plur., pā&#774;trĭcĭi, ōrum), m., a [[patrician]], a [[member]] of the Roman [[nobility]], divided [[into]] [[patricii]] majorum and minorum gentium (of the [[older]] and younger families): [[olim]] [[patricii]] dicebant, plebiscitis se non teneri, Gai. Inst. 1, 3: patres ab honore, patriciique [[progenies]] eorum appellati, Liv. 1, 8 fin.: patricios [[Cincius]] ait appellari solitos, qui [[nunc]] ingenui vocentur, Fest. p. 241 Müll.; Cic. Caecin. 35, 101: [[patricii]] minorum gentium, id. Fam. 9, 21, 2: ([[Sulla]]) [[primus]] e patriciis Corneliis igni voluit cremari, of the Cornelian patricians, id. Leg. 2, 22, 57: exire e patriciis, to [[pass]], by [[adoption]], [[into]] a [[plebeian]] [[family]], id. Dom. 14, 37; Juv. 8, 190; 1, 24.—In <[[number]] opt="n">[[sing]].</[[number]]>: [[nisi]] qui [[patricius]] [[sit]], Cic. Mur. 7, 15; id. Brut. 16, 62.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> From the [[time]] of the [[emperor]] Constantine, [[patricius]] became the [[title]] of a [[person]] [[high]] in [[office]] at [[court]], Inscr. Grut. 1076, 2; Sid. 2, 90.
|lshtext=<b>pā&#774;trĭcĭus</b>: (pā&#774;trĭtĭus, Aug. Mon. Ancyr.), a, um, adj. patres,<br /><b>I</b> of the [[rank]] or [[dignity]] of the patres; belonging to the patricians, [[patrician]], [[noble]] (cf. [[nobilis]]): [[patricii]] pueri, Plaut. Capt. 5, 4, 5: [[familia]], Cic. Leg. 2, 3, 6; Vell. 2, 59, 2: [[gens]], Juv. 10, 332: [[sanguis]], Pers. 1, 61: [[ostrum]], Stat. S. 1, 4, 97: Patricius Vicus Romae [[dictus]] eo, [[quod]] ibi [[patricii]] habitaverunt (the mod. Via Urbana), Fest. p. 221 Müll.—<br /><b>II</b> Subst.: pā&#774;trĭcĭus, i (usu. plur., pā&#774;trĭcĭi, ōrum), m., a [[patrician]], a [[member]] of the Roman [[nobility]], divided [[into]] [[patricii]] majorum and minorum gentium (of the [[older]] and younger families): [[olim]] [[patricii]] dicebant, plebiscitis se non teneri, Gai. Inst. 1, 3: patres ab honore, patriciique [[progenies]] eorum appellati, Liv. 1, 8 fin.: patricios [[Cincius]] ait appellari solitos, qui [[nunc]] ingenui vocentur, Fest. p. 241 Müll.; Cic. Caecin. 35, 101: [[patricii]] minorum gentium, id. Fam. 9, 21, 2: ([[Sulla]]) [[primus]] e patriciis Corneliis igni voluit cremari, of the Cornelian patricians, id. Leg. 2, 22, 57: exire e patriciis, to [[pass]], by [[adoption]], [[into]] a [[plebeian]] [[family]], id. Dom. 14, 37; Juv. 8, 190; 1, 24.—In sing.: [[nisi]] qui [[patricius]] [[sit]], Cic. Mur. 7, 15; id. Brut. 16, 62.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> From the [[time]] of the [[emperor]] Constantine, [[patricius]] became the [[title]] of a [[person]] [[high]] in [[office]] at [[court]], Inscr. Grut. 1076, 2; Sid. 2, 90.
}}
{{Gaffiot
|gf=(1) <b>pătrĭcĭus</b>,⁸ a, um (patres), de patricien : Pl. Capt. 1002 ; Cic. Leg. 2, 6 ; Sest. 77 ; Cat. 3, 22 &#124;&#124; subst. m., v. [[patricii]].||subst. m., v. [[patricii]].
}}
{{Georges
|georg=patricius, a, um (patres, s. [[paterno]]. II, D, b), patrizisch ([[adelig]]), I) adi.: pueri, Plaut.: [[homo]], [[ein]] [[Patrizier]], Salv.: [[gens]], Iuven.: [[familia]], Cic. u. Vell. – II) subst., [[patricius]], der [[Patrizier]], Plur. [[patricii]], die [[Patrizier]] (eingeteilt in [[patricii]] maiorum u. minorum gentium, [[Patrizier]] aus den älteren und jüngeren Geschlechtern), u. patricia, die Patrizierin, [[cur]] [[non]] sancitis, ne [[vicinus]] patricio sit [[plebeius]]? Liv.: [[quid]] [[enim]] in re est aliud, si plebeiam [[patricius]] duxerit, si patriciam plebsius? Liv.: si [[hoc]] [[tibi]] sumis, [[nisi]] [[qui]] [[patricius]] sit, neminem bono [[esse]] genere natum, Cic.: fuerunt [[patricii]] minorum gentium, quorum [[princeps]] etc., Cic.: [[primus]] e patriciis Corneliis, Cic.: e patriciis [[exire]], aus [[einer]] patrizischen [[Familie]] in eine plebejische [[durch]] [[Adoption]] [[übergehen]], Cic. – / Von [[des]] Kaisers Konstantins Zeiten an war [[patricius]] [[nur]] [[noch]] [[ein]] [[sehr]] hoher [[Ehrentitel]] u. [[Rang]].
}}
{{LaZh
|lnztxt=patricius, a, um. ''adj''. :: 貴人。— casus 第二座。<br />patricius, ii. m. :: [[議事廳人]]
}}
}}

Latest revision as of 21:30, 12 June 2024

Latin > English

patricius patricia, patricium ADJ :: patrician, noble

Latin > English (Lewis & Short)

pā̆trĭcĭus: (pā̆trĭtĭus, Aug. Mon. Ancyr.), a, um, adj. patres,
I of the rank or dignity of the patres; belonging to the patricians, patrician, noble (cf. nobilis): patricii pueri, Plaut. Capt. 5, 4, 5: familia, Cic. Leg. 2, 3, 6; Vell. 2, 59, 2: gens, Juv. 10, 332: sanguis, Pers. 1, 61: ostrum, Stat. S. 1, 4, 97: Patricius Vicus Romae dictus eo, quod ibi patricii habitaverunt (the mod. Via Urbana), Fest. p. 221 Müll.—
II Subst.: pā̆trĭcĭus, i (usu. plur., pā̆trĭcĭi, ōrum), m., a patrician, a member of the Roman nobility, divided into patricii majorum and minorum gentium (of the older and younger families): olim patricii dicebant, plebiscitis se non teneri, Gai. Inst. 1, 3: patres ab honore, patriciique progenies eorum appellati, Liv. 1, 8 fin.: patricios Cincius ait appellari solitos, qui nunc ingenui vocentur, Fest. p. 241 Müll.; Cic. Caecin. 35, 101: patricii minorum gentium, id. Fam. 9, 21, 2: (Sulla) primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari, of the Cornelian patricians, id. Leg. 2, 22, 57: exire e patriciis, to pass, by adoption, into a plebeian family, id. Dom. 14, 37; Juv. 8, 190; 1, 24.—In sing.: nisi qui patricius sit, Cic. Mur. 7, 15; id. Brut. 16, 62.—
   B From the time of the emperor Constantine, patricius became the title of a person high in office at court, Inscr. Grut. 1076, 2; Sid. 2, 90.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) pătrĭcĭus,⁸ a, um (patres), de patricien : Pl. Capt. 1002 ; Cic. Leg. 2, 6 ; Sest. 77 ; Cat. 3, 22 || subst. m., v. patricii.

Latin > German (Georges)

patricius, a, um (patres, s. paterno. II, D, b), patrizisch (adelig), I) adi.: pueri, Plaut.: homo, ein Patrizier, Salv.: gens, Iuven.: familia, Cic. u. Vell. – II) subst., patricius, der Patrizier, Plur. patricii, die Patrizier (eingeteilt in patricii maiorum u. minorum gentium, Patrizier aus den älteren und jüngeren Geschlechtern), u. patricia, die Patrizierin, cur non sancitis, ne vicinus patricio sit plebeius? Liv.: quid enim in re est aliud, si plebeiam patricius duxerit, si patriciam plebsius? Liv.: si hoc tibi sumis, nisi qui patricius sit, neminem bono esse genere natum, Cic.: fuerunt patricii minorum gentium, quorum princeps etc., Cic.: primus e patriciis Corneliis, Cic.: e patriciis exire, aus einer patrizischen Familie in eine plebejische durch Adoption übergehen, Cic. – / Von des Kaisers Konstantins Zeiten an war patricius nur noch ein sehr hoher Ehrentitel u. Rang.

Latin > Chinese

patricius, a, um. adj. :: 貴人。— casus 第二座。
patricius, ii. m. :: 議事廳人