εὐάρματος

English (LSJ)

εὐάρματον, (ἅρμα)
A with beauteous car, Θήβα S.Ant.845 (lyr.).
2 victorious in the chariot-race, Pi.P.2.5, I.2.17.

German (Pape)

[Seite 1057] glücklich, siegreich im Wettkampf der Wagen, Pind. P. 2, 5 I. 2, 17 u. öfter; Θήβη, mit schönen Wagen, Soph. Ant. 837.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
aux beaux chars.
Étymologie: εὖ, ἅρμα.

Russian (Dvoretsky)

εὐάρμᾰτος:
1 славный (своими боевыми) колесницами (Θήβη Soph.);
2 побеждающий в состязаниях колесниц (Ἱέρων Pind.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐάρμᾰτος: -ον, (ἅρμα) ἔχων καλὰ ἅρματα, Θήβας τ’ εὐαρμάτου ἄλσος Σοφ. Ἀντ. 845. 2) νικητὴς ἐν τῇ ἁρματηλασίᾳ, Πίνδ. Π. 2. 9., Ι. 2. 24.

English (Slater)

εὐάρμᾰτος, -ον with splendid chariot εὐάρματος Ἱέρων (P. 2.5) εὐάρματον πόλιν Cyrene (P. 4.7) εὐάρματον ἄνδρα γεραίρων, Ἀκραγαντίνων φάος (I. 2.17) εὐάρματε Θήβα fr. 195.

Greek Monolingual

εὐάρματος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει ωραία άρματα («εὐαρμάτου ἄλσους», Σοφ.)
2. νικητής στο αγώνισμα της αρματηλασίας («εὐάρματον ἄνδρα», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -άρματος (< άρμα), πρβλ. πολυάρματος, χρυσάρματος].

Greek Monotonic

εὐάρμᾰτος: -ον (ἅρμα), αυτός που έχει ωραίο άρμα, σε Σοφ.

Middle Liddell

εὐ-άρμᾰτος, ον ἅρμα
with beauteous car, Soph.