προθυμία

English (LSJ)

Ion. -ιη, ἡ,

   A readiness, willingness, eagerness, ᾗσι προθυμίῃσι [ῑ] pepoiqw/s Il.2.588; opp. ἀθυμία, X.Cyr.1.6.13; τῶν πέρι καί τινα ἐνάγει π. μαχόμενον ἀποθνῄσκειν Hdt.5.49; προθυμίας οὐδὲν ἐλλείπεις A.Pr.343; μηδὲν ἀπολείπειν π. Pl.Lg.961c; οὐ μὴν ἀνήσω νῦν π. E.Hipp.285; π. ἐμβαλεῖν τινι X. Cyr.1.6.13, etc.; πάσῃ π. with all zeal, Pl.R.412e; διὰ τὴν π. Plb.1.20.15; ὑπὸ προθυμίας by my eagerness, Pl.Phd.91c: pl., τὰς ἄγαν π. E.Or.708.    2 c. gen. pers., ἐκ τῆς Κλεομένεος π. at his desire, Hdt. 6.65, cf. E.Hipp.1329; κατὰ τὴν τούτου π. as far as his desire goes, Hdt.1.124; τοῦ θεοῦ προθυμίᾳ by the will of the god, E.Ion 1385; also ἡ ἐμὴ π. Lys.12.99.    3 c. gen. objecti, πᾶσαν π. σωτηρίης . . παρεχόμενοι showing the utmost zeal to save it, Hdt.4.98; π. ἔργου readiness for action, will or purpose to act, S.Tr.669, cf. E. IT616; π. τοῦ ἐθέλειν κινδυνεύειν Pl.Lg.697d, cf. 935d, etc.    4 π. ἔχειν, = προθυμεῖσθαι, Hdt.7.19, 53:c. inf., ἔσχε π. στρατεύσασθαι Id.1.204, cf. E.Tr.689; πᾶσαν π. ἔχειν Pl.Prt.327b, cf. 361c: also c. part., ἔφη πᾶσαν π. σχεῖν δεόμενος Id.Ti.23d; also π. ἔχειν ὅπως . . Id.Mx. 247a.    II goodwill, ready kindness, Ἑλλήνων εἵνεκα ἔργον . . ἔργασμαι ὑπὸ προθυμίης Hdt.9.45; εἴς τινας X.HG6.5.43; πλείστην π. περὶ ὑμᾶς, π. πολλὴν περί σε, Id.An.7.6.11, 7.7.45; ὑπέρ τινων D.1.8; π. ἐδείξαμεν Th.1.74.    III desire of natural functions, Sor.1.66, 2.20,45; πρὸς τὸ κνᾶσθαι Herod.Med. ap. Aët.5.129.

German (Pape)

[Seite 724] ἡ, bei Hom. im plur., ᾗσι προθυμίῃσι πεποιθώς, Il. 2, 588, dem guten Muth, der Freudigkeit vertrauend, – Geneigtheit, Bereitwilligkeit, προθυμίας γὰρ οὐδὲν ἐλλείπεις, Aesch. Prom. 341; Soph. Ai. 580 O. R. 48; oft bei Eur., der auch προθυμίᾳ ποδός vrbdt, Phoen. 1439, vgl. Ion 1109; in Prosa: Her. 1, 124; κατὰ τὴν τούτου προθ υμίαν τέθνηκας, 7, 6; c. inf., 1, 204. 5, 49; ἐκ προθυμίης τινός, auf Jemandes Wunsch, Her. 6, 65; προθυμίας οὐδὲν ἀπολείψω, Plat. Conv. 210 a; πάσῃ προθυμίᾳ ποιεῖν, Rep. III, 412 e; πᾶσαν προθυμίαν ἔχειν, c. inf., sehr geneigt sein, wollen, Prot. 327 b; προθυμίαν παρέχεσθαι εἴς τινα, περί τινα, Xen. Hell. 6, 5, 43 An. 7, 7, 45; ὑπέρ τινος, Dem. 1, 8 u. Folgde. – [Bei Hom. ist ι lang gebraucht des Verses wegen.]

Greek (Liddell-Scott)

προθῡμία: Ἰων. -ίη, ἡ, ὡς καὶ νῦν, προθυμία, ζῆλος, ᾗσι προθυμίησι [ῑ] πεποιθώς, δηλ. πρόθυμος ὤν, Ἰλ. Β. 588· ἀκολούθως παρ’ Ἡροδ. καὶ τοῖς Ἀττ.· ἀντίθετον τῷ ἀθυμία, Ξεν. Κύρ. 1. 6, 13 τῶν πέρι καί τινα ἐνάγει πρ. ἀποθνήσκειν Ἡρόδ. 5. 49· προθυμίας οὐδὲν ἐλλείπειν Αἰσχύλ. Πρ. 341· μηδὲν ἀπολείπειν πρ. Πλάτ. Νόμ. 961C· ἀνιέναι τῆς νῦν πρ. Εὐρ. Ἱππ. 285· πρ. ἐμβαλεῖν τινι Ξεν. Κύρ. 1. 6, 13. κτλ.· πάσῃ προθυμίᾳ, μετὰ πάσης προθυμίας, προθύμως, Πλάτ. Φαίδων 91C· ― πληθ., τὰς ἄγαν προθυμίας Εὐρ. Ὀρ. 708. 2) μετὰ γεν. προσ., ἐκ τῆς Κλεομένεος προθυμίης, κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἢ παράκλησιν, Ἡρόδ. 6. 65, πρβλ. Εὐρ. Ἱππ. 1329. κατὰ τὴν τούτου προθυμίην, καθ’ ὅσον προθυμεῖται ἢ ἐπιθυμεῖ οὗτος, Ἡρόδ. 1. 124· τοῦ θεοῦ προθυμίᾳ, κατὰ τὴν θέλησιν θεοῦ, Εὐρ. Ἴων 1385· ἡ ἐμὴ πρ. Λυσί. 129. 27. 3) μετὰ γεν. τοῦ ἀντικειμένου, πᾶσαν πρ. σωτηρίης... παρέχεσθαι Ἡρόδ. 4. 98· πρ,. ἔργου, ἑτοιμότης πρὸς ἐνέργειαν, ἐπιθυμία ἢ ἀπόφασις πρὸς ἐνέργειαν, Σοφ. Τρ. 669, πρβ. Εὐρ. Ι. Τ. 616· πρ. τοῦ ἐθέλειν κινδυνεύειν Πλάτ. Νόμ. 697D, πρβλ. 935D. κτλ. 4) πρ. ἔχειν, = προθυμεῖσθαι Ἡρόδ. 7. 53· μετ’ ἀπαρ., 1. 204, πρβλ. Εὐρ. Τρῳ. 684· πᾶσαν πρ. ἔχειν Πλάτ. Πρωτ. 327Β, πρβλ. 361C· ὡσαύτως μετὰ μετοχ., ἔφη πᾶσαν πρ. σχεῖν δεόμενος ὁ αὐτ. ἐν Τιμ. 23D· ὡσαύτως, πρ. ἔχειν ὅπως... ὁ αὐτ. ἐν Μενεξ. 247Α. ΙΙ. εὐμενής, καλὴ διάθεσις, πᾶσαν πρ. παρέχεσθαι ἐπί τινα Ἡρόδ. 7. 6· ἔν τινι 7. 19· εἴς τινα, περί τινα Ξεν. Ἑλλ. 6. 5, 43, Ἀν. 7. 6, 11., 7. 45· ὑπέρ τινος Δημ. 11. 13· πρ. δεῖξαι Θουκ. 1. 74. ΙΙΙ. ἀσέλγεια, σαρκικὸς ὀργασμός, λαγνεία, Σωρανὸς σ. 262 Dietz.