ἀπομνημονεύω: Difference between revisions
καὶ λέγων ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ → declaring “The time has been accomplished and the kingdom of God is near: start repenting and believing in the gospel!” (Μark 1:15)
(13_6a) |
(6_5) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0315.png Seite 315]] 1) erinnern, ins Gedächtniß rufen, Plat. Soph. 241 b u. öfter; τὠυτὸ [[ὄνομα]] ἀπεμνημόνευσε τῷ παιδὶ θέσθαι Her. 5, 65, er gab dem Kinde denselben Namen zum Andenken. – 2) hersagen, erzählen, λόγους Plat. Theag. 121 d; [[πρός]] τινα Tim. 20 e; aus dem Gedächtniß erzählen, Dem. 19, 13. – 3) sich erinnern, eingedenk sein, ὅ φασι [[γενέσθαι]] [[ποτέ]] Plat. Polit. 268 e; im Gedächtniß festhalten [[πεντήκοντα]] ὀνόματα Hipp. mai. 285 e; Einem etwas im Guten od. Bösen gedenken, Xen. Mem. 1, 2, 31 Aesch. 3, 208; vgl. 1, 111; τινὶ εὐεργεσίας Dem. Epist. 3. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0315.png Seite 315]] 1) erinnern, ins Gedächtniß rufen, Plat. Soph. 241 b u. öfter; τὠυτὸ [[ὄνομα]] ἀπεμνημόνευσε τῷ παιδὶ θέσθαι Her. 5, 65, er gab dem Kinde denselben Namen zum Andenken. – 2) hersagen, erzählen, λόγους Plat. Theag. 121 d; [[πρός]] τινα Tim. 20 e; aus dem Gedächtniß erzählen, Dem. 19, 13. – 3) sich erinnern, eingedenk sein, ὅ φασι [[γενέσθαι]] [[ποτέ]] Plat. Polit. 268 e; im Gedächtniß festhalten [[πεντήκοντα]] ὀνόματα Hipp. mai. 285 e; Einem etwas im Guten od. Bösen gedenken, Xen. Mem. 1, 2, 31 Aesch. 3, 208; vgl. 1, 111; τινὶ εὐεργεσίας Dem. Epist. 3. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀπομνημονεύω''': διηγοῦμαι ἀπὸ μνήμης, [[ἐπαναλαμβάνω]], οἴει με, ἃ Λυσίας ἐν πολλῷ χρόνῳ κατὰ σχολὴν συνέθηκε… [[ταῦτα]] ἰδιώτην [[ὄντα]] ἀπομνημονεύσειν [[ἀξίως]] ἐκείνου; Πλάτ. Φαῖδρ. 228Α, κτλ.: ― Παθ., ἀπομνημονεύεται ὅπόστος ἐγένετο Ξεν. Ἀγησ. 1, 2. 2) ἐνθυμοῦμαι, ἀνακαλῶ εἰς τὴν μνήμην μου, Πλάτ. Πολιτικ. 568Ε, Φαίδων 103Α, Δημ. 345. 10, Αἰσχίν. 56. 7, κτλ.: ― διατηρῶ ἐν τῇ [[μνήμη]] μου, Πλάτ. Πολιτ. 273Β, κ. ἀλλ. 3) ἐπὶ τούτου δὲ τωὐτὸ [[οὔνομα]] ἀπεμνημόνευσε… τῷ παιδὶ θέσθαι, ἔδωκεν εἰς τὸν [[υἱόν]] του τὸ αὐτὸ [[ὄνομα]] πρὸς ἀνάμνησιν πράγματός τινος, Ἡρόδ. 5. 65. 4) ἀπ. τινί τι, ἔχω τι ἐν τῇ μνήμῃ [[ἐναντίον]] ἑτέρου (πρβλ. [[ἀπομιμνήσκομαι]]), Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 31, Αἰσχίν. 15. ἐν τέλ., 83. 39· οὐδὲ [[μνησίκακος]]· οὐ γὰρ μεγαλοψύχου τὸ ἀπομνημονεύειν Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 8, 30. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:24, 5 August 2017
English (LSJ)
A relate from memory, Pl.Phdr.228a, etc.:—Pass., to be recorded, ἀπομνημονεύεται ὁπόστος ἐγένετο X.Ages.1.2. 2 remember, call to mind, Pl.Plt.268e, Phd.103b, Ly.211a, D.19.13, Aeschin.3.16, etc.; keep in mind, διδαχήν Pl.Plt.273b,al. 3 ἐπὶ τούτου τὠυτὸ οὔνομα ἀπεμνημόνευσε τῷ παιδὶ θέσθαι gave his son the same name in memory of a thing, Hdt.5.65. 4 ἀ. τινί τι bear something in mind against another, X.Mem.1.2.31, Aeschin.1.129, 3.208; οὐδὲ μνησίκακος· οὐ γὰρ μεγαλοψύχου τὸ ἀ. Arist.EN1125a4. 5 τινί τι bear in mind favourably, πατρικὰς εὐεργεσίας D.Ep. 3.19; χάριν Luc.Sacr.2, JTr.40.
German (Pape)
[Seite 315] 1) erinnern, ins Gedächtniß rufen, Plat. Soph. 241 b u. öfter; τὠυτὸ ὄνομα ἀπεμνημόνευσε τῷ παιδὶ θέσθαι Her. 5, 65, er gab dem Kinde denselben Namen zum Andenken. – 2) hersagen, erzählen, λόγους Plat. Theag. 121 d; πρός τινα Tim. 20 e; aus dem Gedächtniß erzählen, Dem. 19, 13. – 3) sich erinnern, eingedenk sein, ὅ φασι γενέσθαι ποτέ Plat. Polit. 268 e; im Gedächtniß festhalten πεντήκοντα ὀνόματα Hipp. mai. 285 e; Einem etwas im Guten od. Bösen gedenken, Xen. Mem. 1, 2, 31 Aesch. 3, 208; vgl. 1, 111; τινὶ εὐεργεσίας Dem. Epist. 3.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπομνημονεύω: διηγοῦμαι ἀπὸ μνήμης, ἐπαναλαμβάνω, οἴει με, ἃ Λυσίας ἐν πολλῷ χρόνῳ κατὰ σχολὴν συνέθηκε… ταῦτα ἰδιώτην ὄντα ἀπομνημονεύσειν ἀξίως ἐκείνου; Πλάτ. Φαῖδρ. 228Α, κτλ.: ― Παθ., ἀπομνημονεύεται ὅπόστος ἐγένετο Ξεν. Ἀγησ. 1, 2. 2) ἐνθυμοῦμαι, ἀνακαλῶ εἰς τὴν μνήμην μου, Πλάτ. Πολιτικ. 568Ε, Φαίδων 103Α, Δημ. 345. 10, Αἰσχίν. 56. 7, κτλ.: ― διατηρῶ ἐν τῇ μνήμη μου, Πλάτ. Πολιτ. 273Β, κ. ἀλλ. 3) ἐπὶ τούτου δὲ τωὐτὸ οὔνομα ἀπεμνημόνευσε… τῷ παιδὶ θέσθαι, ἔδωκεν εἰς τὸν υἱόν του τὸ αὐτὸ ὄνομα πρὸς ἀνάμνησιν πράγματός τινος, Ἡρόδ. 5. 65. 4) ἀπ. τινί τι, ἔχω τι ἐν τῇ μνήμῃ ἐναντίον ἑτέρου (πρβλ. ἀπομιμνήσκομαι), Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 31, Αἰσχίν. 15. ἐν τέλ., 83. 39· οὐδὲ μνησίκακος· οὐ γὰρ μεγαλοψύχου τὸ ἀπομνημονεύειν Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 8, 30.