μνησίκακος
νεκρὸν ἐάν ποτ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις· ὁ θανὼν οὕτως προσεδόκα → whenever you see a body dead, or pass by silent tombs, you look into the mirror of all men's destiny: the dead man expected nothing else | if you ever see a corpse or walk by quiet graves, that's when you look into the mirror we all share: the dead expected this
English (LSJ)
μνησίκακον, bearing malice, revengeful, Arist.EN1125a3, Rh.1381b4, LXX Pr.12.28.
German (Pape)
[Seite 195] des erlittenen Unrechts, angethaner Beleidigung eingedenk, Böses nachtragend, Arist. Eth. 4, 3 u. Sp., wie Plut. de defect. orac. 7.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui conserve un ressentiment, qui garde rancune.
Étymologie: μνάομαι, κακόν.
Russian (Dvoretsky)
μνησίκᾰκος: (ῐ) злопамятный или мстительный Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
μνησίκᾰκος: -ον, ὁ ἀπομνημονεύων τὰ κακὰ ἃ ἔπαθε παρά τινος, ἐκδικητικός, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 4. 3, 30, Ρητ. 2. 4, 17.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ μνησίκακος, -ον)
αυτός που διατηρεί στη μνήμη του κακό το οποίο κάποτε υπέστη και επιδιώκει να πάρει εκδίκηση, εκδικητικός («ἐν ὁδοῖς δικαιοσύνης ζωῆς, ὁδοὶ δὲ μνησικάκων εἰς θάνατον», Αριστοτ.). Επιρρ. μνησίκακα
με μνησίκακο τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μνησι-, σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος (βλ. μιμνήσκω) + κακός].
Greek Monotonic
μνησίκᾰκος: -ον (κακόν), αυτός που θυμάται τις αδικίες που του έγιναν στο παρελθόν, εκδικητικός, σε Αριστ.
Middle Liddell
μνησί-κᾰκος, ον κακόν
bearing malice, Arist.
Mantoulidis Etymological
(=ἐκδικητικός). Ἀπό τό μιμνῄσκομαι + κακός.
Παράγωγα: μνησικακῶ, μνησικακία, ἀμνησίκακος, καί γιά ἄλλα παράγωγα δές στό ρῆμα μιμνῄσκω.
