ἀποστατικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for rebels, rebellious, θράσος Plu. Rom.7. Adv. -κῶς, ἔχειν to be ready for revolt, Id.Pel.15: Comp. -ώτερον, φρονούντων PLond.2.354.6(i B.C.); -κῶς πράττειν τοῦ λόγου Chrysipp. ap. Gal.5.406.    II disposed to exfoliate, of bones, Hp. Fract.25, Antyll. ap. Orib.6.1.6.    III Rhet., belonging to ἀπόστασις B.1.6; -κόν, τό, Hermog.Id.1.10; σχήματα ibid., Aps.p.259 H.; λόγος Eust.1389.28. Adv. -κῶς Id.635.58.

German (Pape)

[Seite 326] zum Abfallen geneigt, θράσος Plut. Rom. 7; ἀποστατικῶς ἔχειν Pelop. 15.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποστᾰτικός: -ή, -όν, ἀνήκων εἰς ἀποστάτας, ἔχων τάσιν πρὸς ἀποστασίαν, θράσος Πλουτ. Ρωμ. 7· οἱ ἀποστατικοί, οἱ ἐπαναστάται, Συλλογ. Ἐπιγρ. 8709: - Ἐπίρρ., ἀποστατικῶς ἔχειν, ἔχειν διάθεσιν ἢ εἶναι ἕτοιμον πρὸς ἐπανάστασιν, Πλουτ. Πελοπ. 15. ΙΙ. ἔχων τάσιν πρὸς σχηματισμὸν ἀποστήματος, Ἱππ. π. Ἀγμ. 767. ΙΙΙ. ἐν τῇ γραμμ. = ἀσύνδετος, Εὐστ. 1389. 28: - Ἐπίρρ. -κῶς ὁ αὐτ. 635. 58.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
séditieux, rebelle.
Étymologie: ἀφίστημι.