διαιτητής: Difference between revisions
τὸ βέλτερον κακοῦ καὶ τὸ δίμοιρον αἰνῶ, καὶ δίκᾳ δίκας ἕπεσθαι, ξὺν εὐχαῖς ἐμαῖς, λυτηρίοις μηχαναῖς θεοῦ πάρα → I approve the better kind of evil, the two-thirds kind, and that, in accordance with my prayers, through contrivances bringing salvation at the god’s hand
(6_19) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δῐαιτητής''': -οῦ, ὁ, ὁ κρίνων, διαλύων διαφοράν, Λατ. arbiter, Ἡρόδ. 5. 95, Πλάτ. Νόμ. 956C, κτλ.· τῆς γὰρ δίκης… γίγνεταί μοι δ. Στράτων Δημ. 541. 16· διαιτητὴς... ὁ [[μέσος]] Ἀριστ. Πολ. 4. 12, 5. - Ἐν Ἀθήναις οἱ διαιτηταὶ ἦσαν [[σῶμα]] ἀνδρῶν ὡρίμου ἡλικίας (τὸ 60 [[ἔτος]] συμπληρωσάντων), οἵτινες ἐξελέγοντο κατ’ [[ἔτος]] διὰ κλήρου· εἰς ἕνα ἐξ αὐτῶν ὁ ἄρχων ἠδύνατο νὰ παραπέμψῃ πᾶσαν ἰδιωτικὴν ὑπόθεσιν ἀντὶ νὰ εἰσαγάγῃ εἰς τοὺς ἡλιαστάς, ἂν καὶ [[ἑκάτερος]] τῶν διαδίκων εἶχε τὸ [[δικαίωμα]] νὰ κάμῃ ἔφεσιν τῆς δίκης εἰς τὸ [[δικαστήριον]] τοῦτο· ἐπληρώνοντο δὲ λαμβάνοντες μίαν δραχμὴν ([[παράστασις]]) παρ’ ἑκατέρου τῶν διαδίκων. Ὑπῆρχον [[ὡσαύτως]] ἰδιῶται διαιτηταί, ἐκλεγόμενοι ὑπὸ τῶν δύο μερῶν καὶ ἔχοντες ὅσην ἐξ ουσίαν ὁμοφώνως παρεχώρουν εἰς αὐτοὺς οἱ διάδικοι. Ὅρα Herm. Pol. Ant. § 145, ἢ, πρὸς πληρεστέραν γνῶσιν, Meier Die Diätelen Athens (1846). ΙΙ. παρὰ τοῖς Βυζαντ. = judex pedaneus. | |lstext='''δῐαιτητής''': -οῦ, ὁ, ὁ κρίνων, διαλύων διαφοράν, Λατ. arbiter, Ἡρόδ. 5. 95, Πλάτ. Νόμ. 956C, κτλ.· τῆς γὰρ δίκης… γίγνεταί μοι δ. Στράτων Δημ. 541. 16· διαιτητὴς... ὁ [[μέσος]] Ἀριστ. Πολ. 4. 12, 5. - Ἐν Ἀθήναις οἱ διαιτηταὶ ἦσαν [[σῶμα]] ἀνδρῶν ὡρίμου ἡλικίας (τὸ 60 [[ἔτος]] συμπληρωσάντων), οἵτινες ἐξελέγοντο κατ’ [[ἔτος]] διὰ κλήρου· εἰς ἕνα ἐξ αὐτῶν ὁ ἄρχων ἠδύνατο νὰ παραπέμψῃ πᾶσαν ἰδιωτικὴν ὑπόθεσιν ἀντὶ νὰ εἰσαγάγῃ εἰς τοὺς ἡλιαστάς, ἂν καὶ [[ἑκάτερος]] τῶν διαδίκων εἶχε τὸ [[δικαίωμα]] νὰ κάμῃ ἔφεσιν τῆς δίκης εἰς τὸ [[δικαστήριον]] τοῦτο· ἐπληρώνοντο δὲ λαμβάνοντες μίαν δραχμὴν ([[παράστασις]]) παρ’ ἑκατέρου τῶν διαδίκων. Ὑπῆρχον [[ὡσαύτως]] ἰδιῶται διαιτηταί, ἐκλεγόμενοι ὑπὸ τῶν δύο μερῶν καὶ ἔχοντες ὅσην ἐξ ουσίαν ὁμοφώνως παρεχώρουν εἰς αὐτοὺς οἱ διάδικοι. Ὅρα Herm. Pol. Ant. § 145, ἢ, πρὸς πληρεστέραν γνῶσιν, Meier Die Diätelen Athens (1846). ΙΙ. παρὰ τοῖς Βυζαντ. = judex pedaneus. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />arbitre.<br />'''Étymologie:''' [[διαιτάω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:51, 9 August 2017
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A arbitrator, umpire, Hdt.5.95, Pl.Lg.956c, etc.; τῆς γὰρ δίκης . . γίγνεταί μοι δ. Στράτων D.21.83; δ. ὁ μέσος Arist.Pol.1297a6; esp. at Athens, Id.Ath.53, etc. II in later Law, = judex pedaneus, Cod.Just.4.20.15, etc.
German (Pape)
[Seite 580] ὁ, Schiedsrichter, Her. 5, 95; Plat. Prot. 337 e u. öfter, wie bei Rednern, z. B. Dem. 59, 45. In Athen wurden sie in Privatprocessen entweder von den Parteien od. von Staatswegen durchs Loos bestimmt; die meisten Processe kamen erst, wenn man sich bei ihrer Entscheidung nicht beruhigen wollte, an die eigentl. δικασταί, vgl. Harpocr.; Hudtwalker über die Diäteten; Heffter Athen. Gerichtsverf. p. 277 ff.
Greek (Liddell-Scott)
δῐαιτητής: -οῦ, ὁ, ὁ κρίνων, διαλύων διαφοράν, Λατ. arbiter, Ἡρόδ. 5. 95, Πλάτ. Νόμ. 956C, κτλ.· τῆς γὰρ δίκης… γίγνεταί μοι δ. Στράτων Δημ. 541. 16· διαιτητὴς... ὁ μέσος Ἀριστ. Πολ. 4. 12, 5. - Ἐν Ἀθήναις οἱ διαιτηταὶ ἦσαν σῶμα ἀνδρῶν ὡρίμου ἡλικίας (τὸ 60 ἔτος συμπληρωσάντων), οἵτινες ἐξελέγοντο κατ’ ἔτος διὰ κλήρου· εἰς ἕνα ἐξ αὐτῶν ὁ ἄρχων ἠδύνατο νὰ παραπέμψῃ πᾶσαν ἰδιωτικὴν ὑπόθεσιν ἀντὶ νὰ εἰσαγάγῃ εἰς τοὺς ἡλιαστάς, ἂν καὶ ἑκάτερος τῶν διαδίκων εἶχε τὸ δικαίωμα νὰ κάμῃ ἔφεσιν τῆς δίκης εἰς τὸ δικαστήριον τοῦτο· ἐπληρώνοντο δὲ λαμβάνοντες μίαν δραχμὴν (παράστασις) παρ’ ἑκατέρου τῶν διαδίκων. Ὑπῆρχον ὡσαύτως ἰδιῶται διαιτηταί, ἐκλεγόμενοι ὑπὸ τῶν δύο μερῶν καὶ ἔχοντες ὅσην ἐξ ουσίαν ὁμοφώνως παρεχώρουν εἰς αὐτοὺς οἱ διάδικοι. Ὅρα Herm. Pol. Ant. § 145, ἢ, πρὸς πληρεστέραν γνῶσιν, Meier Die Diätelen Athens (1846). ΙΙ. παρὰ τοῖς Βυζαντ. = judex pedaneus.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
arbitre.
Étymologie: διαιτάω.
