Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

fulguro: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(Gf-D_4)
(3_6)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>fulgŭrō</b>,¹⁶ āvī, ātum, āre, intr. et <b>[[fulgurat]] impers. ([[fulgur]]), éclairer, faire des éclairs : Jove fulgurante Cic. Div. 2, 43, Jupiter lançant des éclairs ; [[sine]] tonitribus [[fulgurat]] Plin. 2, 144, il fait des éclairs sans tonnerre &#124;&#124; [fig.] lancer des éclairs [en parl. d’un orateur] : Quint. 2, 16, 19 ; Plin. Min. Ep. 1, 20, 19 &#124;&#124; [poét.] briller, étinceler, resplendir : Stat. Th. 4, 191.||[fig.] lancer des éclairs [en parl. d’un orateur] : Quint. 2, 16, 19 ; Plin. Min. Ep. 1, 20, 19||[poét.] briller, étinceler, resplendir : Stat. Th. 4, 191.
|gf=<b>fulgŭrō</b>,¹⁶ āvī, ātum, āre, intr. et <b>[[fulgurat]] impers. ([[fulgur]]), éclairer, faire des éclairs : Jove fulgurante Cic. Div. 2, 43, Jupiter lançant des éclairs ; [[sine]] tonitribus [[fulgurat]] Plin. 2, 144, il fait des éclairs sans tonnerre &#124;&#124; [fig.] lancer des éclairs [en parl. d’un orateur] : Quint. 2, 16, 19 ; Plin. Min. Ep. 1, 20, 19 &#124;&#124; [poét.] briller, étinceler, resplendir : Stat. Th. 4, 191.||[fig.] lancer des éclairs [en parl. d’un orateur] : Quint. 2, 16, 19 ; Plin. Min. Ep. 1, 20, 19||[poét.] briller, étinceler, resplendir : Stat. Th. 4, 191.
}}
{{Georges
|georg=fulguro, āvī, ātum, āre ([[fulgur]]), I) intr.: A) [[blitzen]], Iove tonante fulgurante, Libr. [[augur]]. [[bei]] Cic.: [[fulgurat]], es blitzt, Sen. u. Plin. – übtr., v. gewaltigen [[Redner]] (vgl. [[fulgeo]] no. II, A), Quint. 2, 16, 19: u. v. [[dessen]] [[Rede]], Plin. ep. 1, 20, 19. – B) [[blitzen]] = [[leuchten]], [[schimmern]], [[strahlen]], 1) eig.: [[aurum]] fulgurans, Apul.: vetito [[domus]] [[iam]] [[fulgurat]] [[auro]], Stat.: [[ignis]] oculis [[fulgurat]], Sil. – 2) übtr., hervorblitzen, -[[leuchten]], [[proximus]] hydrochoi fulguret [[Oarion]], Catull. 66, 94 (al. fulgeret): [[fulgurat]] in [[nullo]] [[umquam]] verius dicta [[vis]] eloquentiae, Plin. nat. hist. praef. § 5. – II) tr. [[blitzen]] [[lassen]], coruscationem, den Blitzstrahl [[werfen]], Vulg. psalm. 143, 6. – / fulgurātus, a, um, s. [[bes]].
}}
}}

Revision as of 09:06, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

fulgŭro: āre,
I v. impers. [id.], to lighten (less freq. than fulgeo; in many MSS. the reading oscillates between the two words; cf. Spald. and Zumpt ad Quint. 2, 16, 19, and Mos. and Orell. ad Cic. N. D. 2, 25, 65).
I Lit.: noctu magis quam interdiu sine tonitribus fulgurat, Plin. 2, 54, 55, § 145: ex omnibus partibus caeli, id. 18, 35, 81, § 354: Jove tonante, fulgurante comitia populi habere nefas, Cic. Div. 2, 18, 43 Orell. N. cr.: fulgurat, cum repentinum late lumen emicuit, Sen. Q. N. 2, 57, 1.—
II Trop.
   A Of oratory (cf. fulgeo, I. B.): fulgurat in ullo umquam verius dicta vis eloquentiae? Plin. H. N. praef. § 5; Quint. 2, 16, 19 (v. fulgeo, I. B.), Plin. Ep. 1, 20, 19.—
   B To flash, glitter, glisten, shine (poet.): vetitoque domus jam fulgurat auro, Stat. Th. 4, 191: cernis, oculis qui fulgurat ignis! Sil. 12, 723.—Part.: fulgŭrātus, a, um, pass. only as subst. plur.: fulgŭrāta, orum, n., things struck by lightning: omnibus fulguratis odor sulphuris inest, Sen. Q. N. 2, 21, 2.

Latin > French (Gaffiot 2016)

fulgŭrō,¹⁶ āvī, ātum, āre, intr. et fulgurat impers. (fulgur), éclairer, faire des éclairs : Jove fulgurante Cic. Div. 2, 43, Jupiter lançant des éclairs ; sine tonitribus fulgurat Plin. 2, 144, il fait des éclairs sans tonnerre || [fig.] lancer des éclairs [en parl. d’un orateur] : Quint. 2, 16, 19 ; Plin. Min. Ep. 1, 20, 19 || [poét.] briller, étinceler, resplendir : Stat. Th. 4, 191.

Latin > German (Georges)

fulguro, āvī, ātum, āre (fulgur), I) intr.: A) blitzen, Iove tonante fulgurante, Libr. augur. bei Cic.: fulgurat, es blitzt, Sen. u. Plin. – übtr., v. gewaltigen Redner (vgl. fulgeo no. II, A), Quint. 2, 16, 19: u. v. dessen Rede, Plin. ep. 1, 20, 19. – B) blitzen = leuchten, schimmern, strahlen, 1) eig.: aurum fulgurans, Apul.: vetito domus iam fulgurat auro, Stat.: ignis oculis fulgurat, Sil. – 2) übtr., hervorblitzen, -leuchten, proximus hydrochoi fulguret Oarion, Catull. 66, 94 (al. fulgeret): fulgurat in nullo umquam verius dicta vis eloquentiae, Plin. nat. hist. praef. § 5. – II) tr. blitzen lassen, coruscationem, den Blitzstrahl werfen, Vulg. psalm. 143, 6. – / fulgurātus, a, um, s. bes.