ἀγενής: Difference between revisions
Γάμος γὰρ ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν → Conubium homini inire votivum est malum → Die Ehe ist den Menschen ein erflehtes Leid
(abb-1) |
(ab2) |
||
Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{Abbott | {{Abbott | ||
|astxt=[[ἀγενής]], -ές (< [[γένος]]), <br /><b class="num">1.</b>unborn (Plat.); <br /><b class="num">2.</b>of no family, ignoble, base (opp. to [[ἀγαθός]], Soph., Fr., 105): opp. to [[εὐγενής]], I Co 1:28 (for exx. from π., v. MM, VGT, s.v.). † | |astxt=[[ἀγενής]], -ές (< [[γένος]]), <br /><b class="num">1.</b>[[unborn]] (Plat.); <br /><b class="num">2.</b>of no [[family]], [[ignoble]], [[base]] (opp. to [[ἀγαθός]], Soph., Fr., 105): opp. to [[εὐγενής]], I Co 1:28 (for exx. [[from]] π., v. MM, VGT, s.v.). † | ||
}} | }} |
Revision as of 15:44, 25 August 2017
English (LSJ)
ές, (γενέσθαι)
A unborn, uncreated, Pl.Ti.27c. II of no family, ignoble, opp. ἀγαθός, S.Fr.84, cf. POxy.33 5.5 (ii A. D.); of things, οὐκ ἀγενεῖς στίχοι Sch. Od. 11.568; cf. AB336, St.Byz. s.v. Ἀνακτορεία. III childless, Is.2.10, cf. Harp. (ἄπαις codd.).
German (Pape)
[Seite 12] ές, 1) nicht geboren, γέγονεν ἢ καὶ ἀγενής ἐστι Plat. Tim. 27 c. – 2) der keine Kinder hat, Isaeus bei Harpocr. (aber bei Is. steht nur ἄπαις). – 3) von niedriger Herkunft u. dah. unedel, s. ἀγεννής.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγενής: -ές, (γενέσθαι) ὁ μὴ γενόμενος, μὴ δημιουργηθείς, γέγονεν ἢ καὶ ἀγενές ἐστι, Πλάτ. Τίμ. 27C. II. ὁ ἐξ ἀσήμου οἰκογενείας, ταπεινός, ποταπός, δειλός, φαῦλος, ἐναντίον τοῦ ἀγαθός, Σοφ. Ἀποσπ. 105 (τὸ μέτρον δικαιoλογεῖ ταύτην τὴν σημασίαν τῆς λέξεως, ἂν καὶ ὁ ὀρθὸς τύπος εἶναι ἀγεννής, Stalb. Πλάτ. Πρωτ. 319Β). Ἐπὶ πραγμάτων, οὐκ ἀγενεῖς στίχοι, Σχόλ. Ὀδ. Λ., 568, πρβλ. Α. Β. 336, Στέφ. Βυζ. ἐν λ. Ἀνακτορεία. ΙΙΙ. ὁ ἄνευ οἰκογενείας, ὅ ἐ. ἄπαις, Ἰσαῖ. παρ’ Ἁρποκρ. ἐν λέξει ἀγενής.
Spanish (DGE)
-ές
I 1ingénito, increadodel mundo, Pl.Ti.27c, del alma, Dam.in Prm.399.
2 innoble, de bajo linaje S.Fr.84, POxy.33.5.5 (II d.C.), D.C.66.13.1a
•de anim. de mala raza σκύλακες Gp.19.2.7
•fig. de baja ralea Sch.Od.11.568, cf. AB 336.
3 que carece de descendencia, que no tiene hijos ἀ. ἐοῦσα op. γενεὰν ἔχουσα ἐξ αὐτοσαυτοῦ FD 3.26.13 (II a.C.), ἐπεὶ δέ κα τι πάθῃ Μενεκράτεια ἀνθρώπινον ἀ. ὑπάρχουσα FD 3.337.6 (II a.C.), εἰ ἀ. καὶ ἀδιάθετος τις ἀποθάνοι SEG 48.592.9 (Delfos II d.C.).
II adv. -ῶς· ἀσθενῶς Hsch.α 468.
English (Abbott-Smith)
ἀγενής, -ές (< γένος),
1.unborn (Plat.);
2.of no family, ignoble, base (opp. to ἀγαθός, Soph., Fr., 105): opp. to εὐγενής, I Co 1:28 (for exx. from π., v. MM, VGT, s.v.). †