ἑλκόω

English (LSJ)

   A wound, lacerate, E.Hec.405; ἑ. ὄνυξιν Arist.HA630a5, etc.    2 ulcerate, βλέφαρα Hp.VM19, al.:—Pass., of persons, to suffer from wounds or sores, Com.Adesp.106.8, Ev.Luc.16.20; of sores, suppurate, X.Eq.1.5.    3 make an incision in a tree, Thphr. HP4.16.1 (Pass.),CP3.2.2 (Pass.).    II metaph., ἑ. φρένας, οἴκους, E.Alc.878 (lyr.), Supp.223:—Pass., τὴν διάνοιαν ἑλκοῦσθαι Ph.2.551.

German (Pape)

[Seite 799] Wunden, Geschwüre verursachen; χρῶτα Eur. Hec. 405; Hippocr. u. A.; übertr., ἔμνησας ὅ μου φρένας ἥλκωσεν Eur. Alc. 878; οἴκους Suppl. 223, hast Unheil über das Haus gebracht. – Pass., eitern, schwären, Medic.; τὰ ἡλκωμένα μέρη τοῦ σώματος Plut. Phoc. 2; auch von Bäumen, Theophr.

Greek (Liddell-Scott)

ἑλκόω: πληγώνω, σπαράσσω, Εὐρ. Ἑκ. 405· ἑλκ. ὄνυξιν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 44, 8. κτλ. - Παθ., αὐτόθι 10. 6, 8. 2) καθιστῶ τι ἑλκῶδες, ἑλκοῖ μὲν τὰ βλέφαρα Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 15, κ. ἀλλ.· - Παθ., ἐπὶ προσώπων, ὑποφέρω ἐξ ἑλκωμάτων Κωμ. Ἀνών. 16. 8· - ἐπὶ ἑλκῶν, πυοῦμαι, «ὀμπυάζω», Ξεν. Ἱππ. 5, 1. ΙΙ. μεταφ., πληγώνω, προξενῶ βλάβην, ἔμνησας ὅ μου φρένας ἥλκωσε Εὐρ. Ἀλκ. 878.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ao. ἥλκωσα;
blesser en déchirant ; fig. déchirer (le cœur).
Étymologie: ἕλκος.

Spanish (DGE)

• Morfología: [red. εἱλκ- perf. part. εἱλκωμένος Dsc.Eup.1.161.2, Eu.Luc.16.20, pero ἡλκωμένος Gal.10.186]
I tr.
1 ulcerar, producir heridas, lacerar ἑλκῶσαί τε σὸν γέροντα χρῶτα E.Hec.405, ὅσα ... τῶν ῥευμάτων ... ἑλκοῖ μὲν βλέφαρα Hp.VM 19, cf. Superf.29, ὅσα δ' ἂν ... τοῖς ὄνυξιν ἑλκώσῃ Arist.HA 630^a5, en v. pas. ὦτα ... εἱλκωμένα Dsc.1.105.2
•medic. τὰ ἑλκοῦντα φάρμακα medicamentos corrosivos, e.e., purgantes muy fuertes αἱ τῶν ἑλκούντων φαρμάκων δυνάμεις Dsc.1.30.2, cf. Aët.1.327, Paul.Aeg.3.59.3
•fig. herir, dañar φρένας ἥλκωσεν E.Alc.878, οἴκους E.Supp.223, en v. pas. τὴν διάνοιαν ἑλκοῦσθαι διὰ τὸν ἄληκτον ... φόβον Ph.2.551.
2 agr. extraer savia de la vid mediante una incisiones Gp.5.38.2
•dañar el árbol al podar de mala manera las ramas, en v. pas. ὅπως μὴ ἑλκούμενα πονῇ διὰ τὴν λεπτότητα καὶ ξηρότητα τῶν κλάδων Thphr.CP 3.2.2, ἔνια (δένδρα) δὲ κἂν ἑλκωθῇ καὶ μεῖζον καὶ βαθύτερον, ἀπόλλυται Thphr.HP 4.16.1.
3 medic. cauterizar περὶ ἑλκωτικῆς (ἐμπλάστρου) ... δυναμένης ἀκινδύνως πέλματ(α) ἑλκῶσαι PMerton 12.20 (I d.C.).
II intr., en v. med.-pas. ulcerarse, llagarse frec. medic. ἢν δὲ ἑλκωθῇ τὰ σχάσματα καὶ ξυρραγῇ si las incisiones se ulceran y se desgarran Hp.Vlc.24, ἑλκοῦται δὲ καὶ <ἡ> ἀρτηρίη Aret.SA 2.2.5, τὸ ἡλκωμένον μόριον Gal.l.c., μόρια ἑλκωθέντων ὅλως τῶν νεφρῶν Gal.17(2).770, τὸ ἡλκωμένον μόριον Gal.l.c., de pers. τοῖσιν ἑλκωθεῖσιν ὠφελίαν ἔχει ref. al vino, Mnesith.Ath.41.8, cf. Dsc.Eup.1.161, εἱλκωμένος cubierto de úlceras del pobre Lázaro Eu.Luc.l.c., de anim. ἑλκουμένων γε μὴν τούτων X.Eq.5.1.

English (Strong)

from ἕλκος; to cause to ulcerate, i.e. (passively) be ulcerous: full of sores.

English (Thayer)

ἕλκω: to make sore, cause to ulcerate (Hippocrates and medical writers); passive to be ulcerated; perfect participle passive ἡλκωμένος (L T Tr WH εἱλκωμένος (WH s Appendix, p. 161; Winer s Grammar, § 12,8; Buttmann, 34 (30))), full of sores: Xenophon, de re. eq. 1,4; 5,1).