ὀψαρότης: Difference between revisions
From LSJ
ἐπὶ ξυροῦ γὰρ ἀκμῆς ἔχεται ἡμῖν τὰ πρήγματα → our affairs are balanced on a razor's edge, our affairs are set upon the razor's edge
(3b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=opsarotis | |Transliteration C=opsarotis | ||
|Beta Code=o)yaro/ths | |Beta Code=o)yaro/ths | ||
|Definition= | |Definition=ὀψαρότου, ὁ, ([[ὀψέ]], [[ἀρόω]]) [[one who ploughs late]], Hes.''Op.''490. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0432.png Seite 432]] ὁ, der spät Pflügende, Hes. O. 492. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0432.png Seite 432]] ὁ, der spät Pflügende, Hes. O. 492. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[qui laboure tardivement]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀψέ]], [[ἀρόω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὀψᾰρότης:''' ου adj. m поздно пашущий Hes. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀψᾰρότης''': -ου, ὁ, (ὀψὲ) ὁ ἀροτριῶν ὀψέ, ἀργά, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 488. | |lstext='''ὀψᾰρότης''': -ου, ὁ, (ὀψὲ) ὁ ἀροτριῶν ὀψέ, ἀργά, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 488. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ὀψᾰρότης:''' -ου, ὁ ([[ὀψέ]]), αυτός που οργώνει καθυστερημένα, σε Ησίοδ. | |lsmtext='''ὀψᾰρότης:''' -ου, ὁ ([[ὀψέ]]), αυτός που οργώνει καθυστερημένα, σε Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=ὀψ-ᾰρότης, ου, ὁ, [ὀψέ]<br />one who ploughs [[late]], Hes. | ||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=-ου ([[ἀρόω]]) (=αὐτός πού ὀργώνει ἀργά). Ἀπό τό [[ὀψέ]] + [[ἀρόω]] -ῶ. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:48, 25 August 2023
English (LSJ)
ὀψαρότου, ὁ, (ὀψέ, ἀρόω) one who ploughs late, Hes.Op.490.
German (Pape)
[Seite 432] ὁ, der spät Pflügende, Hes. O. 492.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui laboure tardivement.
Étymologie: ὀψέ, ἀρόω.
Russian (Dvoretsky)
ὀψᾰρότης: ου adj. m поздно пашущий Hes.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψᾰρότης: -ου, ὁ, (ὀψὲ) ὁ ἀροτριῶν ὀψέ, ἀργά, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 488.
Greek Monolingual
ὀψαρότης, ὁ (Α)
αυτός που οργώνει τον αγρό καθυστερημένα, αργά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀψέ + ἀρῶ «οργώνω» + κατάλ. -ότης].
Greek Monotonic
ὀψᾰρότης: -ου, ὁ (ὀψέ), αυτός που οργώνει καθυστερημένα, σε Ησίοδ.
Middle Liddell
ὀψ-ᾰρότης, ου, ὁ, [ὀψέ]
one who ploughs late, Hes.
