ψυχαπάτης: Difference between revisions
Μισθὸς διδάσκει γράμματ', οὐ διδάσκαλος → Pretium docet te, non praeceptor, litteras → Der Lehrer lehrt das Lesen nicht, es ist der Lohn
(1b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=psychapatis | |Transliteration C=psychapatis | ||
|Beta Code=yuxapa/ths | |Beta Code=yuxapa/ths | ||
|Definition=[πᾰ], ου, ὁ, | |Definition=[πᾰ], ου, ὁ, [[beguiling the soul]], οἶνος Eratosth.36.5; ὄνειρος ''AP''5.165 (Mel.); στέφανος ''AP''12.256 (Id.), etc.; v. [[ψυχροπότης]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1403.png Seite 1403]] ὁ, der Seelen täuscht, betrügt, aber auch der Seelen vergnügt, herzerfreuend; Mel. 18 (XII, 81); [[ὄνειρος]] 103 (V, 166); [[στέφανος]] 2 (XII, 256); [[οἶνος]] poet. bei Clem. Al. paedag. 2, 2,28. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1403.png Seite 1403]] ὁ, der Seelen täuscht, betrügt, aber auch der Seelen vergnügt, herzerfreuend; Mel. 18 (XII, 81); [[ὄνειρος]] 103 (V, 166); [[στέφανος]] 2 (XII, 256); [[οἶνος]] poet. bei Clem. Al. paedag. 2, 2,28. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> [[qui trompe l'âme]];<br /><b>2</b> [[qui séduit]], [[captive]] <i>ou</i> réjouit l'âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[ἀπατάω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=ψυχαπάτης -ου [[[ψυχή]], [[ἀπατάω]]] als adj. de geest misleidend:. ὄνειρος droom die mijn geest misleidt AP 5.166.6. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{elru | ||
| | |elrutext='''ψῡχᾰπάτης:''' ου adj. m<br /><b class="num">1</b> [[обманывающий душу]], [[обманчивый]] ([[ὄνειρος]] Anth.);<br /><b class="num">2</b> [[пленяющий]], [[завлекающий]] (Ἔρωτος [[στέφανος]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ὁ, Α<br /><b>1.</b> αυτός που εξαπατά την [[ψυχή]]<br /><b>2.</b> (με θετ. σημ.) αυτός που τέρπει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> -<i>απάτης</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἀπατῶ</i>), | |mltxt=ὁ, Α<br /><b>1.</b> αυτός που εξαπατά την [[ψυχή]]<br /><b>2.</b> (με θετ. σημ.) αυτός που τέρπει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> -<i>απάτης</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἀπατῶ</i>), [[πρβλ]]. [[ὀρκαπάτης]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ψῡχᾰπάτης:''' [ᾰ], -ου, ὁ, αυτός που εξαπατά την [[ψυχή]], σε Ανθ. | |lsmtext='''ψῡχᾰπάτης:''' [ᾰ], -ου, ὁ, αυτός που εξαπατά την [[ψυχή]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ψῡχᾰπάτης''': [ᾰ], -ου, ὁ, ὁ ἀπατῶν τὴν ψυχήν, [[οἶνος]] [[ψυχαπάτης]] Ἐρατοσθένης παρὰ Κλήμ. Ἀλέξ. 183· [[ὄνειρος]] Ἀνθ. Π. 5. 166· ἀλλὰ καὶ ἐπὶ καλλιτέρας σημασίας, ὁ εὐφραίνων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 12. 256, κλπ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ψῡχ-ᾰ˘πάτης, ου, ὁ,<br />beguiling the [[soul]], Anth. | |mdlsjtxt=ψῡχ-ᾰ˘πάτης, ου, ὁ,<br />beguiling the [[soul]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:10, 25 August 2023
English (LSJ)
[πᾰ], ου, ὁ, beguiling the soul, οἶνος Eratosth.36.5; ὄνειρος AP5.165 (Mel.); στέφανος AP12.256 (Id.), etc.; v. ψυχροπότης.
German (Pape)
[Seite 1403] ὁ, der Seelen täuscht, betrügt, aber auch der Seelen vergnügt, herzerfreuend; Mel. 18 (XII, 81); ὄνειρος 103 (V, 166); στέφανος 2 (XII, 256); οἶνος poet. bei Clem. Al. paedag. 2, 2,28.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
1 qui trompe l'âme;
2 qui séduit, captive ou réjouit l'âme.
Étymologie: ψυχή, ἀπατάω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ψυχαπάτης -ου [ψυχή, ἀπατάω] als adj. de geest misleidend:. ὄνειρος droom die mijn geest misleidt AP 5.166.6.
Russian (Dvoretsky)
ψῡχᾰπάτης: ου adj. m
1 обманывающий душу, обманчивый (ὄνειρος Anth.);
2 пленяющий, завлекающий (Ἔρωτος στέφανος Anth.).
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. αυτός που εξαπατά την ψυχή
2. (με θετ. σημ.) αυτός που τέρπει την ψυχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + -απάτης (< ἀπατῶ), πρβλ. ὀρκαπάτης].
Greek Monotonic
ψῡχᾰπάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, αυτός που εξαπατά την ψυχή, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
ψῡχᾰπάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, ὁ ἀπατῶν τὴν ψυχήν, οἶνος ψυχαπάτης Ἐρατοσθένης παρὰ Κλήμ. Ἀλέξ. 183· ὄνειρος Ἀνθ. Π. 5. 166· ἀλλὰ καὶ ἐπὶ καλλιτέρας σημασίας, ὁ εὐφραίνων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 12. 256, κλπ.
Middle Liddell
ψῡχ-ᾰ˘πάτης, ου, ὁ,
beguiling the soul, Anth.
