ἀσφάδαστος: Difference between revisions
τὸ ἓν καὶ τὸ ὂν πολλαχῶς λέγεται → the term being and the term one are used in many ways, one and being have various meanings, one and being have many senses
(3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=asfadastos | |Transliteration C=asfadastos | ||
|Beta Code=a)sfa/dastos | |Beta Code=a)sfa/dastos | ||
|Definition=[ | |Definition=[φᾰ], ον, [[without convulsion]] or [[struggle]], especially in dying, A.''Ag.''1293, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''833 (fort. -ᾳστος). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0381.png Seite 381]] nicht zuckend, Aesch. Ag. 1266; καὶ ταχὺ [[πέσημα]], vom schnellen Tode, Soph. Ai. 820, Schol. ἀσκάριστον, σπασμὸν μὴ ἔχον. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀσφάδαστος:''' [[бестрепетный]], [[не бьющийся в судорогах]]: ἀ. τὸ [[ὄμμα]] συμβαλεῖν Aesch. умереть без мучений; ἀσφαδάστῳ πηδήματι Soph. решительным движением, не дрогнув. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀσφάδαστος''': [ᾰδ], ον, [[ἄνευ]] σπασμῶν ἢ ἀγωνίας, [[κυρίως]] ἐπὶ ἀποθνήσκοντος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1293, Σοφ. Αἴ. 833. ― Ἐπίρρ. ἀσφαδάστως, [[ἄνευ]] σφαδασμοῦ· ― πρβλ. [[σφαδάζω]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀσφάδαστος]], -ον (Α) [[σφαδάζω]]<br />([[κυρίως]] για ετοιμοθάνατους) αυτός που δεν έχει σπασμούς ή επιθανάτια [[αγωνία]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀσφάδαστος:''' [ᾰδ], -ον ([[σφαδάζω]]), αυτός που δεν έχει σπασμούς ή [[αγωνία]], λέγεται για κάποιον που πεθαίνει, σε Αισχύλ., Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[σφαδάζω]]<br />without convulsion or [[struggle]], of one [[dying]], Aesch., Soph. | |||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[without a struggle]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:19, 25 August 2023
English (LSJ)
[φᾰ], ον, without convulsion or struggle, especially in dying, A.Ag.1293, S.Aj.833 (fort. -ᾳστος).
German (Pape)
[Seite 381] nicht zuckend, Aesch. Ag. 1266; καὶ ταχὺ πέσημα, vom schnellen Tode, Soph. Ai. 820, Schol. ἀσκάριστον, σπασμὸν μὴ ἔχον.
Russian (Dvoretsky)
ἀσφάδαστος: бестрепетный, не бьющийся в судорогах: ἀ. τὸ ὄμμα συμβαλεῖν Aesch. умереть без мучений; ἀσφαδάστῳ πηδήματι Soph. решительным движением, не дрогнув.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσφάδαστος: [ᾰδ], ον, ἄνευ σπασμῶν ἢ ἀγωνίας, κυρίως ἐπὶ ἀποθνήσκοντος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1293, Σοφ. Αἴ. 833. ― Ἐπίρρ. ἀσφαδάστως, ἄνευ σφαδασμοῦ· ― πρβλ. σφαδάζω.
Greek Monolingual
ἀσφάδαστος, -ον (Α) σφαδάζω
(κυρίως για ετοιμοθάνατους) αυτός που δεν έχει σπασμούς ή επιθανάτια αγωνία.
Greek Monotonic
ἀσφάδαστος: [ᾰδ], -ον (σφαδάζω), αυτός που δεν έχει σπασμούς ή αγωνία, λέγεται για κάποιον που πεθαίνει, σε Αισχύλ., Σοφ.
Middle Liddell
σφαδάζω
without convulsion or struggle, of one dying, Aesch., Soph.
