ὕποχος: Difference between revisions
Οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή, καὶ ἰδοὺ βροῦχος εἷς Γωγ ὁ βασιλεύς (Amos 7:1) → Thus the Lord showed me and look, early-morning offspring of locusts coming, and look, one locust-larva: Gog the king.
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ypochos | |Transliteration C=ypochos | ||
|Beta Code=u(/poxos | |Beta Code=u(/poxos | ||
|Definition= | |Definition=ὕποχον, ([[ὑπέχω]])<br><span class="bld">A</span> [[subject]], [[under control]], θεοῖς X.''An.''2.5.7; <b class="b3">βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου</b> his [[subjects]] or [[officers]], [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''24 (anap.).<br><span class="bld">2</span> = [[ἔνοχος]], [[liable to]], ἐξωλείας D.57.53; ὕποχοι ἐόντω τοῦ ἐνκλήματος ''IG''5(2).357.92 (Stymphalus); [[responsible for]], διανοίας Ph. 1.429; πλημμελείας ''PLit.Lond.''138 viii 31. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />soumis à, dépendant de, dat. <i>ou</i> gén..<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέχω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[untertänig]], [[unterwürfig]]</i>, τινί, Xen. <i>An</i>. 2.5.7; auch τινός, Aesch. <i>Pers</i>. 24. – Auch wie [[ἔνοχος]], <i>eines Verbrechens [[schuldig]]</i>, τινός, z.B. ἐξωλείας, Dem. 57.53. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὕποχος:'''<br /><b class="num">1</b> [[подчиненный]], [[подвластный]] (πάντα τοῖς θεοῖς ὕποχα Xen.): βασιλῆς (ион.) βασιλέως ὕποχοι μεγάλου Aesch. цари, подвластные великому (т. е. персидскому) царю;<br /><b class="num">2</b> [[повинный]], [[виновный]] (τινος Dem.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὕποχος''': -ον, ([[ὑπέχω]]) ὁ ὑποκείμενος εἴς τινα, [[ὑπήκοος]], [[ὕπαρχος]], πάντα τοῖς θεοῖς ὕποχα Ξεν. Ἀν. 2. 5, 7· βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου, «βασιλεῖς μὲν τῶν ἰδίων [[πόλεων]], ὑποτεταγμένοι δὲ τῷ Πέρσῃ» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Πέρσ. 24. 2) = [[ἔνοχος]], ἐξωλείας Δημ. 1315. 11· δίκῃ Φίλων 1. 429. | |lstext='''ὕποχος''': -ον, ([[ὑπέχω]]) ὁ ὑποκείμενος εἴς τινα, [[ὑπήκοος]], [[ὕπαρχος]], πάντα τοῖς θεοῖς ὕποχα Ξεν. Ἀν. 2. 5, 7· βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου, «βασιλεῖς μὲν τῶν ἰδίων [[πόλεων]], ὑποτεταγμένοι δὲ τῷ Πέρσῃ» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Πέρσ. 24. 2) = [[ἔνοχος]], ἐξωλείας Δημ. 1315. 11· δίκῃ Φίλων 1. 429. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὕποχος:''' -ον ([[ὑπέχω]]),<br /><b class="num">1.</b> [[υποτελής]] σε κάποιον, [[υπήκοος]] κάποιου, <i>τινι</i>, σε Ξεν.· <i>βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι</i>, υποτελείς ή αξιωματούχοι του βασιλιά, βασιλιάδες υποταγμένοι στον μεγάλο βασιλιά, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> = [[ἔνοχος]], υποκείμενος σε, [[υπεύθυνος]] για, [[υπόχρεος]] σε, <i>τινός</i>, σε Δημ. | |lsmtext='''ὕποχος:''' -ον ([[ὑπέχω]]),<br /><b class="num">1.</b> [[υποτελής]] σε κάποιον, [[υπήκοος]] κάποιου, <i>τινι</i>, σε Ξεν.· <i>βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι</i>, υποτελείς ή αξιωματούχοι του βασιλιά, βασιλιάδες υποταγμένοι στον μεγάλο βασιλιά, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> = [[ἔνοχος]], υποκείμενος σε, [[υπεύθυνος]] για, [[υπόχρεος]] σε, <i>τινός</i>, σε Δημ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὕπ-οχος, ον, [[ὑπέχω]]<br /><b class="num">1.</b> [[subject]], τινι Xen.; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι [[king]]'s subjects or officers, of the [[great]] [[king]], Aesch.<br /><b class="num">2.</b> = [[ἔνοχος]], [[liable]] to, τινος Dem. | |mdlsjtxt=ὕπ-οχος, ον, [[ὑπέχω]]<br /><b class="num">1.</b> [[subject]], τινι Xen.; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι [[king]]'s subjects or officers, of the [[great]] [[king]], Aesch.<br /><b class="num">2.</b> = [[ἔνοχος]], [[liable]] to, τινος Dem. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:40, 17 February 2024
English (LSJ)
ὕποχον, (ὑπέχω)
A subject, under control, θεοῖς X.An.2.5.7; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου his subjects or officers, A.Pers.24 (anap.).
2 = ἔνοχος, liable to, ἐξωλείας D.57.53; ὕποχοι ἐόντω τοῦ ἐνκλήματος IG5(2).357.92 (Stymphalus); responsible for, διανοίας Ph. 1.429; πλημμελείας PLit.Lond.138 viii 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
soumis à, dépendant de, dat. ou gén..
Étymologie: ὑπέχω.
German (Pape)
untertänig, unterwürfig, τινί, Xen. An. 2.5.7; auch τινός, Aesch. Pers. 24. – Auch wie ἔνοχος, eines Verbrechens schuldig, τινός, z.B. ἐξωλείας, Dem. 57.53.
Russian (Dvoretsky)
ὕποχος:
1 подчиненный, подвластный (πάντα τοῖς θεοῖς ὕποχα Xen.): βασιλῆς (ион.) βασιλέως ὕποχοι μεγάλου Aesch. цари, подвластные великому (т. е. персидскому) царю;
2 повинный, виновный (τινος Dem.).
Greek (Liddell-Scott)
ὕποχος: -ον, (ὑπέχω) ὁ ὑποκείμενος εἴς τινα, ὑπήκοος, ὕπαρχος, πάντα τοῖς θεοῖς ὕποχα Ξεν. Ἀν. 2. 5, 7· βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου, «βασιλεῖς μὲν τῶν ἰδίων πόλεων, ὑποτεταγμένοι δὲ τῷ Πέρσῃ» (Σχόλ.), Αἰσχύλ. Πέρσ. 24. 2) = ἔνοχος, ἐξωλείας Δημ. 1315. 11· δίκῃ Φίλων 1. 429.
Greek Monotonic
ὕποχος: -ον (ὑπέχω),
1. υποτελής σε κάποιον, υπήκοος κάποιου, τινι, σε Ξεν.· βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι, υποτελείς ή αξιωματούχοι του βασιλιά, βασιλιάδες υποταγμένοι στον μεγάλο βασιλιά, σε Αισχύλ.
2. = ἔνοχος, υποκείμενος σε, υπεύθυνος για, υπόχρεος σε, τινός, σε Δημ.
Middle Liddell
ὕπ-οχος, ον, ὑπέχω
1. subject, τινι Xen.; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι king's subjects or officers, of the great king, Aesch.
2. = ἔνοχος, liable to, τινος Dem.
