αὐτοκατάκριτος

English (LSJ)

αὐτοκατάκριτον, self-condemned, Ep.Tit.3.11, Ph.2.652.

Spanish (DGE)

-ον
1 que se condena a sí mismo αἱρετικὸς ἄνθρωπος Ep.Tit.3.11.
2 adv. -ως como condenándose a sí mismo τίς δὲ κοσμήσει τὸν αὐ. ἑαυτὸν διαστρέφοντα; Epiph.Const.Haer.42.11.

German (Pape)

[Seite 397] durch sich selbst verurtheilt, N.T.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui se condamne soi-même.
Étymologie: αὐτός, κατακρίνω.

Russian (Dvoretsky)

αὐτοκατάκρῐτος: сам себя осудивший NT.

Greek (Liddell-Scott)

αὐτοκατάκρῐτος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ κατακρινόμενος, Ἐπιστ. π. Τιτ. γʹ, 11, Ἐκκλ.

English (Strong)

from αὐτός and a derivative or κατακρίνω; self-condemned: condemned of self.

English (Thayer)

ἀυτοκατακριτον (αὐτός, κατακρίνω), self-condemned: Winer's Grammar, § 34,3)).

Greek Monolingual

αὐτοκατάκριτος, -ον (AM) κατακρίνω
εκείνος του οποίου τα έργα επισύρουν την κατάκριση, ο αξιοκατάκριτος.

Greek Monotonic

αὐτοκατάκρῐτος: -ον (κατακρίνω), αυτός που κατακρίνει, καταδικάζει τον εαυτό του, σε Καινή Διαθήκη

Middle Liddell

κατακρίνω
self-condemned, NTest.

Chinese

原文音譯：aÙtokat£kritoj 凹拖-卡他-克里拖士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：同一的-向下-審判的
字義溯源：自己定罪，自責的，自知不是；由（αὐτός）=自己）與（κατακρίνω）=判罪）組成；其中 （αὐτός）出自（Ἀττάλεια）X*=反身），而 （κατακρίνω）又由（κατά / καθεῖς / καθημέραν / κατακύπτω）*=下，按照）與（κρίνω）*=辨別）組成
出現次數：總共（1）；多（1）
譯字彙編：
1） 自己定罪自己（1） 多3:11