ἐριβρύχης: Difference between revisions
Γυναικὶ δ' ἄρχειν οὐ δίδωσιν ἡ φύσις → Natura quippe feminae imperium negat → Der Frau jedoch versagt zu herrschen die Natur
m (LSJ1 replacement) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=erivrychis | |Transliteration C=erivrychis | ||
|Beta Code=e)ribru/xhs | |Beta Code=e)ribru/xhs | ||
|Definition= | |Definition=ἐριβρύχου, Ep. εω, ὁ, = [[ἐρίβρυχος]] ([[loud-bellowing]], [[loud-braying]]), [[ταῦρος]] Hes. ''Th.'' 832 ; [[σῦς]] B. 5.116 ; [[πόντος]], [[λέων]], Oppian. ''H.'' 1.476, 709. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1028.png Seite 1028]] ὁ, = Folgdm, [[ταῦρος]] Hes. Th. 832; [[πόντος]], [[λέων]], Opp. H. 1, 476. 709. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1028.png Seite 1028]] ὁ, = Folgdm, [[ταῦρος]] Hes. Th. 832; [[πόντος]], [[λέων]], Opp. H. 1, 476. 709. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐριβρύχης:''' ου (ῡ) ὁ [[громко ревущий]] ([[ταῦρος]] Hes.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐριβρύχης:''' [ῡ], γεν. <i>-ου</i>, Επικ. <i>-εω</i>, <i>ὁ</i>, = το επόμ., σε Ησίοδ. | |lsmtext='''ἐριβρύχης:''' [ῡ], γεν. <i>-ου</i>, Επικ. <i>-εω</i>, <i>ὁ</i>, = το επόμ., σε Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt== ἐρίβρῡχος, Hes.] | |mdlsjtxt== ἐρίβρῡχος, Hes.] | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:15, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐριβρύχου, Ep. εω, ὁ, = ἐρίβρυχος (loud-bellowing, loud-braying), ταῦρος Hes. Th. 832 ; σῦς B. 5.116 ; πόντος, λέων, Oppian. H. 1.476, 709.
German (Pape)
[Seite 1028] ὁ, = Folgdm, ταῦρος Hes. Th. 832; πόντος, λέων, Opp. H. 1, 476. 709.
Russian (Dvoretsky)
ἐριβρύχης: ου (ῡ) ὁ громко ревущий (ταῦρος Hes.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐριβρύχης: ῡ, γεν. -ου, Ἐπικ. -εω, ὁ, = τῷ ἑπομ., ταύρου ἐριβρυχέω μένος ἄσχετον Ἡσ. Θ. 832· σῦς ἐριβρύχας Βακχυλ. 5. 116 (ἔκδ. Blass)· πόντος, λέων Ὀππ. Ἁλ. 1. 476. 709.
Greek Monolingual
ἐριβρύχης, ὁ (Α)
1. αυτός που βρυχάται ισχυρά («ταύρου έριβρυχέω μένος ἄσχετον», Ησίοδ.)
2. μτφ. (για το πέλαγος) («πόντον ἐριβρύχην» — τη θάλασσα που βρυχάται, που μουγκρίζει, Οππ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτ. μόριο) + -βρύχης (< βρυχώμαι)].
Greek Monotonic
ἐριβρύχης: [ῡ], γεν. -ου, Επικ. -εω, ὁ, = το επόμ., σε Ησίοδ.
Middle Liddell
= ἐρίβρῡχος, Hes.]
