πεπαντικός: Difference between revisions

From LSJ

νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖινgodly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet

Source
m (Text replacement - "</span> ;" to "</span>;")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=pepantikos
|Transliteration C=pepantikos
|Beta Code=pepantiko/s
|Beta Code=pepantiko/s
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[able to ripen]] or [[soften]], c. gen., πτυάλου <span class="bibl">Hp.<span class="title">Acut.</span>66</span>; π. δύναμις Dsc.5.125 ; <b class="b3">π. μέλος</b> (of music) [[soothing]] strain, prob. cj. in <span class="bibl">Iamb.<span class="title">VP</span>25.113</span>.</span>
|Definition=πεπαντική, πεπαντικόν, [[able to ripen]] or [[soften]], c. gen., πτυάλου Hp.''Acut.''66; π. δύναμις Dsc.5.125; <b class="b3">π. μέλος</b> (of music) [[soothing]] strain, prob. cj. in Iamb.''VP''25.113.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=πεπαντικός --όν [πεπαίνω] geneesk. rijp makend, met gen.: πτυάλου πεπαντικόν fluim (speekselklodders) vormend Hp. Acut. 66.
|elnltext=πεπαντικός -ή -όν [πεπαίνω] geneesk. rijp makend, met gen.: πτυάλου πεπαντικόν fluim (speekselklodders) vormend Hp. Acut. 66.
}}
}}

Latest revision as of 10:54, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πεπαντικός Medium diacritics: πεπαντικός Low diacritics: πεπαντικός Capitals: ΠΕΠΑΝΤΙΚΟΣ
Transliteration A: pepantikós Transliteration B: pepantikos Transliteration C: pepantikos Beta Code: pepantiko/s

English (LSJ)

πεπαντική, πεπαντικόν, able to ripen or soften, c. gen., πτυάλου Hp.Acut.66; π. δύναμις Dsc.5.125; π. μέλος (of music) soothing strain, prob. cj. in Iamb.VP25.113.

German (Pape)

[Seite 559] reif machend, erweichend, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

πεπαντικός: -ή, -όν, μαλακτικός, μετὰ γεν., λουτρὸν πτυέλου πεπαντικὸν Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 395.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α πεπαίνω
1. αυτός που συντελεί στην ωρίμαση ή στο μαλάκωμα, μαλακτικός («λουτρὸν πτυάλου πεπαντικόν», Ιπποκρ.)
2. φρ. «πεπαντικὸν μέλος» — κατευναστικό, καταπραϋντικό τραγούδι.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πεπαντικός -ή -όν [πεπαίνω] geneesk. rijp makend, met gen.: πτυάλου πεπαντικόν fluim (speekselklodders) vormend Hp. Acut. 66.