διαλυτής: Difference between revisions
Κύριε, σῶσον τὸν δοῦλον σου κτλ. → Lord, save your slave ... (mosaic inscription from 4th cent. church in the Negev)
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "({{lxth\n.*\n}})\n\1" to "$1") Tags: Manual revert Mobile edit Mobile web edit |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui dissout, qui brise.<br />'''Étymologie:''' [[διαλύω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />[[qui dissout]], [[qui brise]].<br />'''Étymologie:''' [[διαλύω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διαλῠτής:''' ου ὁ разрушитель (ἑταιρίας Thuc.). | |elrutext='''διαλῠτής:''' ου ὁ [[разрушитель]] (ἑταιρίας Thuc.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
| Line 33: | Line 33: | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[breaker]] | |woodrun=[[breaker]] | ||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[dissolutor]]'', [[one who dissolves or settles]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:3.82.5/ 3.82.5]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:54, 16 November 2024
English (LSJ)
οῦ, ὁ, dissolver, breaker-up, τῆς ἑταιρίας Th. 3.82; εἰρήνης Procop. Pers. 1.14.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
1 c. gen. que disuelve, que rompe τῆς ἑταιρίας Th.3.82, Procop.Vand.2.14.27
•que pone fin a τῆς προθυμίας Procop.Pers.1.18.24, cf. 14.2, τῆς τυραννίδος Procop.Goth.3.32.6
•que rompe, incumplidor τῶν ὡμολογημένων Procop.Goth.2.30.25.
2 mediador ἐπὶ τοῖσδε διελύσαντο τὰ γένη ἄλληλα ... ὑπὸ τῶν αἱρεθέντων διαλυτῶν Ath.Agora 19.L4b.6 (III a.C.).
German (Pape)
[Seite 588] ὁ, der Auflöser, Zerstörer; ἑταιρίας Thuc. 3, 82.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui dissout, qui brise.
Étymologie: διαλύω.
Greek Monolingual
διαλυτής, ο (AM) διαλύω
1. αυτός που διαλύει
2. ο παραβάτης του νόμου.
Greek Monotonic
διαλῠτής: -οῦ, ὁ, διαλύτης, καταλύτης, παράγοντας, το μέσο που προκαλεί διάλυση, αυτό που συντελεί στην αποσύνθεση, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
διαλῠτής: ου ὁ разрушитель (ἑταιρίας Thuc.).
Middle Liddell
διαλῠτής, οῦ, n [from διαλύω
a dissolver, breaker-up, Thuc.
