θεόγλωσσος: Difference between revisions
From LSJ
Λιμῷ γὰρ οὐδέν ἐστιν ἀντειπεῖν ἔπος → Famem adeo responsare nil contra datur → Erfolgreich widerspricht dem Hunger nicht ein Wort
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=theoglossos | |Transliteration C=theoglossos | ||
|Beta Code=qeo/glwssos | |Beta Code=qeo/glwssos | ||
|Definition= | |Definition=θεόγλωσσον, [[with the tongue of a god]], [[γυναῖκες]], of poetesses, ''AP''9.26 (Antip. Thess.). | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />à la parole divine.<br />'''Étymologie:''' [[θεός]], [[γλῶσσα]]. | |btext=ος, ον :<br />[[à la parole divine]].<br />'''Étymologie:''' [[θεός]], [[γλῶσσα]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=γυναῖκες, <i>[[göttlich]] [[redend]]</i>, von [[Dichterinnen]], Antip.Thess. 23 (IX.26); Nonn. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θεόγλωσσος:''' одаренный божественным языком, т. е. поэтическим даром (γυναῖκες Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θεόγλωσσος:''' -ον ([[γλῶσσα]]), αυτός που μιλάει τη [[γλώσσα]] των θεών, σε Ανθ. Π. | |lsmtext='''θεόγλωσσος:''' -ον ([[γλῶσσα]]), αυτός που μιλάει τη [[γλώσσα]] των θεών, σε Ανθ. Π. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=θεό-γλωσσος, ον [[γλῶσσα]]<br />with the [[tongue]] of a god, Anth. | |mdlsjtxt=θεό-γλωσσος, ον [[γλῶσσα]]<br />with the [[tongue]] of a god, Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:28, 25 August 2023
English (LSJ)
θεόγλωσσον, with the tongue of a god, γυναῖκες, of poetesses, AP9.26 (Antip. Thess.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à la parole divine.
Étymologie: θεός, γλῶσσα.
German (Pape)
γυναῖκες, göttlich redend, von Dichterinnen, Antip.Thess. 23 (IX.26); Nonn.
Russian (Dvoretsky)
θεόγλωσσος: одаренный божественным языком, т. е. поэтическим даром (γυναῖκες Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
θεόγλωσσος: -ον, ἔχων θείαν γλῶσσαν, περὶ ποιητριῶν, Ἀνθ. Π. 9. 26.
Greek Monolingual
θεόγλωσσος, -ον (Α)
(για ποιητή) αυτός που έχει θεϊκή γλώσσα, που τα ποιήματά του έχουν θεία έμπνευση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο- + -γλωσσος (γλώσσα), πρβλ. άγλωσσος, πολύγλωσσος].
Greek Monotonic
θεόγλωσσος: -ον (γλῶσσα), αυτός που μιλάει τη γλώσσα των θεών, σε Ανθ. Π.
