σπορητός: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
|||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sporitos | |Transliteration C=sporitos | ||
|Beta Code=sporhto/s | |Beta Code=sporhto/s | ||
|Definition=ὁ, < | |Definition=ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[sown corn]], [[growing corn]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1392.<br><span class="bld">2</span> [[sowing of corn]], τὸν σ. διακωλύειν X.''HG''4.6.13; also σ. ὀσπρίων [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 8.2.8.<br><span class="bld">3</span> [[seed-time]], Hp.''Hebd.''4 ([[σποράτος]] cod.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> ensemencement;<br /><b>2</b> semence.<br />'''Étymologie:''' [[σπορά]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> [[ensemencement]];<br /><b>2</b> [[semence]].<br />'''Étymologie:''' [[σπορά]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''σπορητός:''' ὁ<br /><b class="num">1 | |elrutext='''σπορητός:''' ὁ<br /><b class="num">1</b> [[сеяние]], сев Xen.;<br /><b class="num">2</b> [[посеянное зерно]], [[посев]] Aesch. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 22:01, 29 October 2024
English (LSJ)
ὁ,
A sown corn, growing corn, A.Ag.1392.
2 sowing of corn, τὸν σ. διακωλύειν X.HG4.6.13; also σ. ὀσπρίων Thphr. HP 8.2.8.
3 seed-time, Hp.Hebd.4 (σποράτος cod.).
German (Pape)
[Seite 924] ὁ, die Saat; Διὸς νότῳ γανᾷ σπορητός, Aesch. Ag. 1365; ἕως τὸν σπορητὸν διακωλύσῃ, Xen. Hell. 4, 6, 13, das Säen.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 ensemencement;
2 semence.
Étymologie: σπορά.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σπορητός -οῦ, ὁ [~ σπείρω] gezaaid gewas. Aeschl. Ag. 1492. het zaaien. Xen. Hell. 4.6.13.
Russian (Dvoretsky)
σπορητός: ὁ
1 сеяние, сев Xen.;
2 посеянное зерно, посев Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
σπορητός: -οῦ, ὁ, σῖτος ἐσπαρμένος, σῖτος φυόμενος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1392. 2) ἡ σπορὰ γεννημάτων, τοῦ σπ. διακωλύειν Ξεν. Ἑλλ. 4. 6, 13· σπ. ὀσπρίων Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 2, 8. - Περί τοῦ τονισμοῦ ἴδε ἄμητος.
Greek Monolingual
ὁ, Α
1. το σιτάρι που έχει σπαρεί
2. η σπορά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ετεροιωμένη βαθμίδα σπορτου σπείρω + -(η)τός, κατά τα ἀλοητός, ἀμητός].
Greek Monotonic
σπορητός: -οῦ, ὁ (σπορά),
1. σπαρμένα σιτηρά, σιτηρά που φύονται, σε Αισχύλ.
2. η σπορά σιτηρών, σε Ξεν.
Middle Liddell
σπορητός, οῦ, ὁ, σπορά
1. sown corn, growing corn, Aesch.
2. a sowing of corn, Xen.
