θυροκόπος: Difference between revisions
From LSJ
Οὐδὲν γυναικὸς χεῖρον οὐδὲ τῆς καλῆς → Nil muliere peius est, pulchra quoque → Das Schlimmste ist, selbst wenn sie schön ist, eine Frau
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thyrokopos | |Transliteration C=thyrokopos | ||
|Beta Code=quroko/pos | |Beta Code=quroko/pos | ||
|Definition=(parox.), ον, [[knocking at the door]], [[begging]], ψευδόμαντις | |Definition=(parox.), ον, [[knocking at the door]], [[begging]], [[ψευδόμαντις]] [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1195. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1227.png Seite 1227]] an die Thür klopfend, bettelnd, Aesch. Ag. 1168; vgl. B. A. 42, 32. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1227.png Seite 1227]] [[an die Thür klopfend]], [[bettelnd]], Aesch. Ag. 1168; vgl. B. A. 42, 32. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui frappe aux portes, mendiant.<br />'''Étymologie:''' [[θύρα]], [[κόπτω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui frappe aux portes]], [[mendiant]].<br />'''Étymologie:''' [[θύρα]], [[κόπτω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θῠροκόπος:''' досл. стучащийся в дверь, перен. просящий подаяния Aesch. | |elrutext='''θῠροκόπος:''' досл. [[стучащийся в дверь]], перен. [[просящий подаяния]] Aesch. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 21:48, 29 October 2024
English (LSJ)
(parox.), ον, knocking at the door, begging, ψευδόμαντις A.Ag.1195.
German (Pape)
[Seite 1227] an die Thür klopfend, bettelnd, Aesch. Ag. 1168; vgl. B. A. 42, 32.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui frappe aux portes, mendiant.
Étymologie: θύρα, κόπτω.
Russian (Dvoretsky)
θῠροκόπος: досл. стучащийся в дверь, перен. просящий подаяния Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
θῠροκόπος: -ον, (κόπτω) ὁ κτυπῶν τὴν θύραν, ἐπαίτης, ψωμοζήτης, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1195.
Greek Monolingual
θυροκόπος, -ον (Α)
αυτός που χτυπά τις πόρτες, αυτός που ζητιανεύει, ο επαίτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θύρα + -κόπος (< κόπος < κόπτω), πρβλ. ηλοκόπος, ξυλοκόπος.
Greek Monotonic
θῠροκόπος: -ον (κόπτω), αυτός που κρούει τη θύρα, ο ζητιάνος, αυτός που επαιτεί, σε Αισχύλ.
