ἦνις: Difference between revisions

From LSJ

ἀλλὰ τῷ ὕψει τῶν θείων ἐντολῶν σου → but by the sublimity of thy divine commandments

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
mNo edit summary
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1172.png Seite 1172]] ιος, ἡ, immer mit [[βοῦς]] verbunden, Il. 6, 94. 275. 309. 10, 292 Od. 3, 382 Ap. Rh. 4, 174, <b class="b2">ein Jahr alt, jährig</b> (s. [[ἔνος]]), Scholl. [[ἐνιαύσιος]], [[νέος]].
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1172.png Seite 1172]] ιος, ἡ, immer mit [[βοῦς]] [[verbunden]], Il. 6, 94. 275. 309. 10, 292 Od. 3, 382 Ap. Rh. 4, 174, [[ein Jahr alt]], [[jährig]] (s. [[ἔνος]]), Scholl. [[ἐνιαύσιος]], [[νέος]].
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ιος;<br /><i>adj. f.</i><br />âgée d’une année.<br />'''Étymologie:''' [[ἔνος]].
|btext=ιος;<br /><i>adj. f.</i><br />[[âgée d'une année]].<br />'''Étymologie:''' [[ἔνος]].
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἦνῐς:''' ιος adj. f (только acc. sing. ἦνῑν и acc. pl. ἤνῑς) годовалая (ἡ [[βοῦς]] Hom.).
|elrutext='''ἦνῐς:''' ιος adj. f (только acc. sing. ἦνῑν и acc. pl. ἤνῑς) [[годовалая]] (ἡ [[βοῦς]] Hom.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἦνῐς''': ἡ, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον κατ’ αἰτ. ἑνικ. καὶ πληθ.˙ γεν. ἤνιος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 174 ([[ἔνος]]): - ἑνὸς ἔτους ἡλικίας, [[βοῦς]]... ἤνῑς ἠκέστας Ἰλ. Ζ. 94, 275, 309·. βοῦν ἦνιν εὐρυμέτωπον ἀδμήτην [[ἔνθα]] τὸ ι [[ὡσαύτως]] μηκύνεται Κ. 292, Ὀδ. Γ. 382. - Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 53.
|lstext='''ἦνῐς''': ἡ, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον κατ’ αἰτ. ἑνικ. καὶ πληθ.˙ γεν. ἤνιος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 174 ([[ἔνος]]): - ἑνὸς ἔτους ἡλικίας, [[βοῦς]]... ἤνῑς ἠκέστας Ἰλ. Ζ. 94, 275, 309·. βοῦν ἦνιν [[εὐρυμέτωπος|εὐρυμέτωπον]] ἀδμήτην [[ἔνθα]] τὸ ι [[ὡσαύτως]] μηκύνεται Κ. 292, Ὀδ. Γ. 382. - Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 53.
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=ιος, acc. pl. ἤνῖς: a [[year]] [[old]], [[yearling]]; [[thus]] the [[word]] [[was]] understood by the ancients.
|auten=ιος, acc. pl. ἤνῖς: a [[year]] [[old]], [[yearling]]; [[thus]] the [[word]] [[was]] understood by the [[ancient]]s.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἔνος]]<br />a [[year]] old, [[yearling]], Hom.
|mdlsjtxt=[[ἔνος]]<br />a [[year]] old, [[yearling]], Hom.
}}
}}

Latest revision as of 09:10, 5 November 2024

German (Pape)

[Seite 1172] ιος, ἡ, immer mit βοῦς verbunden, Il. 6, 94. 275. 309. 10, 292 Od. 3, 382 Ap. Rh. 4, 174, ein Jahr alt, jährig (s. ἔνος), Scholl. ἐνιαύσιος, νέος.

French (Bailly abrégé)

ιος;
adj. f.
âgée d'une année.
Étymologie: ἔνος.

Russian (Dvoretsky)

ἦνῐς: ιος adj. f (только acc. sing. ἦνῑν и acc. pl. ἤνῑς) годовалая (ἡ βοῦς Hom.).

Greek (Liddell-Scott)

ἦνῐς: ἡ, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μόνον κατ’ αἰτ. ἑνικ. καὶ πληθ.˙ γεν. ἤνιος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 174 (ἔνος): - ἑνὸς ἔτους ἡλικίας, βοῦς... ἤνῑς ἠκέστας Ἰλ. Ζ. 94, 275, 309·. βοῦν ἦνιν εὐρυμέτωπον ἀδμήτην ἔνθα τὸ ι ὡσαύτως μηκύνεται Κ. 292, Ὀδ. Γ. 382. - Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 53.

English (Autenrieth)

ιος, acc. pl. ἤνῖς: a year old, yearling; thus the word was understood by the ancients.

Middle Liddell

ἔνος
a year old, yearling, Hom.