κακογείτων: Difference between revisions
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakogeiton | |Transliteration C=kakogeiton | ||
|Beta Code=kakogei/twn | |Beta Code=kakogei/twn | ||
|Definition= | |Definition=κακογείτον, gen. ονος,<br><span class="bld">A</span> [[a bad neighbour]], Call.''Cer.''118.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">οὐδέ τιν' ἐγχώρων κακογείτονα</b> [[neighbour to]] his [[misery]], S.''Ph.''692 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ονος (ὁ, ἡ)<br />voisin de malheur, qui est proche du malheur.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[γείτων]]. | |btext=ονος (ὁ, ἡ)<br />[[voisin de malheur]], [[qui est proche du malheur]].<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[γείτων]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=κακογείτων -ον, gen. -ονος [[[κακός]], [[γείτων]]] [[buurman van zijn ongeluk]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 10:50, 25 August 2023
English (LSJ)
κακογείτον, gen. ονος,
A a bad neighbour, Call.Cer.118.
2 οὐδέ τιν' ἐγχώρων κακογείτονα neighbour to his misery, S.Ph.692 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1299] ονος, ὁ, Unglücksgefährte; Soph. Phil. 689 οὐδέ τιν' ἐγχώρων κακογείτονα παρ' ᾡ στόνον ἀποκλαύσειεν, keinen Gefährten des Unglücks, od. mit στόνος verbunden, das Geseufz über das Unglück, das wieder ein unangenehmer Genosse ist, vgl. Lob. Phryn. 601; κακογείτονες ἐχθροί Callim. Cer. 118.
French (Bailly abrégé)
ονος (ὁ, ἡ)
voisin de malheur, qui est proche du malheur.
Étymologie: κακός, γείτων.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακογείτων -ον, gen. -ονος [κακός, γείτων] buurman van zijn ongeluk.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκογείτων: ὁ товарищ (досл. сосед) в беде: οὐν ἔχων τινὰ ἔγχωρον κακογείτονα Soph. (больной Филоктет), лишенный в своем несчастье близкого человека.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκογείτων: -ον, γεν. ονος, κακὸς γείτων, Καλλ. εἰς Δήμ. 117· ― ἀλλ’ ἐν Σοφ. Φιλ. 692, οὐδέ τιν’ ἐγχώρων κακογείτονα, δηλ. γείτονα κακῶν, ἢ ἐν κακοῖς, ἵνα ᾖ πλησίον αὐτοῦ ὅταν πάσχῃ, ἴδε σημ. Jebb ἐν τόπῳ.
Greek Monolingual
κακογείτων, -ον (Α)
ο κακός γείτονας.
Greek Monotonic
κᾰκογείτων: -ον, γεν. -ονος, κακός γείτονας ή αυτός που βρίσκεται κοντά στην δυστυχία κάποιου, σε Σοφ.
Middle Liddell
κᾰκογείτων, ονος,
a bad neighbour or a neighbour to his misery, Soph.
