πυρικαής: Difference between revisions
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pyrikais | |Transliteration C=pyrikais | ||
|Beta Code=purikah/s | |Beta Code=purikah/s | ||
|Definition= | |Definition=πυρικαές, = [[πυρίκαυστος]], ''AP''6.281 (Leon.); πυρετός Gal. 16.709. [ᾱ metri gr. in ''AP''l.c.] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=πυρικαής -ές [[[πῦρ]], [[καίω]]] gen. sing. πυρικαιέος, door vuur verzengd; geneesk. brandend, gloeiend. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 11:28, 25 August 2023
English (LSJ)
πυρικαές, = πυρίκαυστος, AP6.281 (Leon.); πυρετός Gal. 16.709. [ᾱ metri gr. in APl.c.]
German (Pape)
[Seite 822] ές, = πυρίκαυστος, Maneth. 1, 146.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πυρικαής -ές [πῦρ, καίω] gen. sing. πυρικαιέος, door vuur verzengd; geneesk. brandend, gloeiend.
Russian (Dvoretsky)
πῠρῐκᾱής: сожженный, выжженный (Φρυγίη Anth.).
Greek Monolingual
-ές, Α
1. αυτός που καίγεται από υπερβολική θερμότητα, από φωτιά, αυτός που φλέγεται
2. πολύ θερμός, φλογερός («πυρικαὴς πυρετός», Γαλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι- (βλ. λ. πυρ) + -καής (< θ. καη-, πρβλ. αόρ. ἐ-κάη-ν του καίω), πρβλ. ηλιοκαής].
Greek Monotonic
πῠρῐκᾱής: -ές, = πυρίκαυστος, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
πῠρῐκᾱής: -ές, = πυρίκαυστος, Ἀνθ. Π. 6. 281.
Middle Liddell
πῠρῐ-κᾱής, ές = πυρίκαυστος, Anth.]
