σύνθοινος: Difference between revisions

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452
(6_16)
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.")
 
(6 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=synthoinos
|Transliteration C=synthoinos
|Beta Code=su/nqoinos
|Beta Code=su/nqoinos
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> = [[σύνδειπνος]], <span class="bibl">Polem.Hist.78</span>, <span class="bibl">D.S.10.22</span>.</span>
|Definition=σύνθοινον, = [[σύνδειπνος]], Polem.Hist.78, [[Diodorus Siculus|D.S.]]10.22.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''σύνθοινος''': -ον, = [[σύνδειπνος]], τὸ τοῦ παρασίτου [[ὄνομα]]... παρὰ τοῖς ἀρχαίοις... τῷ συνθοίνῳ παρόμοιον Πολέμων παρ’ Ἀθην. 234D.
|lstext='''σύνθοινος''': -ον, = [[σύνδειπνος]], τὸ τοῦ παρασίτου [[ὄνομα]]... παρὰ τοῖς ἀρχαίοις... τῷ συνθοίνῳ παρόμοιον Πολέμων παρ’ Ἀθην. 234D.
}}
{{grml
|mltxt=-ον, Α<br />[[μέτοχος]] σε [[γεύμα]], σε [[δείπνο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>θοινος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[θοίνη]] «[[γεύμα]], [[συμπόσιο]]»), [[πρβλ]]. [[εὔθοινος]]].
}}
}}

Latest revision as of 07:45, 27 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σύνθοινος Medium diacritics: σύνθοινος Low diacritics: σύνθοινος Capitals: ΣΥΝΘΟΙΝΟΣ
Transliteration A: sýnthoinos Transliteration B: synthoinos Transliteration C: synthoinos Beta Code: su/nqoinos

English (LSJ)

σύνθοινον, = σύνδειπνος, Polem.Hist.78, D.S.10.22.

German (Pape)

[Seite 1025] mitschmausend, Herodic. bei Ath. VII, 234 e.

Greek (Liddell-Scott)

σύνθοινος: -ον, = σύνδειπνος, τὸ τοῦ παρασίτου ὄνομα... παρὰ τοῖς ἀρχαίοις... τῷ συνθοίνῳ παρόμοιον Πολέμων παρ’ Ἀθην. 234D.

Greek Monolingual

-ον, Α
μέτοχος σε γεύμα, σε δείπνο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -θοινος (< θοίνη «γεύμα, συμπόσιο»), πρβλ. εὔθοινος].