ἀνάποινος: Difference between revisions
(6_16) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anapoinos | |Transliteration C=anapoinos | ||
|Beta Code=a)na/poinos | |Beta Code=a)na/poinos | ||
|Definition= | |Definition=ἀνάποινον, [[without ransom]], only once in neut. (as adverb, acc. to Aristarch.) ἀνάποινον Il.1.99. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">• Grafía:</b> graf. -πυνος Hsch.α 4535<br /><b class="num">1</b> (entendido a veces como adv.), [[sin rescate]] κούρη <i>Il</i>.1.99, ἀ. ·[[ἀλύτρωτος]] Hsch.α 4513, cf. [[l.c.]], Sud.<br /><b class="num">2</b> ciren. μάταιος Hsch.α 4513, [[l.c.]] | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνάποινος''': -ον, [[ἄνευ]] ἀποίνων, δηλ. λύτρων, Ὅμ., ἀλλὰ μόνον [[ἅπαξ]] κατ’ οὐδέτ. ἀνάποινον ὡς ἐπίρρ. [[ἀπριάτην]] ἀνάποινον, δηλ. ἀπριάδην ἀναποίνως, Ἰλ. Α. 99. Πρβλ. [[νήποινος]]. | |lstext='''ἀνάποινος''': -ον, [[ἄνευ]] ἀποίνων, δηλ. λύτρων, Ὅμ., ἀλλὰ μόνον [[ἅπαξ]] κατ’ οὐδέτ. ἀνάποινον ὡς ἐπίρρ. [[ἀπριάτην]] ἀνάποινον, δηλ. ἀπριάδην ἀναποίνως, Ἰλ. Α. 99. Πρβλ. [[νήποινος]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[ἄποινα]]): [[without]] [[ransom]], Il. 1.99†. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀνάποινος]], -ον (Α)<br />αυτός που παραχωρείται ή που επιστρέφεται [[χωρίς]] [[λύτρα]] ή [[χωρίς]] δώρα (το ουδ. χρησιμοποιείται μόνο μία [[φορά]], Ιλ. Α 99, σαν επίρρ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀν</i>- στερ. <span style="color: red;">+</span> [[ἄποινα]] «δώρα, [[λίτρα]]» <span style="color: red;"><</span> [[ποινή]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀνάποινος:''' -ον ([[ἄποινα]]), αυτός που δεν έχει [[ποινή]], μόνο στο ουδ. <i>ἀνάποινον</i>, ως επίρρ., σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἄποινα]]<br />without [[ransom]], only in neut. ἀνάποινον as adv., Il. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:27, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀνάποινον, without ransom, only once in neut. (as adverb, acc. to Aristarch.) ἀνάποινον Il.1.99.
Spanish (DGE)
• Grafía: graf. -πυνος Hsch.α 4535
1 (entendido a veces como adv.), sin rescate κούρη Il.1.99, ἀ. ·ἀλύτρωτος Hsch.α 4513, cf. l.c., Sud.
2 ciren. μάταιος Hsch.α 4513, l.c.
German (Pape)
[Seite 203] ohne Lösegeld, umsonst, Hom. ἀνάποινον als adv., παραλλήλως mit ἀπριάτην, Iliad. 1, 99; s. das. Scholl. Aristonic.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνάποινος: -ον, ἄνευ ἀποίνων, δηλ. λύτρων, Ὅμ., ἀλλὰ μόνον ἅπαξ κατ’ οὐδέτ. ἀνάποινον ὡς ἐπίρρ. ἀπριάτην ἀνάποινον, δηλ. ἀπριάδην ἀναποίνως, Ἰλ. Α. 99. Πρβλ. νήποινος.
English (Autenrieth)
(ἄποινα): without ransom, Il. 1.99†.
Greek Monolingual
ἀνάποινος, -ον (Α)
αυτός που παραχωρείται ή που επιστρέφεται χωρίς λύτρα ή χωρίς δώρα (το ουδ. χρησιμοποιείται μόνο μία φορά, Ιλ. Α 99, σαν επίρρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀν- στερ. + ἄποινα «δώρα, λίτρα» < ποινή.
Greek Monotonic
ἀνάποινος: -ον (ἄποινα), αυτός που δεν έχει ποινή, μόνο στο ουδ. ἀνάποινον, ως επίρρ., σε Ομήρ. Ιλ.
