ξεναπάτης: Difference between revisions
Εὐνοῦχος ἄλλο θηρίον τῶν ἐν βίῳ → Eunuchus, alia vitam spurcans bestia → Ein weitres Lebensungetüm ist der Eunuch
(6_19) |
m (Text replacement - "Euripides|E.]], ''Med" to "Euripides|E.''[[Medea|Med") |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ksenapatis | |Transliteration C=ksenapatis | ||
|Beta Code=cenapa/ths | |Beta Code=cenapa/ths | ||
|Definition=[πᾰ], ου, ὁ, poet. | |Definition=[πᾰ], ου, ὁ, ''poet.'' [[ξειναπάτης]], ([[ἀπατάω]])<br><span class="bld">A</span> [[one who cheats strangers]], Pi.''O.''10(11).34.<br><span class="bld">2</span> [[one who betrays his host]], Ibyc.''Oxy.''1790i10, [[Euripides|E.]]''[[Medea|Med.]]'' 1392 (anap.).<br><span class="bld">II</span> a [[treacherous breeze]] within a harbour, while another is blowing at sea, ''AB''109. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0276.png Seite 276]] ὁ, ion. u. poet. [[ξειναπάτης]], der Gastfreunde oder Fremde betrügt; ξεναπάτας βασιλεὺς Ἐπειῶν, Pind. Ol. 11, 35; ξειναπάτας, Eur. Med. 1392. – In B. A. 109 steht ξεναπατᾶς, ἰδίως ἐπὶ τῶν [[ὅταν]] μὴ τοιοῦτοι πνέωσιν οἱ ἄνεμοι ἐν τοῖς πελάγεσιν, ὁποῖοι ἐν τοῖς λιμέσιν, ein Wind, der die Fremden täuscht. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0276.png Seite 276]] ὁ, ion. u. poet. [[ξειναπάτης]], der Gastfreunde oder Fremde betrügt; ξεναπάτας βασιλεὺς Ἐπειῶν, Pind. Ol. 11, 35; ξειναπάτας, Eur. Med. 1392. – In B. A. 109 steht ξεναπατᾶς, ἰδίως ἐπὶ τῶν [[ὅταν]] μὴ τοιοῦτοι πνέωσιν οἱ ἄνεμοι ἐν τοῖς πελάγεσιν, ὁποῖοι ἐν τοῖς λιμέσιν, ein Wind, der die Fremden täuscht. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ξενᾰπάτης:''' дор. ξενᾰπάτᾱς, ион. [[ξειναπάτης|ξεινᾰπάτης]], ου (πᾰ) adj. m<br /><b class="num">1</b> [[обманывающий чужеземцев]] Pind.;<br /><b class="num">2</b> [[обманывающий гостя]], [[нарушитель законов гостеприимства]] ([[ψεύδορκος]] καὶ ξ. Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ξενᾰπάτης''': -ου, ὁ, ποιητ. ξειν-, ([[ἀπατάω]]) ὁ ἀπατῶν ξένους, Πινδ. Ο. 10 (11). 43· ἢ ὁ ἀπατῶν τὸν ξένον του, Εὐρ. Μήδ. 1392. ΙΙ. ἀπατηλὸς [[ἄνεμος]] ἐντὸς τοῦ λιμένος, ἐνῷ [[ἄλλος]] [[ἄνεμος]] πνέει εἰς τὸ [[πέλαγος]], «ξεναπάτας: ἰδίως ἐπὶ τῶν [[ὅταν]] μὴ τοιοῦτοι πνέωσιν οἱ ἄνεμοι ἐν τοῖς πελάγεσιν, ὁποῖοι ἐν τοῖς λιμέσιν» Α. Β. 107. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 289. | |lstext='''ξενᾰπάτης''': -ου, ὁ, ποιητ. ξειν-, ([[ἀπατάω]]) ὁ ἀπατῶν ξένους, Πινδ. Ο. 10 (11). 43· ἢ ὁ ἀπατῶν τὸν ξένον του, Εὐρ. Μήδ. 1392. ΙΙ. ἀπατηλὸς [[ἄνεμος]] ἐντὸς τοῦ λιμένος, ἐνῷ [[ἄλλος]] [[ἄνεμος]] πνέει εἰς τὸ [[πέλαγος]], «ξεναπάτας: ἰδίως ἐπὶ τῶν [[ὅταν]] μὴ τοιοῦτοι πνέωσιν οἱ ἄνεμοι ἐν τοῖς πελάγεσιν, ὁποῖοι ἐν τοῖς λιμέσιν» Α. Β. 107. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 289. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ξεναπάτης]], ποιητ. τ. [[ξειναπάτης]], ὁ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που εξαπατά τους ξένους<br /><b>2.</b> αυτός που προδίδει εκείνον που τον φιλοξενεί<br /><b>3.</b> [[απατηλός]] [[άνεμος]] που πνέει στο [[λιμάνι]], ενώ στο ανοιχτό [[πέλαγος]] πνέει [[άλλος]] [[άνεμος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ξένος]] / [[ξεῖνος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>απάτης</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>απατῶ</i>), [[πρβλ]]. [[φρεναπάτης]], [[ψυχαπάτης]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ξενᾰπάτης:''' -ου, ὁ, ποιητ. ξειν- ([[ἀπατάω]]), αυτός που εξαπατά ξένους ή αυτός που εξαπατά τον φιλοξενούμενό του, σε Ευρ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ξεν-ᾰπάτης, ου, ὁ, [[ἀπατάω]]<br />one who cheats strangers, or who cheats his [[host]], Eur. | |||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[one who deceives his host]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:44, 20 December 2024
English (LSJ)
[πᾰ], ου, ὁ, poet. ξειναπάτης, (ἀπατάω)
A one who cheats strangers, Pi.O.10(11).34.
2 one who betrays his host, Ibyc.Oxy.1790i10, E.Med. 1392 (anap.).
II a treacherous breeze within a harbour, while another is blowing at sea, AB109.
German (Pape)
[Seite 276] ὁ, ion. u. poet. ξειναπάτης, der Gastfreunde oder Fremde betrügt; ξεναπάτας βασιλεὺς Ἐπειῶν, Pind. Ol. 11, 35; ξειναπάτας, Eur. Med. 1392. – In B. A. 109 steht ξεναπατᾶς, ἰδίως ἐπὶ τῶν ὅταν μὴ τοιοῦτοι πνέωσιν οἱ ἄνεμοι ἐν τοῖς πελάγεσιν, ὁποῖοι ἐν τοῖς λιμέσιν, ein Wind, der die Fremden täuscht.
Russian (Dvoretsky)
ξενᾰπάτης: дор. ξενᾰπάτᾱς, ион. ξεινᾰπάτης, ου (πᾰ) adj. m
1 обманывающий чужеземцев Pind.;
2 обманывающий гостя, нарушитель законов гостеприимства (ψεύδορκος καὶ ξ. Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ξενᾰπάτης: -ου, ὁ, ποιητ. ξειν-, (ἀπατάω) ὁ ἀπατῶν ξένους, Πινδ. Ο. 10 (11). 43· ἢ ὁ ἀπατῶν τὸν ξένον του, Εὐρ. Μήδ. 1392. ΙΙ. ἀπατηλὸς ἄνεμος ἐντὸς τοῦ λιμένος, ἐνῷ ἄλλος ἄνεμος πνέει εἰς τὸ πέλαγος, «ξεναπάτας: ἰδίως ἐπὶ τῶν ὅταν μὴ τοιοῦτοι πνέωσιν οἱ ἄνεμοι ἐν τοῖς πελάγεσιν, ὁποῖοι ἐν τοῖς λιμέσιν» Α. Β. 107. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 289.
Greek Monolingual
ξεναπάτης, ποιητ. τ. ξειναπάτης, ὁ (Α)
1. αυτός που εξαπατά τους ξένους
2. αυτός που προδίδει εκείνον που τον φιλοξενεί
3. απατηλός άνεμος που πνέει στο λιμάνι, ενώ στο ανοιχτό πέλαγος πνέει άλλος άνεμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος / ξεῖνος + -απάτης (< απατῶ), πρβλ. φρεναπάτης, ψυχαπάτης].
Greek Monotonic
ξενᾰπάτης: -ου, ὁ, ποιητ. ξειν- (ἀπατάω), αυτός που εξαπατά ξένους ή αυτός που εξαπατά τον φιλοξενούμενό του, σε Ευρ.
Middle Liddell
ξεν-ᾰπάτης, ου, ὁ, ἀπατάω
one who cheats strangers, or who cheats his host, Eur.
