αηδής: Difference between revisions
From LSJ
τούτων γάρ ὄνομα μόνον κοινόν, ὁ δέ κατά τοὔνομα λόγος τῆς οὐσίας ἕτερος → though they have a common name, the definition corresponding with the name differs for each (Aristotle, Categoriae 1a3-4)
(1) |
m (Text replacement - "ΕΤΥΜΟΛ." to "ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ές (Α [[ἀηδής]])<br /><b>1.</b> όχι [[ευχάριστος]], [[δυσάρεστος]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει άσχημη [[γεύση]], [[αηδιαστικός]], [[άνοστος]], [[σιχαμερός]]<br /><b>3.</b> (για πρόσωπα) [[αντιπαθητικός]], [[δυσάρεστος]], [[ενοχλητικός]], [[απεχθής]], [[φορτικός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>επίρρ.</b> <i>ἀηδῶς</i><br />α) δυσάρεστα<br />β) [[χωρίς]] [[ευχαρίστηση]], απρόθυμα<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «ἀηδῶς ἔχω ή διατελῶ ή διατίθεμαί τινι (ή [[πρός]] τινα)», έχω κακές, μη αρμονικές σχέσεις με κάποιον.<br />[<b><span style="color: brown;"> | |mltxt=-ές (Α [[ἀηδής]])<br /><b>1.</b> όχι [[ευχάριστος]], [[δυσάρεστος]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει άσχημη [[γεύση]], [[αηδιαστικός]], [[άνοστος]], [[σιχαμερός]]<br /><b>3.</b> (για πρόσωπα) [[αντιπαθητικός]], [[δυσάρεστος]], [[ενοχλητικός]], [[απεχθής]], [[φορτικός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>επίρρ.</b> <i>ἀηδῶς</i><br />α) δυσάρεστα<br />β) [[χωρίς]] [[ευχαρίστηση]], απρόθυμα<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «ἀηδῶς ἔχω ή διατελῶ ή διατίθεμαί τινι (ή [[πρός]] τινα)», έχω κακές, μη αρμονικές σχέσεις με κάποιον.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> -<i>ηδὴς</i> <span style="color: red;"><</span> <i>ἡδὺς</i> ή το [[ἥδομαι]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[αηδία]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[ἀηδέω]], [[ἀηδίζω]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 22:45, 29 December 2020
Greek Monolingual
-ές (Α ἀηδής)
1. όχι ευχάριστος, δυσάρεστος
2. αυτός που έχει άσχημη γεύση, αηδιαστικός, άνοστος, σιχαμερός
3. (για πρόσωπα) αντιπαθητικός, δυσάρεστος, ενοχλητικός, απεχθής, φορτικός
αρχ.
1. επίρρ. ἀηδῶς
α) δυσάρεστα
β) χωρίς ευχαρίστηση, απρόθυμα
2. φρ. «ἀηδῶς ἔχω ή διατελῶ ή διατίθεμαί τινι (ή πρός τινα)», έχω κακές, μη αρμονικές σχέσεις με κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀ- στερητ. + -ηδὴς < ἡδὺς ή το ἥδομαι.
ΠΑΡ. αηδία
αρχ.
ἀηδέω, ἀηδίζω.
