βριήπυος: Difference between revisions

From LSJ

εἰ μέντοι νόμον τελεῖτε βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήν, Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν, καλῶς ποιεῖτε → Now if you're accomplishing the King's Law according to scripture — Thou shalt love thy neighbour as thyself — you're doing the right thing (James 2:8)

Source
(7)
(3)
Line 27: Line 27:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[βριήπυος]], -ον (Α)<br />αυτός που φωνάζει με βροντώδη [[φωνή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <b>(θ.)</b> <i>βρι</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> [[βρίθω]]) <span style="color: red;">+</span> [[ηπύω]] «[[φωνάζω]]»].
|mltxt=[[βριήπυος]], -ον (Α)<br />αυτός που φωνάζει με βροντώδη [[φωνή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <b>(θ.)</b> <i>βρι</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> [[βρίθω]]) <span style="color: red;">+</span> [[ηπύω]] «[[φωνάζω]]»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''βρῐήπῠος:''' -ον ([[ἀπύω]]), αυτός που φωνάζει [[δυνατά]], λέγεται για τον Άρη, σε Ομήρ. Ιλ.
}}
}}

Revision as of 22:00, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: βρῐήπῠος Medium diacritics: βριήπυος Low diacritics: βριήπυος Capitals: ΒΡΙΗΠΥΟΣ
Transliteration A: briḗpyos Transliteration B: briēpyos Transliteration C: vriipyos Beta Code: brih/puos

English (LSJ)

ον, (ἀπύω)

   A loud-shouting, of Ares, Il.13.521.

German (Pape)

[Seite 464] heftig schreiend, Ares, Il. 13, 521, ἅπαξ εἰρημέν.

Greek (Liddell-Scott)

βριήπῠος: ον (ἀπύω) ὁ μεγάλως, ἰσχυρῶς φωνάζων, ἐπὶ τοῦ Ἄρεως, Ἰλ. Ν. 521.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui crie d’une voix forte (Arès).
Étymologie: βρι-, ἠπύω.

English (Autenrieth)

(ἠπύω): loud-shouting, Il. 13.521†.

Spanish (DGE)

-ον
que grita con voz fuerte, que da fuertes gritos epít. de Ares Il.13.521, Hes.Fr.10a.69, Corn.ND 21, Hsch., de Dioniso Anecd.Ludw.11.7, ref. a Ἀβραάμ Ph.Epic.SHell.681.5, a Príapo, Sch.Theoc.1.21/22a.

Greek Monolingual

βριήπυος, -ον (Α)
αυτός που φωνάζει με βροντώδη φωνή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) βρι- (πρβλ. βρίθω) + ηπύω «φωνάζω»].

Greek Monotonic

βρῐήπῠος: -ον (ἀπύω), αυτός που φωνάζει δυνατά, λέγεται για τον Άρη, σε Ομήρ. Ιλ.