μονόκωπος: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(25) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α [[μονόκωπος]], -ον)<br />αυτός που έχει ένα μόνο [[κουπί]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />(για λέμβο) αυτή που έχει έναν κωπηλάτη σε [[κάθε]] πάγκο<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που έχει ένα μόνο [[πλοίο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κωπος</i>(<span style="color: red;"><</span> [[κώπη]] «[[κουπί]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μακρό</i>-<i>κωπος</i>]. | |mltxt=-η, -ο (Α [[μονόκωπος]], -ον)<br />αυτός που έχει ένα μόνο [[κουπί]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />(για λέμβο) αυτή που έχει έναν κωπηλάτη σε [[κάθε]] πάγκο<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που έχει ένα μόνο [[πλοίο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κωπος</i>(<span style="color: red;"><</span> [[κώπη]] «[[κουπί]]»), <b>[[πρβλ]].</b> <i>μακρό</i>-<i>κωπος</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''μονόκωπος:''' -ον ([[κώπη]]), αυτός που έχει μόνο ένα [[κουπί]] ή μόνο ένα [[πλοίο]], σε Ευρ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:24, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A with one oar: poet., with one ship, E.Hel.1128 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 203] allein rudernd, ἀνήρ, Eur. Hel. 1139.
Greek (Liddell-Scott)
μονόκωπος: -ον, ὁ ἔχων μίαν μόνον κώπην· ποιητ., ὁ ἔχων ἓν μόνον πλοῖον, Εὐρ. Ἑλ. 1128.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui rame seul ; qui n’a qu’une rame.
Étymologie: μόνος, κώπη.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α μονόκωπος, -ον)
αυτός που έχει ένα μόνο κουπί
νεοελλ.
(για λέμβο) αυτή που έχει έναν κωπηλάτη σε κάθε πάγκο
αρχ.
αυτός που έχει ένα μόνο πλοίο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -κωπος(< κώπη «κουπί»), πρβλ. μακρό-κωπος].
Greek Monotonic
μονόκωπος: -ον (κώπη), αυτός που έχει μόνο ένα κουπί ή μόνο ένα πλοίο, σε Ευρ.
