ὑπεκφεύγω: Difference between revisions
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
(43) |
(6) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὑπεκφεύγω]] ΝΜΑ<br />[[διαφεύγω]] [[κρυφά]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[αποφεύγω]] με επιτήδειο τρόπο, με ελιγμό<br /><b>αρχ.</b><br />(με αιτ.) [[αποφεύγω]] («[[ὅπως]] [[μίασμα]] πᾱσ' ὑπεκφύγῃ [[πόλις]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐκφεύγω]] «[[φεύγω]] έξω, [[διαφεύγω]]»]. | |mltxt=[[ὑπεκφεύγω]] ΝΜΑ<br />[[διαφεύγω]] [[κρυφά]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[αποφεύγω]] με επιτήδειο τρόπο, με ελιγμό<br /><b>αρχ.</b><br />(με αιτ.) [[αποφεύγω]] («[[ὅπως]] [[μίασμα]] πᾱσ' ὑπεκφύγῃ [[πόλις]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἐκφεύγω]] «[[φεύγω]] έξω, [[διαφεύγω]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑπεκφεύγω:''' μέλ. -[[φεύξομαι]], αόρ. βʹ <i>-εξέφῠγον</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[διαφεύγω]] ή αποδρώ, [[δραπετεύω]] [[κρυφά]], σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[κυρίως]] με αιτ., [[ξεφεύγω]] από, γλιτώνω από, σε Ομήρ. Ιλ., Θουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:16, 31 December 2018
English (LSJ)
A flee away or escape, Il.8.243, 20.191, Od.23.320, S.Ant.553, Pl.Euthd.291b. II mostly c. acc., escape from, ὑ. ὄλεθρον, κῆρα, κακότητα, Il.6.57, 16.687, Od.3.175, al.; μίασμα S.Ant.776; ἐπηρείας τοιαύτας Marcellin.Puls. 89; τὸ κέρας τῶν Πελοποννησίων . . ἐς τὴν εὐρυχωρίαν Th.2.90, cf. 91.
German (Pape)
[Seite 1186] (s. φεύγω), daraus entfliehen, heimlich entkommen; Il. 8, 243. 20, 191 Od. 23, 320; gew. c. acc., ὄλεθρον 12, 446, κῆρα Il. 16, 687 u. öfter; ὃπως μίασμα πᾶσ' ὑπεκφύγῃ πόλις, Soph. Ant. 772, vgl. 549; πολλοὺς ὑπεκφύγοις ἂν ἀνθρώπων λόγους Eur. Suppl. 565; τὶ ἐς τόπον, Thuc. 2, 91; Plat. Euthyd. 291 b.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεκφεύγω: ἐκφεύγω, διαφεύγω κρυφίως, Ἰλ. Θ. 243, Υ. 191, Ὀδ. Ψ. 320, Σοφ. Ἀντ. 553, Πλάτ. Εὐθύδ. 291Β. ΙΙ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μετ’ αἰτ., διαφεύγω τι, ὑπ. ὄλεθρον, κῆρα, κακότητα (ἴδε ἐν λέξ., ὑπεκφέρω), Ἰλ. Ζ. 57, ΙΙ. 687· μίασμα Σοφ. Ἀντ. 776· τὸ κέρας τῶν Πελοποννησίων... ἐς τὴν εὐρυχωρίαν Θουκ. 2. 90, πρβλ. 91.
French (Bailly abrégé)
1 intr. s’enfuir secrètement;
2 échapper à, acc..
Étymologie: ὑπό, ἐκφεύγω.
English (Autenrieth)
aor. 2 ὑπεξέφυγον and ὑπέκφυγον, opt. -οι, inf. -έειν: escape or come safely forth from, w. acc.
Greek Monolingual
ὑπεκφεύγω ΝΜΑ
διαφεύγω κρυφά
νεοελλ.
αποφεύγω με επιτήδειο τρόπο, με ελιγμό
αρχ.
(με αιτ.) αποφεύγω («ὅπως μίασμα πᾱσ' ὑπεκφύγῃ πόλις», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἐκφεύγω «φεύγω έξω, διαφεύγω»].
Greek Monotonic
ὑπεκφεύγω: μέλ. -φεύξομαι, αόρ. βʹ -εξέφῠγον·
I. διαφεύγω ή αποδρώ, δραπετεύω κρυφά, σε Όμηρ., Σοφ.
II. κυρίως με αιτ., ξεφεύγω από, γλιτώνω από, σε Ομήρ. Ιλ., Θουκ.
