ἀνίδρυτος: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(3) |
(1) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνίδρῡτος:''' -ον = <i>ἀΐδρυτος</i>. | |lsmtext='''ἀνίδρῡτος:''' -ον = <i>ἀΐδρυτος</i>. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνίδρῡτος:''' <b class="num">1)</b> неоседлый, бродячий, скитальческий (δρόμοι Eur.; [[ἄοικος]] καὶ ἀ. Plut.);<br /><b class="num">2)</b> необщительный; неуживчивый ([[ἄσπειστος]] καὶ ἀ. Dem.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:36, 31 December 2018
English (LSJ)
(v. ἀΐδρυτος), ον, Ph.2.451, Dam.Pr.413.
German (Pape)
[Seite 236] 1) nicht festgestellt, rastlos, δρόμοι Eur. I. T. 941; καὶ ἀνέστιος Plut. fac. orb. lun. 11. Dah. unbeständig, veränderlich, γνώμη Phil. – 2) keinem Menschen Stand haltend, menschenfeindlich, vgl. ἀΐδρυτος, Dem. neben ἄμικτος 25, 52, Schol. ἀνεξίλαστος.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνίδρῡτος: -ον, ἴδε ἐν λ. ἀΐδρυτος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 vagabond;
2 instable, chancelant;
3 capricieux, insociable.
Étymologie: ἀ, ἱδρύω.
Spanish (DGE)
(ἀνίδρῡτος) v. ἀΐδρυτος.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνίδρυτος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που δεν έχει ή δεν μπορεί να ανιδρυθεί
αρχ.
αΐδρυτος.
Greek Monotonic
ἀνίδρῡτος: -ον = ἀΐδρυτος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνίδρῡτος: 1) неоседлый, бродячий, скитальческий (δρόμοι Eur.; ἄοικος καὶ ἀ. Plut.);
2) необщительный; неуживчивый (ἄσπειστος καὶ ἀ. Dem.).
