λυσσητήρ: Difference between revisions
ἐάν μή διδάξητε περί ἀρετὴς τούς τό ἀργύριον κλέψαντας, οὐ ταξόμεθα οἱ ὁπλῖται → if you don't teach those who have stolen money a lesson on moral virtue, we, the hoplites, will not line up
(3) |
(1ba) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''λυσσητήρ:''' ῆρος adj. m<br /><b class="num">1)</b> бешеный ([[κύων]] Hom.);<br /><b class="num">2)</b> беснующийся (в пляске), неистовствующий ([[πούς]] Anth.). | |elrutext='''λυσσητήρ:''' ῆρος adj. m<br /><b class="num">1)</b> бешеный ([[κύων]] Hom.);<br /><b class="num">2)</b> беснующийся (в пляске), неистовствующий ([[πούς]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=<br />one that is [[raging]] or [[raving]] mad, Il., Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 03:30, 10 January 2019
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,
A one that is raging or raving mad, κύων Il.8.299; ἰὸς κυνός AP5.265 (Paul. Sil.).
Greek (Liddell-Scott)
λυσσητήρ: ῆρος, ὁ, λυσσώδης, μανιώδης, κύων λ. Ἰλ. Θ. 299· ἰὸς κυνὸς Ἀνθ. Π. 5. 266· ποὺς λ. αὐτόθι 6. 94.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
enragé.
Étymologie: λυσσάω.
English (Autenrieth)
ῆρος: one who rages, raging, w. κύων, Il. 8.299†.
Greek Monolingual
λυσσητήρ, -ῆρος, ὁ (ΑM)
λυσσώδης, μανιώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λυσσώ (I) + επίθημα -(η)τήρ (πρβλ. οικη-τήρ, πωλη-τήρ)].
Greek Monotonic
λυσσητήρ: -ῆρος, ὁ, κάποιος που είναι λυσσασμένος, μανιώδης, σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
λυσσητήρ: ῆρος adj. m
1) бешеный (κύων Hom.);
2) беснующийся (в пляске), неистовствующий (πούς Anth.).
