ἅρπη

English (LSJ)

ἡ, unknown

   A bird of prey, prob. shearwater, [Ἀθήνη] ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ Il.19.350; a sea-bird acc. to Arist.HA 609a24, cf. Ael.NA2.47, Dionys.Av.1.4 (describing the Lämmergeier).    II sickle, = δρέπανον, Hes.Op.573, S.Fr.424; καλαμητόμος A.R.4.987: hence, the scimitar of Perseus, Pherecyd.11J., cf. E.Ion 192 (lyr., pl.).    2 elephant-goad, Ael.NA13.22.    3 metaph. of a hippopotamus' tooth, Nic.Th.567.    4 bill-hook, J.AJ14.15.5.    5 kind of fish, Marc.Sid.22. (Cf. Lat. sarpio, sarpo, etc.)

German (Pape)

[Seite 359] ἡ, 1) ein schnellfliegender Raubvogel mit gellender Stimme, vielleicht eine Falkenart, Il. 19. 350. Bei Ael. H. A. 2, 47 Lämmergeier. – 2) ein Seefisch, Eust. – 3) gew. Sichel, Hes. Th. 179; Soph. frg. 374; Eur. Ion. 192; Apolld. 2, 4, 2. – 4) ein Stachel mit Widerhaken zum Lenken des Elephanten, Ael. H. A. 13, 22. – Für Zahn braucht es Nic. Th. 567.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
1 faucon ou orfraie, oiseau;
2 faux;
3 crochet pour conduire les éléphants.
Étymologie: R. Ἁρπ, p. Ϝραπ, ravir ; cf. lat. rapio.

English (Autenrieth)

a bird of prey, perhaps falcon, Il. 19.350†.

Spanish (DGE)

-ης, ἡ
I zool.
1 orn. un ave de presa no identificada ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ Il.19.350, cf. Nic.Fr.73, Ael.NA 1.35, 12.4, ave marina según Arist.HA 609^a24, cf. Ael.NA 2.47, D.P.Au.1.4, An.Par.1.23.
2 ict. cierto pez Marc.Sid.22.
II 1hoz ἅρπας τε χαρασσέμεναι Hes.Op.573, καλαμητόμος A.R.4.987, σταχυητόμος Nonn.D.47.120, ἀγκυλόδους Q.S.6.218, cf. S.Fr.424
•de la hoz de Crono ἅρπην καρχαρόδοντα Hes.Th.175, 179, cf. Apollod.1.3.
2 cimitarra la de Perseo ἀποτέμνει τῇ ἅρπῇ τὴν κεφαλήν Pherecyd.11 (ap. crít.), cf. E.Io 192, Luc.Alex.11, DMar.14.2, Nonn.D.7.226, I.AI 14.424.
3 arpón para la pesca, Opp.H.5.152.
4 en plu. ἅρπαι, αἱ garras de un ave φάσσα πρὸς τόργου λέχος γαμφαῖσιν ἅρπαις ... ἑλκυσθήσομαι Lyc.358.
5 aguijada, focino para conducir elefantes, Ael.NA 13.22.
6 fig. diente de hipopótamo, Nic.Th.567.
III ἅρπη· ἄνεμον Hsch.

• Etimología: Rel. c. aesl. srŭpŭ, lat. sirpis ‘hoz’. Prob. está en la base de ἁρπάζω, ἅρπαξ, etc. q.u.

Greek Monolingual

ἅρπη, η (Α)
1. όνομα πτηνού
2. δρεπάνι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο τ. παρουσιάζει φωνητική αναλογία με το αρχ. σλαβ. srŭpŭ και το λεττ. sirpis «δρεπάνι», συγγενεύει δε πιθ. με τα λατ. sarpio και sarpo, sarpere «κλαδεύω» και το αρχ. άνω γερμ. sarf «κοφτερός, τραχύς». Ο όρος δεν δικαιολογείται ως δάνειο ανατολικής προελεύσεως, ενώ είναι δυνατόν να έχει κοινή καταγωγή με την οικογ. του αρπάζω. Στον Όμηρο και τον Αριστοτέλη η λ. χρησιμοποιείται για να δηλώσει όνομα υδρόβιου πτηνού, ενώ στη σημασία της ως «δρεπάνι», που απαντά στον Ησίοδο και τον Σοφοκλή, αντικαταστάθηκε από τη λ. δρέπανον.

Greek Monotonic

ἅρπη: ἡ (βλ. ἁρπάζω)·
I. αρπακτικό πτηνό, ικτίνος, είδος γερακιού, σε Ομήρ. Ιλ.
II. δρεπάνι, = δρέπανον, σε Ησίοδ.

Russian (Dvoretsky)

ἅρπη: ἡ1) предполож. сокол Hom., Arst.;
2) серп Hes., Soph., Eur., Plut.;
3) кривой меч Luc.

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: sickle (Il.), also a bird of prey (metonym. after the claws; Bechtel Lex., Thompson Birds).
Other forms: ἅρπης ("Sichler") εἶδος ὀρνέου. H. and ἁρπετόν· ἀκόμιστον η ἰκτῖνος. Κρῆτες. H.
Derivatives: Acc. to Leumann Hom. Wörter 294, the bird comes from the interpretation of Homer; not convincing.
Origin: IE [Indo-European]X [probably], XX [unknown] [911] *ser(p)- sickle
Etymology: ἅρπη agrees with OCS srъpъ, Latv. sirpe sickle. Further, one compares Lat. sarpiō and sarpō, sarpere trim, prune (vine), but the vocalism is difficult (s. Schrijver 493: from sarrio). If we suppose IE origin, "ἄρπη a un vocalisme ambigu" says EM, with which they must mean that it is difficult to explain. I agree with EM and am inclined to assume a non-IE word (for the concept Beekes, 125 J. Indogermanistik.) - OIr. serr is also doubtful, s. Vendryes. - For oriental origin Grimme, Glotta 14, 17). - To take ἅρπη as the basis of ἅρπαξ, ἁρπάγη, ἁρπάζω is improbable; thus Szemerényi, Syncope 205, 213.