πεντηκοντακάρηνος: Difference between revisions
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pentikontakarinos | |Transliteration C=pentikontakarinos | ||
|Beta Code=penthkontaka/rhnos | |Beta Code=penthkontaka/rhnos | ||
|Definition=[κᾰ], ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=[κᾰ], ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[fifty-headed]], <span class="bibl">Hes. <span class="title">Th.</span> 312</span> (<b class="b3">-κέφᾱλον</b> (sic) codd.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:56, 1 July 2020
English (LSJ)
[κᾰ], ον,
A fifty-headed, Hes. Th. 312 (-κέφᾱλον (sic) codd.).
German (Pape)
[Seite 558] funfzigköpfig, Hes. Th. 312.
Greek (Liddell-Scott)
πεντηκοντᾰκάρηνος: -ον, ὁ ἔχων 50 κεφαλάς, Ἡσ. Θ. 312.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à cinquante têtes.
Étymologie: πεντήκοντα, κάρηνον.
Greek Monolingual
και δωρ. τ. πεντηκοντακάρανος, -ον, Α
αυτός που έχει πενήντα κεφάλια («Ἀΐδεω κύνα... πεντηκοντακάρανον», Ησίοδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντήκοντα + κάρηνα «κεφάλι» (πρβλ. τρι-κάρηνος)].
Greek Monotonic
πεντηκοντᾰκάρηνος: -ον (κάρηνον), αυτός που έχει πενήντα κεφάλια, σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
πεντηκοντακάρηνος: v. l. πεντηκοντακέφαλος 2 (κᾰ) пятидесятиглавый (Ἀΐδεω κύων Hes.).
